Chapter 1

1720 Words
*Windy POV* Lakad-takbo pa ako sa mga sandaling iyon habang hawak hawak ang kamay ng lalaking si Anton, kakalabas lang namin sa masukal na bahagi ng kagubatan bago pa namin nakita ang malapad na kalsada. Sa pagkakataong iyon, ay tagumpay akong nakawala sa anino ng Basilica. Ang lugar kung saan ako namuhay sa loob ng labing siyam na taon. Nakita ko pa ang pigura ng hinihingal na si Anton. O'neal Anthony Santiago, ang unang lalaking umangkin sa aking kamusmusan. Ang lalaking sumagip sa akin sa impyernong sanctuary na iyon, ang lalaking akala ko'y langit ang ibibigay niya sa akin, ngunit.. Hindi pala. Hinding-hindi ko malilimutan ang unang beses na nagtama ang aming mga paningin. Ang unang beses na talagang nakita niya ako at hindi nilubayan ng tinging gaya n'on. He has an unwavering and intense gaze. Nakakapaso at nakakaakit, na kapag may nakakuha ng interes niya ay doon na lang talaga siya nakatingin,iyong tipong nawawalan ng pakialam sa ibang nasa paligid. Dagdagan pa ng kanyang misteryosong ngiti sa gilid ng kanyang mga labi na para bang palaging may pinaplanong kung anong kapilyuhan. In the dim light of the open ground of Basilica where we talked for the first time, he looked like a handsome devil tempting me to sin. Walang pag-aalinlangan akong nagpaakit sa kaniya. Dala rin marahil ng kanyang mala-gayuma na tingin sa akin. Ang kanyang misteryosong ngiting nakakalaglag thong, kaya naman ginantihan ko rin siya ng mapang-akit na ngiti. Ang atraksiyong nararamdaman ko para sa kaniya na pilit kong itinago sa mahabang panahong pakikipag daupang palad ko bilang isang kawang-gawang babae na naglilingkod sa kanila na noo'y mga bisita o dayo sa sanctuary. Ang sabi pa niya'y mahal niya ako kaya naman noong nag alok niya ng pakikipagtanan ay tumugon ako at ayon nga'y naglayas sa Basilica. Ang akalang gaganda ang buhay ko sa kanya, nasa hustong edad na ako noon pero walang kamuwang muwang sa kung akong meron sa mundo. Sa labas na parte ng mundo. Hanggang nakita ko na lang ang sarili sa isang casino at doon na namamalagi bilang isang bugaw o kaya nama'y bayad utang kapalit ng panandaliang aliw. Kalakip ng katangahang ginawa ko ay ang pagsisisi sa sarili. Napaisip pa ako sa lalaking ka-penpal ko noon. Si Mr. Sniper, siguro'y kung nag hintay lang ako ng mas matagal at hindi nagpatukso kay O'Neal ay hindi ako naririto sa mas impyernong lugar na ito. Napapikit pa ako habang inaalala ang mga pangyayari. Hindi lamang isang gabi ang nakuha kong pagtitiis, kundi gabi-gabi. Hindi lamang isang halik o simpleng haplos, o isang beses na pag-angkin ang nangyari sa pagitan ko at ng mga lalaking iyon. They claimed me, in every sense of that word. Inangkin nila ang aking katawan, ang aking puri, ang aking kaluluwa, at ang aking pagkatao. Sa simula pa man n'on ay nagkaroon na ako ng alinlangan, ng pagdududa kung kaya ko bang panindigan ang trabaho ko sa Casino na iyon, pero buong tiwala ko pa ring ibinigay sa kanila ang aking sarili. Kapalit ang isang kondisyon..Hindi na ako si Gwendaleign Cruz. Iibahin nila ang pagkatao ko bilang si Windy, si Windy Green. Ang babaeng hinubog ng panahon at kasalanan. Ipinaranas nila sa akin ang mga bagay na ni hindi ko alam noon. Binuksan nila ang mga mata ko sa isang sensuwal na mundo, kung saan ang kanilang ligaya ay naging kaligayahan ko rin, kung saan ang manipis na linya sa pagitan ng sarap at sakit ay nawawala, kung saan ang dalawang iyon ay nagsasanib. The combination of the two things creates a pleasure, a pleasure that filled me as what I am today. The intense they make it real and alluring, it always makes me scream in ecstasy. Hanggang ngayon, nakatatak pa rin sa utak ko ang lahat ng mga ginawa nila sa akin. Hanggang ngayon ay nararamdaman ko pa rin sa balat ko ang mga titig nilang puno ng pagnanasa sa tuwing gusto lang nilang pasadahan ng titig ang hubad kong katawan. Hanggang sa magmakaawa na ako sa kanilang lumapit sa akin at angkinin ako. Nararamdaman ko pa rin ang mainit nilang mga labi na dumadausdos sa aking leeg, nanatili roon, kinakagat ako ng kanilang mga ngipin hanggang mapaungol ako. Pababa sa aking dibdib, claiming my n*****s, one after the other, sucking on them, nipping them, biting them until I squirm. Nararamdaman ko pa rin ang mga labi nilang hinahalikan ako pababa sa tiyan ko, pababa pa sa pagitan ng aking mga hita kung saan sila nagtatagal, nilalaro ng kanilang mga labi at dila ang pinakasensitibong bahagi ng aking katawan hanggang sa magmakaawa na akong tumigil na sila dahil hindi ko na kinakaya ang sensasyong dulot ng ginagawa nila. Pero siyempre, as my customers, hindi sila tumitigil kahit na magmakaawa ako. Katunayan ay ikinatutuwa pa nila iyon at lalo pang pag-iigihin ang ginagawa sa pagitan ng mga hita ko, gagamitan ng ngipin. And then f*****g me with their tongue like the expert they are, until I sob, until I reach my climax. And filled me to satisfaction. Nararamdaman ko pa rin ang