Hindi na nagawang pumalag ni Zeuter. Kahit masakit ay tinanggap niya ang mga salita ni Vienna. Hindi siya tumugon at nanatiling nakayuko na lang. Ayaw na niyang dagdagan pa ang sama ng loob ng kaibigan dahil baka lalo siya nitong layuan.
“Starting this day, I don’t know you anymore. Don’t ever come near me. I hate you to the core.”
Pati ang mga huling litanya ni Vienna ay pinasikip ang dibdib ng binata. Hindi siya sanay na ganoon magsalita ang kaibigan niya. Ganoon na lang siguro ang galit ng dalaga para pati pagkakaibigan nila ay putulin niya.
“Hindi ko kasalanang maging anak ako ng Mafia, Vienna,” nahihirapan man ay nagawa pa ring magsalita ni Zeuter.
“Wala akong pakialam. Hindi pa rin mababago no’n na anak ka ng masamang tao.”
Without saying anything, Zeuter let Vienna go. Hindi
