เมื่อพิงค์จับได้ว่าคูหมั้นเป็นเกย์ # 3
1271 Words
คนเปรียบหัวเราะ แล้วกวาดสายตามองไปรอบ ๆ เพื่อหาผู้หญิงที่ถูกใจ แต่ก็ยังไม่มีใครเข้าตาเขาสักคน บาร์โฮสแห่งนี้เป็นของมอส แต่เขาก็ช่วยออกทุนด้วยเหมือนกันเพราะชอบดื่มเป็นกิจวัตรอยู่แล้ว ทุกครั้งที่กลับไทยก็มักจะมาสิงสถิตอยู่ที่นี่แทนบ้านเสมอ
“แล้วแอนนี่ไม่ร้องไห้แย่เลยเหรอ มึงกลับมาแบบนี้” มอสเปิดประเด็นอีกครั้ง หากแต่คนถูกถามไหวไหล่เล็กน้อย
“เราเป็นเพื่อนกัน คิดอะไรมาก”
“มึงไม่คิดแต่แอนนี่คิด เธอตัวติดกับมึงตลอดเวลา เข้าเรียนคลาสไหนก็ตามมึงไปเหมือนเป็นแมวเชื่อง ๆ นี่มึงไม่ใจอ่อนบ้างเลยเหรอ... เธอก็สวยดีนะ แถมที่บ้านก็มีฐานะ เหมาะสมกับมึง” มอสออกความเห็น ก่อนพูดต่อ “แล้วก็ได้ข่าวมาว่าแม่มึงเตรียมผู้หญิงไว้ให้มึงแล้ว วงในเขาเล่ากัน ชื่อฟ้าอะไรนี่แหละ... กูเคยเจอตัวจริงอยู่ ก็สวยดี”
“เรื่องแอนนี่กูชัดเจนมาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว อยากมารักกูเอง จะให้กูทำยังไง กูไม่ใช่ผู้ชายอ่อนโยน ปลอบใจใครก็ไม่เป็น เดี๋ยวเธอก็ลืมกูเองแหละ” องศาว่าอย่างเซ็ง ๆ เขาไม่ได้ขอให้เธอมารักเขาเสียหน่อย “ส่วนเรื่องผู้หญิงของแม่กู กูไม่ยอมโดนจับคลุมถุงชนแน่นอน ถ้ากูจะแต่งงาน ผู้หญิงคนนั้นต้องเป็นผู้หญิงที่กูรักเท่านั้น”
“แล้วมึงรักใครเป็นด้วยเหรอวะ กูเห็นแต่สามวันเลิก ไม่เคยเห็นมึงจริงจังกับผู้หญิงคนไหนเลย นี่กูยังคิดหน้าผู้หญิงที่จะมาหยุดมึงไม่ได้ด้วยซ้ำ” มอสส่ายหัว
“กูก็อยากเห็นเหมือนกันแหละ ตื่นเต้นยิ่งกว่ามึงอีก ยังคิดหน้าไม่ออกเลย... แต่น่าจะเป็นผู้หญิงที่สวย เพราะกูชอบคนสวย” องศาสรุป จังหวะนั้นสาวสวยในชุดเดรสสีแดงสดก็เดินถือแก้วเครื่องดื่มตรงมายังโต๊ะของเขากับมอส ก่อนจะเอ่ยออกมาว่า
“ขอนั่งด้วยได้ไหมคะ”
มอสทำหน้าไม่ถูก ไม่รู้จะตอบรับหรือปฏิเสธดี ทว่าสุดท้ายก็ต้องเอ่ยตอบไปตามมารยาท
“เชิญครับ”
สาวสวยชุดสีแดงจึงหย่อนก้นนั่งลงข้าง ๆ องศา ขณะที่ชายหนุ่มประเมินเธอด้วยหางตา เขาไม่ได้นึกพิศวาสเธอเลยแม้แต่น้อย เรื่องความสวยอันนี้เขายอมรับ ยิ่งหน้าอกของเธอนี่มันของโปรดเขาชัด ๆ อ้อยเข้าปากช้างขนาดนี้ก็อยู่ที่เขาแล้วละ ว่าจะกลืนหรือคายออกมา
“คืนนี้เดี๋ยวปริมเลี้ยงเองค่ะ พวกคุณทำงานในนี้เหรอคะ” หญิงสาวเริ่มบทสนทนา
“ครับ คุณมาคนเดียวเหรอครับ” มอสชวนคุย
“ปริมนัดเพื่อนไว้ค่ะ ว่าจะมาเจอกันที่นี่... แต่ก็ยังไม่เห็นมากันเลย ปริมเหงา เลยกะจะมาหาเพื่อนคุยก่อน... สั่งเครื่องดื่มได้เลยนะคะ... พวกคุณชื่ออะไรกันเหรอ ดูไม่เหมือนคนที่ทำงานในนี้เลยนะคะ”
“ทำไมเหรอครับ” มอสรีบถามเพราะอยากรู้ฟีดแบ็กของลูกค้าที่มาใช้บริการ ปริมยิ้มแล้วตอบว่า
“พวกคุณไม่ค่อยคุยค่ะ คนอื่นจะคุยและเอาใจเก่ง” ได้ยินอย่างนั้นมอสก็หัวเราะแห้ง ยอมรับว่าตัวเองคุยไม่เก่งจริง ๆ “สนใจไหมคะ ปริมเปย์ไม่อั้นเลยค่ะ ขอแค่เอาใจปริมเก่งก็พอ”
ปริมชายตามองไปที่องศาอย่างไม่คิดจะปิดบัง เธอสนใจเขา แต่เขาอาจจะเล่นตัวมากกว่าผู้ชายคนอื่นเพราะหน้าตาเขาดี เรียกได้ว่าหล่อมากจนเธออยากได้เขามานั่งคุยด้วย แต่พอเห็นเขาเงียบใส่แบบนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเริ่มต้นคุยยังไงดี ส่วนเพื่อนเขาถึงจะหล่อน้อยกว่า แต่ก็หน้าตาพอใช้ได้
“ผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ” องศาขอตัว เขาอึดอัด ไม่ชอบผู้หญิงที่เข้าหาแบบนี้ มันไม่ตื่นเต้น เขาชอบที่จะเป็นผู้ล่ามากกว่า จึงเดินออกมาสูบบุหรี่ข้างนอก เขาเห็นรถยนต์คันหนึ่งกำลังแล่นเข้ามาจอดไม่ไกลจากเขาเท่าไหร่นัก จากนั้นผู้หญิงสองคนกับผู้ชายอีกคนก็ก้าวลงมาจากรถ ต่อมาเขาก็ได้ยินเสียงหวานใสของผู้หญิงที่อยู่ในเดรสสีดำ หุ่นของเธอบอบบางตามสไตล์ที่เขาชอบ
ใช่ ! เธอหุ่นดีมาก นั่นทำให้เขายืนฟังเธอถกเถียงกับเพื่อนอยู่หน้าประตูด้วยความสนใจ ชายหนุ่มพ่นควันสีขาวพุ่งขึ้นฟ้าอย่างอารมณ์ดี ผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาสนใจมาก เขาอัดควันเข้าปอดอีกครั้งก่อนจะทิ้งมันลงพื้น แล้วใช้ปลายเท้าขยี้ให้มอด เขาลุ้นไปด้วยว่าเธอจะกล้าเดินเข้าไปในบาร์หรือเปล่า ชักสนุกแล้วสิ คืนนี้มีอะไรมาให้เล่นแล้ว
“แกแน่ใจนะว่าจะเข้าไป” รติรัตน์ถามขึ้นมา
“โอ๊ยย… มาถึงขนาดนี้แล้วนะชะนี กล้า ๆ หน่อย ความมั่นใจตอนก้าวขาออกจากคอนโดไปไหนหมด” แบงค์เอ่ยขึ้นมาด้วยความหงุดหงิด
“ก็ฉันไม่เคยนี่ จะให้กล้าอะไรวะ ขาสั่นจนฉี่จะราดอยู่แล้ว” รติรัตน์พูดเสียงเบา
“ฉันจะบ้าตาย ชะนี คืนนี้ไหนแกบอกว่าจะหาผู้ชายหล่อ ๆ มาช่วยให้แกลืมความเศร้าไง... ที่นี่แหละ ก้าวขาเข้าไป รับรองว่าแกจะลืมอีพี่เปรมแน่ ๆ ขี้คร้านจะรีบมาขอบคุณฉันที่พามา”
“เดี๋ยวก่อนนะ ขอฉันสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ ก่อน” รติรัตน์มือทาบหน้าอกสูดลมหายใจเข้าออก
“ทำอย่างกับจะไปแข่งวิ่งสี่คูณร้อย ฉันไม่แปลกใจเลยว่าทำไมจะสามสิบแล้ว แกยังโหนอยู่บนคานสีขาวบริสุทธิ์”
“ตบปากแกเลยนะนังแบงค์ ไป ! ฉันพร้อมแล้ว”
เยส ! ในที่สุดเธอก็เดินเข้าไป องศาเดินตามทั้งสามคนเข้ามาแบบเนียน ๆ เขาแอบมองเธอจากทางด้านหลังและรู้สึกพอใจกับหุ่นเธอมาก ขนาดเห็นหน้าไม่ชัด เขายังจินตนาการได้เลยว่าเธอจะต้องสวยมากแน่ ๆ เพราะฟังจากเสียงที่เธอพูดคุยกับเพื่อนข้างนอกแล้ว
ดูสิว่าเธอจะไปนั่งโต๊ะไหน…
แสงไฟสลัว ๆ ในบาร์แห่งนี้ทำให้เธอยิ่งดูเฉิดฉายจนน่าจับตามองยิ่งนัก องศาเดินไปหามุมที่จะสามารถมองเห็นเธอให้ชัดกว่าเดิม ประหลาดเกินไปแล้ว ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำให้เขาอยากรู้จักมากแบบนี้มาก่อน
เสียงพูดคุยแว่ว ๆ ที่ดังมาเข้าหูทำให้เขารู้สึกคลับคล้ายคลับคลาว่าเคยได้ยินมาจากที่ไหน ชายหนุ่มกำแก้วเหล้าไว้ในมือแล้วยกขึ้นดื่มอย่างไม่รู้รสชาติ สายตาคมกริบมองไปที่โต๊ะของไอ้มอสเพื่อนรักที่กำลังคุยกับผู้หญิงชุดแดงคนเดิมอยู่ เห็นอย่างนั้นเขาเลยเลี่ยงที่จะกลับไปหามัน แล้วหันมานั่งแอบมองหญิงสาวที่เขาหมายปองอยู่ตรงนี้แทน
ไม่นานนัก มอสกับผู้หญิงชุดแดงก็แยกย้ายกันไป เหลือเพียงองศาที่ยังนั่งมองหญิงสาวชุดดำคนสวย ทั้งรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของเธอมันดูสว่างไสวเสียจนเขาไม่อาจละสายตาจากเธอไปได้เลย
- Writer
