LAKAS SILANGANAN
GUSTO KONG TUMAWA pero hindi ko magawa dahil nagtatampo ako. Pero may tanong lang ako sa sarili ko. Bakit parang ako na ang nagtatampo? Hindi ba dapat si Madam iyon? Sa naalala ko kanina, si Madam iyon! Pero bakit siya na ang nandito sa tabi ko at minamasahe ang likuran ko? Sa totoo lang, kanina pa siya nagsasalita pero hindi ako sumasagot. Grabe lang! May ugali pala akong ganito? Na marunong mangbaliktad ng sitwasyon? Iba!
“Lakas, anong nangyari sa iyo? Kanina ka pa ganyan. Naiinis na ako,” sabi ni Madam.
Hindi pa rin ako sumagot. Ewan ko ba sa bibig ko! Ayaw talagang magsalita kahit ano ang pilit ko. Nakahihiya na ang ugali ko pero hindi ko naman mapigilan ang sarili kong mag-inarte. Pakiramdam ko tuloy ay anak talaga akong tunay ni Madam.
“Bakit ka po galit? Humingi
