คืนเร่าร้อนกับดาวโฮส #1

1465 Words

ครึ่งชั่วโมงก่อน หลังจากรติรัตน์ถูกแบงค์และปาลิดาเพื่อนสนิทหว่านล้อมว่าควรจะได้เปิดประสบการณ์ใหม่ ๆ ดูบ้าง เพราะเธอเป็นผู้หญิงที่ดีเกินไป ซื่อสัตย์กับเปรมเพียงคนเดียว แล้วผลออกมาเป็นยังไง… ก็โดนสวมเขาน่ะสิ เท่านั้นยังไม่พอ เปรมยังสวมเขาให้เธอกับผู้ชายด้วยกันอีก ถ้าเขารักกับผู้หญิง เธอยังจะไม่แค้นเท่านี้… รติรัตน์รู้สึกว่าตัวเองช่างโง่เหลือเกินที่โดนหลอกมาหลายปี ตอนนี้เธอไม่หลงเหลือความศรัทธาในความรักอีกแล้ว ความบริสุทธิ์ที่เฝ้ารักษามาเกือบสามสิบปี คืนนี้แหละ เธอจะหิ้วผู้ชายกลับห้องด้วย หลังจากตรวจสอบความปลอดภัยเรียบร้อยแล้ว พวกเธอทั้งสามคนก็ได้เข้ามาในดินแดนที่ไม่เคยจินตนาการ แบงค์เป็นคนหาสถานที่โดยการันตีว่าบาร์แห่งนี้เด็ดที่สุด ซึ่งก็ดูเหมือนจะเป็นแบบนั้นจริง ๆ เพราะมีผู้ชายในชุดหล่อเนี้ยบเดินกันให้ควั่ก มีทั้งลุคโอปป้า ลูกครึ่ง และไทยแท้ ให้เลือกสรรจนตาพร่าไปหมด รติรัตน์ได้แต่มองไปรอบ ๆ อย่างฮึกเหิม ภายในบาร์แห่งนี้ตกแต่งหรูหรามาก ที่นั่งส่วนใหญ่เป็นโซฟา แบ่งออกเป็นโซนวีไอพีและโซนธรรมดา แขกของที่นี่ส่วนใหญ่มีแต่สาว ๆ หน้าตาสะสวยทั้งนั้น ไม่ใช่แค่กลุ่มของพวกเธอ เพราะฉะนั้นรติรัตน์จึงรู้สึกดีขึ้นกว่าเดิม ตอนนี้เธอไม่ใช่ยายเพิ้งที่ผ่านการร้องไห้มาอย่างหนักแล้ว แต่กลายเป็นสาวสวยพริ้งที่ถูกปาลิดาจับแต่งตัวด้วยเดรสสีดำรัดรูปคอวี เผยเห็นไปถึงหน้าอกวับ ๆ แวม ๆ ส่วนรองเท้าก็เป็นรองเท้าเสริมส้นสูงของจิมมี่ชูส์ ช่วยเพิ่มให้ท่วงท่าในการเดินดูมั่นใจขึ้น หลังจากพนักงานพาพวกเธอไปนั่งที่โต๊ะและได้เปิดเหล้าดื่มไปสักพัก รติรัตน์กับเพื่อน ๆ ก็เริ่มคึกคักจนลืมเรื่องของเปรมไปเสียสนิท “มาแก ชนแก้ว แกดูสิ มีแต่หล่อ ๆ ล่ำ ๆ กล้ามโต ๆ ทั้งนั้น” พอเหล้าเข้าปากรติรัตน์ก็เริ่มรั่ว เธอมองไปรอบ ๆ ด้วยความตื่นเต้น ใช่ ! จะมีอะไรดีไปกว่าการที่จะมีผู้ชายมาคอยเอาอกเอาใจและปรนนิบัติพวกเธอราวกับเจ้าหญิงกัน “ใช่ ๆ ฉันไม่น่าพลาดสถานที่แบบนี้เลย... อีแบงค์ ทำไมก่อนหน้านี้แกไม่พาพวกฉันมา ดูสิ ต่อมความหื่นของฉันทำงานเต้นยิก ๆ เลยเนี่ย” ปาลิดาเออออไปด้วย “แก นังชะนี พูดอย่างกับว่าถ้าฉันชวน พวกแกจะมาอย่างนั้นแหละ เห็นไหม ฉันเตือนแกหลายรอบแล้วนังพิงค์ แต่แกก็ไม่เชื่อฉัน ฉันบอกแล้วว่าเรดาร์ฉันจับได้ว่ามันไม่ชอบมาพากล” แบงค์เปิดประเด็น