NANG makaalis na ang babaeng iyon, na nagpakilalang Miss Buela ay nawala na rin ang kaba sa dibdib ko. Pero, kalabog nang puso ko nang mabilis ay hindi pa rin mawala.
“I donʼt f*****g care! Kaysa ikaw ang masaktan.” Paulit-ulit na tumatakbo sa aking isipan ang sinasabi ni Mister Ukyo kanina.
Bakit nasabi niya iyon?
Kaya siguro nasabi niya iyon dahil may mga taong nakapalibot sa amin, right? Siguro nga dahil doon.
“Quence, iyon ang tinutukoy ko sa iyo kanina. See? Maldita, right?”
Nawala ang aking iniisip nang marinig kong magsalita si Liana. “Ah. S-siya ba?”
Tumango siya sa akin. “Yes! Nag-iisang anak na babae kasi ng mga Buela. But, donʼt mind her, maarte lang naman iyon at sunod sa luho pero duwag iyon! Kapag minalditahan ka, malditahan mo rin! Para malaman niyang hindi ka basta
