พรหมลิขิตร้ายพ่ายรัก

ลูกรักกับลูกชัง

ความคิดและแผนการของคนในราชวงศ์หาได้มีคนนอกรู้เรื่องนี้ไม่ เมื่อมีคำประกาศจากวังหลวงเพื่อหาชายาให้กับเหล่าองค์ชายที่โตเต็มวัย โดยจะคัดหญิงสาวหนึ่งคนจากหนึ่งตระกูลเท่านั้นที่จะได้เป็นสะใภ้หลวง แล้วก็มีเสียงร่ำลือว่า คุณหนูใหญ่หวังม่านหลิวของตระกูลหวังถูกองค์ชายใหญ่เป่ยหานเฟยจับจองตัวเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ทำให้หวงมู่ฮวาแทบคลั่งเพราะความอิจฉา ที่เด็กสาวไร้มารดาอย่างม่านหลิวถูกรับเลือกจากองค์ชายใหญ่ ซึ่งคาดว่าจะได้เป็นองค์รัชทายาทในเร็ววันนี้ แล้วเช่นนี้นางจะยอมให้การทาบทามสู่ขอเกิดขึ้นได้อย่างไร ในเมื่อนางก็มีบุตรสาวที่น่ารักอยู่ทั้งคน หากมู่เอ๋อร์ของนางได้อภิเษกสมรสกับองค์ชายใหญ่ โอกาสที่จะได้เป็นฮองเฮาของต้าไฮ่มีสูงทีเดียว

“ท่านพี่ ท่านจะปล่อยให้นางเด็กนั่นอยู่เหนือมู่เอ๋อร์ไม่ได้นะเจ้าคะ ราชวงศ์เป่ยกำหนดให้แค่หนึ่งสาวงามกับหนึ่งตระกูลเท่านั้นที่จะได้เกี่ยวดองกับราชวงศ์ แบบนี้มู่เอ๋อร์ของข้าก็หมดสิทธิ์ไปแล้วน่ะสิ”

“แล้วจะให้ทำอย่างไรในเมื่อองค์ชายใหญ่เลือกนางแล้ว ข้าจะขัดความประสงค์ของราชวงศ์ได้หรือ”

ตอนแรกหวังยี่ชวนก็ดีใจที่จะได้ขจัดบุตรสาวคนนี้ออกไปจากวงศ์ตระกูลเสียที เพราะอยู่ไปก็ขวางหูขวางตาเสียเปล่า แต่เมื่อเห็นภรรยารักไม่มีความสุขกับคำประกาศของทางราชวงศ์ เขาก็พลอยเป็นทุกข์ใจไปกับนางด้วยเช่นกัน ‘องค์ชายก็มีตั้งหลายสิบคน เหตุใดถึงจำกัดหญิงสาวเพียงหนึ่งเดียวในหนึ่งตระกูลด้วยเล่า แต่งข้าวังทีละหลาย ๆ คนไม่ได้เลยหรือ’ หวังยี่ชวนคิดบ่นในใจ แต่คิดไปก็พาลให้ปวดหัวเสียเปล่า คงเป็นกฎข้อใดข้อหนึ่งของราชวงศ์กระมัง ถึงได้ประกาศออกมาเช่นนี้ เขาพยายามคิดหาเหตุผล แต่ก็คิดได้เพียงเท่านี้

“ขัดกับราชวงศ์ไม่ได้ ท่านพี่ก็จัดการนางเด็กนั่นแทนสิเจ้าคะ มู่เอ๋อร์ของเราถึงจะเป็นเด็กอยู่ แต่อีกไม่กี่ปีนางคงงามไม่แพ้ใคร มู่เอ๋อร์จะต้องไม่น้อยหน้าสตรีใดในแคว้นนี้ ตำแหน่งฮองเฮาอยู่แค่เอื้อม ข้าจะไม่มีวันปล่อยให้นางเด็กนั่นอยู่เหนือลูกสาวของเราเป็นอันขาด”

หวงมู่ฮวากล่าวอย่างมาดร้าย และดูเหมือนผู้เป็นสามีก็คล้อยตามนางด้วยเช่นกัน หากให้หวังยี่ชวนต้องเลือก เขาย่อมเลือกบุตรสาวที่เกิดจากภรรยารักอยู่แล้ว ส่วนม่านหลิวที่เกิดกับเถาฟานหนิงสตรีที่เขาชังนักชังหนา เพราะถูกบิดาบังคับให้ต้องแต่งงานด้วยนั้น ความรู้สึกที่ชังแม่อย่างไร กับลูกสาวเขาก็ชังน้ำหน้าไม่ต่างกัน

“อีกสองเดือนกว่าก็จะถึงพิธีปักปิ่นของนาง แต่อาทิตย์หน้าหน้าเราจะจัดงานเลี้ยงฉลองวันเกิดครบสิบปีของมู่เอ๋อร์ ให้เจ้าเชิญเหล่าฮูหยินที่ชอบสอดรู้สอดเห็นเรื่องชาวบ้านมาเยอะ ๆ ก็แล้วกัน ส่วนข้าจะเชิญพวกพ่อค้าที่ทำการค้าขายด้วยกันมา อย่าลืมเตรียมเหล้าแรง ๆ ให้ข้าด้วยล่ะ” เขากำชับภรรยา