เขาดูออกตั้งแต่แรกแล้วว่าเปรมไม่ได้ชอบผู้หญิง “อย่าไปพูดถึงเรื่องนี้อีกเลย คืนนี้ฉันจะเมา และฉันจะให้ผู้ชายเปิดซิง” รติรัตน์ว่า พลางยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม “ต๊ายย… !! พูดไม่อายปากเลยนะยะ อย่างกับสาวกร้านโลก แค่จูบยังไม่เคย หึ !” แบงค์หัวเราะเยาะ เบ้ปากมองบนทันทีที่ได้ยิน “แกอย่ามาดูถูกฉันนะ ฉันจะหาผู้ชายที่หล่อกว่าอีพี่เปรมร้อยเท่าพันเท่าให้ได้เลยละ คอยดู” “แด่อิสรภาพของนังชะนี ต่อไปนี้จะคบใครแกต้องเอามาให้ฉันตรวจสอบก่อนนะ” แบงค์ว่า พลางชนแก้ว “อือ… ฉันจะเปลี่ยนเบอร์โทร พรุ่งนี้พวกแกไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ ฉันจะไปบอกเลิกกับมัน” “พวกฉันจะไปเป็นเพื่อนแกเอง จะเอาให้หน้าหงายเลย... ดีนะที่แกยังฉลาดถ่ายคลิปไว้ ไม่งั้นมันไม่ยอมรับแน่... ไอ้แมงดา แกปรนเปรอช่วยเหลือมันไปเท่าไหร่ แล้วเงินที่มันยืมไป มันจะคืนตอนไหน ต้องบอกให้มันคืนตอนวันที่ไปเลิกเลยนะ จะได้ไม่ต้องติดต่อกันอีก” “ใช่ ๆ ฉันเห็นด้วยกับอีแบงค์เลย เงินไม่ใช่น้อย ๆ ต้องเอาคืน แกจะให้มันไปฟรี ๆ ไม่ได้” ปาลิดากัดฟัน “ฉันตั้งปณิธานแล้วว่าจะไม่รักใครอีก มาดื่มกันดีกว่า” รติรัตน์ตั้งมั่น ก่อนจะชนแก้วเครื่องดื่มกับเพื่อน ๆ แล้วเริ่มโยกย้ายไปตามจังหวะเพลง ผ่านไปสักพักพีอาร์ก็เดินเข้ามาถามว่าโต๊ะของพวกเธอมีเด็กที่ดูแลประจำแล้วหรือยัง พวกเธอก็ส่ายหัวไปมารัว ๆ จนผ่านไปไม่ถึงสิบนาทีพวกผู้ชายหล่อล่ำก็ยกโขยงเป็นสิบมายืนโชว์ตัวต่อหน้าพวกเธอ “เลือกได้เลยนะคะ ในนี้มีดาวด้วยค่ะ” พีอาร์กล่าวเสริม “นังพิงค์ แกเลือกคนไหนอะ อุ๊ย ! มีแต่ผู้งานดี” แบงค์สะกิดเพื่อนสาว “แล้วแกล่ะลูกปลา อีแบงค์ช่วยเลือกหน่อยสิ เอาคนไหนดี” รติรัตน์สะกิดปาลิดาอีกที ด้วยยังตัดสินใจไม่ถูก แม้ว่าภายนอกเธอจะทำท่าเหมือนเลือดกำเดาแทบพุ่ง แต่ความจริงแล้วเธอกลัวจนขาสั่นเพราะอ่อนด้อยประสบการณ์ “เลือก ๆ ไปเหอะ เอาคนที่โดนตาแกมากที่สุด แกจะได้รู้รสชาติของผู้ชายเสียที เลือกมากไปก็รังแต่ขึ้นคานจนมดลูกเหี่ยวใช้งานไม่ได้” แบงค์เบ้ปาก “แก นั่นปากเหรอที่พูด น่าเกลียด ฉันยังสาวยังสวยอยู่เลยนะยะ... คุณคะ ฉันเลือกคนนั้นค่ะ” รติรัตน์ชี้ไปยังผู้ชายที่ยืนอยู่เกือบริมสุด เขาใส่ชุดแปลกตากว่าคนอื่น เพราะคนอื่นถอดเสื้อเหลือแต่กางเกง