LAKAS SILANGANAN
PAGBABA KO PA lang ng traysikel ay sinalubong na ako ng tatlo kong kapatid sa pamumuno ni Sigla. Ang kapatid ko na palagi kong tinutukso kay Busilak na nasa labing anim na taong gulang. Madali naman niyang husgahan ang kapatid ko dahil hindi pa niya ito nakita. Hindi niya alam na kahit purong pinoy ito ay may tinataglay itong kaguwapuhan. Kinuha ni Sigla ang bitbit kong cake. Walang may kaarawan sa amin, ah? Gusto ko lang makakain sila ng masarap. Kinuha naman ni Ingay ang dala kong ice cream. Hindi rin halata na paborito niya iyon. Hindi ko naman siya masisisi lalo pa at tuwing pasko at kaarawan lang kami madalas nakakakain niyon.
Nang wala na akong dala, agad niyakap ni Hinhin ang braso ko. Sa higpit niyon, hindi rin halata na namiss niya ako. Mahal kayo ako ng kapati
