LAKAS SILANGANAN
“HIYAS, TAHAN NA,” nag-aalala na sabi ko.
Hindi na sumagot si Hiyas at mas pinili lang niya ang humagulgol. Naiintindihan ko naman siya sa reaksiyon niya sapagkat alam ko na gusto niya ako. Hindi ko naman sinasadya na magkagusto siya sa akin. Naging mabuti lang ako sa kanya dahil ganoon naman ako bilang isang kaibigan. Kahit kay Bango na may hindi kaaya-aya ang hininga, ganoon din ako. Mas nga lang sa kanya pero pareho lang pa rin iyon.
“Sino ang babae mo? Maganda ba siya? Sexy? Mas yummy? Lakas, is she better than me? Ako na lang sana, oh? Subok mo naman ako,” aniya. Narinig ko ang pagmamakaawa sa boses niya.
“Hiyas, kaibigan lang kita,” sabi ko.
“But I deserve more than just a friend. Lakas, please don’t ignore me. Bakit ka pa ba naghahanap ng iba? Nandito lang nam