แต่ผู้ชายคนนั้นยังมีเสื้อผ้าครบ และเขาไม่หันหน้ามามองเธอด้วยซ้ำ เธอเลยรู้สึกว่าเขาท้าทายดี พีอาร์เดินไปหาผู้ชายคนนั้น จากนั้นก็ส่งสายตามาที่โต๊ะของรติรัตน์พร้อมทั้งพูดอะไรกับชายหนุ่มคนดังกล่าวก็ไม่รู้อยู่นานสองนาน แล้วพีอาร์ก็ดูจะพินอบพิเทาผู้ชายคนนั้นเหลือเกิน ติดเหมือนจะเกรงใจกันด้วยซ้ำ รติรัตน์เลยคิดว่าอาจเป็นเพราะเขาเป็นดาวเด่นที่มีแต่คนแย่งกันละมั้ง แต่สรุปแล้วเขาก็เดินมาที่โต๊ะของเธอด้วยท่วงท่าที่สง่างามจนเธอหายใจติดขัด ยิ่งมาใกล้ ๆ ก็ยิ่งตกตะลึงในความหล่อของเขาเข้าไปใหญ่ “สวัสดีครับคุณผู้หญิง ผมทีเอ... ยินดีที่ได้รู้จักสาวสวยแบบคุณนะครับ” องศาส่งยิ้มมุมปากนิด ๆ พลางค้อมศีรษะทักทายรติรัตน์ด้วยแววตาซุกซน เขาก็แค่อยากหาอะไรทำแก้เบื่อ เพราะพีอาร์ดันเดินไปบอกว่ามีผู้หญิงสนใจเขา ตาถึงเหมือนกันแฮะ ขนาดยืนหลบอยู่ตั้งไกล เธอสวยถูกใจเขามาก นั่นเลยทำให้เขาตัดสินใจเดินมาทำความรู้จักกับเธอ ทั้งที่ปกติเขาเป็นคนที่ถือเนื้อถือตัว เขาดีใจมากที่เธอเลือกเขา เพราะเขาหมายตาเธอไว้ตั้งแต่เดินออกไปสูบบุหรี่แล้วเห็นเธอเดินลงจากรถนั่นแล้ว ยิ่งมาเห็นใกล้ ๆ แบบนี้ ยิ่งอยากพับเก็บใส่กระเป๋าแล้วเอากลับห้องไปด้วย ท่าทางประหม่าและเขินอาย ดูยังไงเธอก็เป็นผู้หญิงที่น่าหลงใหล ผิวของเธอคงเนียนนุ่มละเอียดมือเวลาที่เขาสัมผัสแน่ ๆ “เอ่อ… สะ… สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ” รติรัตน์ถึงกับตาพร่าเมื่อได้เห็นเขาในระยะประชิด ดูด้านข้างก็ว่าดีมากแล้ว พอมาดูใกล้ ๆ ก็ยิ่งทำเอาเธอถึงกับติดอ่าง มีด้วยเหรอที่ผู้ชายจะหล่อได้ขนาดนี้ การแต่งตัวก็ดูเนี้ยบ แถมกลิ่นน้ำหอมที่โชยมาจากตัวเขามันก็ช่างดึงดูดเสียเหลือเกิน “ผมขออนุญาตพาคุณผู้หญิงคนนี้ ไปนั่งที่โต๊ะผมได้ไหมครับ” องศาเอ่ยถามเพื่อนของเธอ “เชิญตามสบายเลยค่ะ... ไปเถอะยัยพิงค์ แล้วเจอกันที่คอนโดแกพรุ่งนี้นะ” ปาลิดาเป็นคนเอ่ยอนุญาต บุรุษผู้มีนามแฝงว่าทีเอจึงเดินจูงมือรติรัตน์เข้าไปในโซนวีไอพี “หวังว่าผู้ชายคนนี้จะทำให้ยัยพิงค์ลืมพี่เปรมได้นะ” “หล่อกว่าอีพี่เปรมร้อยเท่าขนาดนี้ กินขาด เขาจะได้ดูดน้ำออกจากตัวนังพิงค์ก็งานนี้แหละ” แบงค์ถึงกับกรี๊ดกร๊าดจนออกนอกหน้าเมื่อเห็นว่าผู้ชายที่รติรัตน์เลือกหล่องานดีซะขนาดนั้น

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more