“ท่านพี่คิดจะหาสามีให้นางในวันนั้นใช่หรือไม่เจ้าคะ”

“อย่างที่เจ้าว่า มันไม่ยากที่จะหาสามีพ่อค้าให้นางสักคน เราต้องรีบจัดการให้เรียบร้อย หากทางองค์ชายใหญ่ส่งแม่สื่อมาทาบทามเมื่อใดละก็ ถึงวันนั้นเราจะแตะต้องนางไม่ได้อีก เจ้าเข้าใจนะฮูหยิน”

“ข้าเข้าใจแล้วท่านพี่ ด้วยฐานะความมั่งคั่งของสกุลหวังที่ไม่น้อยหน้าใครในแคว้นนี้ หากองค์ชายใหญ่พลาดจากนาง พระองค์ต้องเปลี่ยนเป้าหมายมาที่มู่เอ๋อร์ของเราอย่างแน่นอนใช่หรือไม่เจ้าคะ”

“มันก็ต้องเป็นเช่นนั้นอยู่แล้ว ราชวงศ์เป่ยมีเงินทองมากมายก่ายกอง คงอยากได้เงินไปต่อเงิน ถึงเลือกแต่งหญิงสาวที่มาจากตระกูลพ่อค้าอย่างเรา ๆ ได้สะใภ้ร่ำรวยมันยังดีกว่าได้สะใภ้ผู้ดีที่มีแต่เปลือกพวกนั้นน่ะสิ ราชวงศ์เป่ยก็ฉลาดไม่เบา เหมาะสมยิ่งแล้วที่ได้เป็นผู้ครองแคว้นมาอย่างยาวนาน”

พวกผู้ดีที่มีแต่เปลือกที่นายท่านหวังยี่ชวนพูดถึง เห็นจะเป็นบรรดาบุตรสาวของเหล่าขุนนางในวังอย่างไม่ต้องสงสัย

หนึ่งอาทิตย์ต่อมา งานเลี้ยงฉลองวันเกิดอายุครบสิบปีของคุณหนูหวังมู่หยาก็มาถึง

“มู่เอ๋อร์ เจ้าต้องไปตามพี่สาวของเจ้ามางานเลี้ยงวันเกิดของเจ้าให้ได้ และต้องไปเดี๋ยวนี้ด้วย ก่อนที่แขกของท่านพ่อจะมาถึง” หวงมู่ฮวาสั่งบุตรสาวให้ทำในสิ่งที่นางไม่ไม่เคยทำมาก่อน

“ทำไมต้องให้นางมางานเลี้ยงของลูกด้วยเจ้าคะ ทุก ๆ ปีเราก็ไม่เคยให้นางมาเลยนี่” เสียงกระเง้ากระงอด บ่งบอกว่านางไม่พอใจ

“หลังจากที่นางเด็กนั่นมางานเลี้ยงคืนนี้ มันจะเป็นวันสุดท้ายที่เจ้าจะได้เห็นหน้านาง ต่อไปมู่เอ๋อร์ของแม่ก็จะหมดเสี้ยนหนามเสียที ความไฝ่ฝันของเจ้าที่จะได้เป็นพระชายาหรือแม้แต่ฮองเฮาก็อยู่แค่เอื้อมแล้วลูกรัก”

“ท่านแม่พูดจริงหรือเจ้าคะ” เด็กสาวถามอย่างตื่นเต้น อาการระริกระรี้ของนางช่างขัดกับอายุ และขัดกับร่างกายที่ยังไม่โตเต็มวัย แม้แต่หน้าอกของนางก็ยังไม่ทันจะตั้งเต้าเลย

“แม่จะโป้ปดเจ้าเพื่ออะไรล่ะ รู้แล้วเช่นนี้ก็รีบไปตามนางเด็กนั่นมา ถ้านางปฏิเสธ เจ้าต้องหาทางหว่านล้อมนางมาให้ได้ เข้าใจหรือไม่”

หลังจากตกปากรับคำมารดาดิบดี หวังมู่หยาก็รีบวิ่งไปยังเรือนของพี่สาว ที่ตั้งแต่เกิดมานางก็ไม่เคยไปเหยียบที่นั่นเลยสักครั้ง เพราะความเกลียดชังที่มีต่อพี่สาวคนนี้เข้ากระดูกดำ นางเกลียดที่พี่สาวงดงามกว่า ยิ่งความงดงามของหวังม่านหลิวเป็นที่เลื่องลือขจรขจายไปทั่วทั้งเมืองหลวงเช่นนี้ หวังมู่หยาก็ยิ่งเกลียดพี่สาวต่างมารดาเพิ่มขึ้นเป็นเท่าทวี