mga kamay nila sa katawan ko. Ang sensuwal na haplos, mapang-akit at mapanudyo. At madalas ay mariin at may intensidad na nag-iiwan ng pasa sa balat ko kinabukasan. Ang mga kamay na palaging hinuhulma ang kurba ng aking mga dibdib. I can still remember the fingers that love to pinch on my n*****s until they ache. Ang mga kamay na bumababa sa pagitan ng aking mga hita at nanatili roon hanggang sa mapaungol na ako. I can still remember those hands grabbing my ass when they thrust hard inside me. Sa totoo lang, maisip ko pa lang ang mga kamay ng nagdaang customer s***h s*x guru ko sa Casino ay umiinit na ang pakiramdam ko. Para na akong sinisilaban. The memory of their passionate, almost violent eyes brought me over the edge. I stifled a moan as I came. Pagkatapos ay isinubsob ko ang mukha ko sa unan, habol ang aking paghinga. Nanatili ako sa ganoong posisyon hanggang sa bumalik sa normal ang t***k ng aking puso. Hanggang sa gawin ko ang isang malaking desisyon. Nagmulat ako ng aking mga mata. Bumalik sa kasalukuyan ang isip ko. Nasa loob ako ng aking silid at nag-iisa. Bumalik ang reyalidad. Reyalidad na halos isang linggo na pala ang nakalilipas nang pormal kong tanggapin ang alok nila dito sa Palau. Reyalidad na wala akong choice kundi sundin ang bawat utos nila sa akin, hawak nila ako sa leeg, at katumbas ng aking pagiging ibang tao ay ang pagsilbihan sila hanggang ako'y mamatay. Pinahiran ko pa ang mga mumunting luha sa gilid ng aking mga mata. I am still halfway of my daydreaming how I'd become a s*x maniac. How I trashed my sanctuary life because of false promises. Na gaya ngayo'y itatapon lang nila akong parang basahan kapag medyo nagamit na nila ng husto. I'm no longer the little virgin with innocent thoughts, not as the same weak girl before. Ang malinaw lang sa akin ngayon ay kaya nila akong ipatapon sa kung saan dahil wala naman talaga akong kwenta. Isa lamang akong pamparaos ng kasabikan o libog sa katawan. They just want me to f**k and f**k and f**k more...until they dump me like now. Look at me. Tss..such a disgrace example. Isang babaeng itinapon na nga ng kanyang ina sa lugar ng Basilica, at heto na naman ngayon at ipinatapon sa isang isla bilang isang empleyado ng kompanyang konektado kay Don Braulio Lincoln. Ang siyang may-ari ng Casino at ang tiyohin ni O'Neal na isa palang ahente sa mga gaya kong babaeng pwedeng pagkakitaan bilang bayaran, a Casino b***h s***h Casino poker swifter.. or let me say KAWATAN. At sa pagkakataong ito dapat akong magpanggap bilang arisgadang nakatataas na babae, kahit pa ang toto'y daig ko pa ang basag-ulong tarantadang babae na handang makipagsabunutan. I am what I am today. Ako na ngayon si Windy Green. Ang empleyado ng Rampage Society, at heto't na-assign sa kanilang Hidden Paradise na connected domain ng main Asia branch. Marahan ko pang tinakpan ng kumot ang hubad kong kabuuan at noo'y tumayo. Tinungo ko pa ang bintana sa aking kwarto at tinanaw ang nakakawalang problema na tanawin ng karagatan. Ang preskong hangin na nagpapakalma sa durog kong pagkatao. As I stare those scenery ay nasipat ko pa sa island ground ang isang lalaki na may bitbit na malalaking bagahe. His hunk well-toned muscle figure makes me scream that time. He has a dominant brilliant eyes na kahit pa sa malayoang tingin ay kitang kita ko ang magandang kulay n'on. His full beared face and long hair makes me think his hidden package. His face. Kumaway pa ako rito ng mapatingin siya sa bandang itaas na kung nasaan ako. But, bullshit! He just snob me without any gestures of his rough face. And there, tinandaan ko talaga ang pagmumukha ng gorilyang 'yon. Oo tama! Isa siyang putok muscle na gorilya! Bwesit! *CLOUD POV* Damn! Ganito ba ka-liberated ang mg a tao dito? Satsat pa ng isip ko habang nag iwas ng tingin sa kung sinong babae na noo'y nasa itaas ng bintana. Masaya pa itong kumakaway sa akin kanina gamit ang kanyang dalawang palad habang—damn again! Nakahubo't hubad. Seryoso. Parang ayoko nang tumuloy sa islang ito. Unang tapak ko pa lang ay mabigat na ang pakiramdam ko sa kung anumang posibilidad na mangyari sa akin dito, daig ko pa yata ang batang walang choice na magpatuli dahil kinakailangan. Tss. Suck this life I have. I hate how they controlled me. Oo nga't sundalo ako, pero pagdating kay Dada Storm ay para akong puppet na hindi dapat humindi rito. As always, we are Romero. And a Romero defend each other. Kahit pa minsan sobra't mali na ito. Bumuntung-hininga ako at noo'y nakasalubong ang isang pamilyar na mukha. "Hey Cloud! Welcome!" It's tita Nikita, one of my mamay Summer's friends. She enveloped me with her warm hug bago pa niya ako tinapik sa balikat. "Ang laki mo na, ah. Come...let's get inside," masiglang ngiti pa nito habang nakahawak sa aking braso. So, as it goes. Heto ako ngayon sa isla bilang isang kinatawan ng Romero. Cloud Romero at your service. ...itutuloy.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD