[The Ugly Duckling] รักหมดใจ : EP 5

1230 Words
ตอนที่ 5   @ ณ บ้านพิพัฒน์พงศ์   "บรืนนนนนน!" เสียงรถมอร์ไซค์ของเฮียเข้ามาจอด เชอรี่ ที่ยังไม่ยอมนอน นั่งรอเฮียอยู่ข้างล่าง สักพักเฮียก็เดินเข้าบ้านมา "เฮีย" "อ้าว! จะ 2 ทุ่มแล้ว ทำไมยังไม่นอนอีก" "นั่นดิเฮีย นี่ 2 ทุ่มแล้ว ทำไม? เฮียเพิ่งกลับบ้านล่ะ แล้ววันนี้ไปไหนมา ทำไมไม่ยอมบอกน้อง ฝากน้องให้เพื่อนมาส่ง ทำแบบนี้ อยากให้ฟ้องพ่อกับแม่ไหม?" พูดด้วยความน้อยใจพี่ชาย แต่ก็แอบขู่ด้วยการจะฟ้องพ่อกับแม่ด้วย " เฮียขอโทษนะน้องสาวตัวเล็ก เฮียผิดไปแล้วน๊า อย่าฟ้องเลยนะ ต่อไปเฮียจะบอกน้องสาวเฮียก่อนนะครับ” เฮียพูด และก็เดินเข้ามาเอามือมายีหัวเชอรี่อย่างเอ็นดู "แบบนี้ ตลอดเลย ทำผิดแล้วก็มาขอโทษ ตอนทำไปก็ไม่คิดกันหรอก พวกเด็กม.4 นิสัยไม่ดี" เชอรี่พูดทำเสียงงอแง เหมือนเด็กที่กำลังงอนพี่ชายอยู่ แต่ก็แอบดีใจที่เฮียมาง้อ "เฮีย กินอะไรมายังล่ะ" "น่าร้ากกก! ที่สุดน้องสาวเฮีย เฮียกินมาแล้ว แล้วเราล่ะกินยัง?" "กินแล้วค่ะ ขืนรอเฮียสิ น้องคงปวดท้อง ..ว่าแต่น้องสาวคนนี้น่ารักกว่าสาวของเฮียหรือเปล่าล่ะ" "ใครจะมาสู้น้องเฮียได้ ไม่มีทาง น้องสาวของเฮียน่ารักที่สุดเลย" "ชิ๊ส์!!!! ทำเป็นมาพูดดี หลงสาวแล้วลืมน้องนะ จะจัดการเฮียเลย คอยดู น้องไปนอนแล้วนะ กู้ดไนท์ค่ะ"   #เช้าวันใหม่ @ โรงเรียน MFC "จ๊อกแจ๊ก ๆ" เสียงซุบซิบ พูดคุยของนักเรียน เสียงยังกับนกกระจอกแตกรัง ตอนนี้ เป็นชั่วโมงกิจกรรมชมรม ซึ่งเป็นกิจกรรมที่นักเรียนทุกระดับชั้น เลือกที่จะเข้าเรียนชมรมได้อย่างเสรี และทำให้นักเรียนทุกระดับชั้น สามารถเรียนร่วมกัน หากเลือกอยู่ชมรมเดียวกัน  " เลือกชมรมอะไร ดีล่ะพวกแก" เชอรี่เอ่ยถามเพื่อน " เลือกชมรมเดียวกันกับเฮียสุดหล่อของกวางดีกว่า" " เออ.. เห็นด้วย ฉันว่าก็ดีนะ" เมย์พูดสนับสนุน " ไม่ดีกว่า เฮียคงอยู่ชมรมว่ายน้ำ และพี่แมนก็คงอยู่ชมรมเดียวกันกับเฮีย และฉันคิดว่า..พวกสาว ๆ คงตามไปอยู่กันเยอะแยะ น่ารำคาญจะตาย อีกอย่างนะ ถ้าฉันใส่ชุดว่ายน้ำ ฉันอายพี่แมนน่ะ [แบนเป็นกระดานโต้คลื่นอย่างนี้] " " จ้าเพื่อน แล้วทีนี้จะเลือกชมรมอะไรดีล่ะ..คิดซิ" " ชมรมอนุรักษ์ธรรมชาติไหมพวกแก เผื่อว่า..จะได้ทำประโยชน์อะไรได้บ้าง บางทีอาจจะได้ไปปลูกป่าก็ได้นะ  พวกแกว่าไง" เชอรี่เสนอขึ้น เพราะอย่างน้อยก็ดีกว่าชมรมว่ายน้ำนั่นแน่นอน "ก็ได้นะ/ เออเห็นด้วย" "ในเมื่อมติเป็นเอกฉันท์ งั้นพวกเรารีบไปสมัครเข้าชมรมอนุรักษ์ธรรมชาติกัน" จากนั้น นักเรียนทุกคนต่างก็ไปเข้าชมรมที่ตัวเองได้เลือกไว้ และเป็นไปตามที่เชอรี่พูดและคาดการณ์ไว้ พี่แมนกับเฮีย และกลุ่มเพื่อนแก๊งเฮีย อยู่ชมรมว่ายน้ำ และ ส่วนสาว ๆ ตามไปอยู่เพียบ [สรุปชมรมแตก] จนอาจารย์ ต้องกำหนดจำนวนคนที่จะเข้าชมรมนั้น "แก ๆ นั่น พี่แมนนี่ กับสาวคนไหนอีกนะ พี่แมนเปลี่ยนควงไม่ซ้ำหน้า ทุกวันเลย" เมย์เอ่ยทักขึ้น " เออ! 365 วัน ก็ 365 คน ใช้ผู้หญิงเปลือกมาก ..พี่แมนเจ้าชู้กว่าเฮียอีกนะ" เชอรี่ก็เห็นด้วยกับที่เมย์พูดเหมือน และก็ทำหน้าเซ็ง ๆ [อย่าให้นังเชอรี่ คนนี้สวยขึ้นมาเชียวนะ แม้แต่หางตาเชอรี่ก็จะไม่มองพี่แมนเลย คอยดูนะ เห็นเราเป็นแค่เด็กน้อย เชอะ!  แต่จะว่าไปความจริงตอนนี้ กลับตรงกันข้ามเลย แค่หางตาพี่แมน ก็ยังไม่มองเราเลยจริง ๆ เศร้ามาก]   #ตอนเย็นหลังเลิกเรียน   วันนี้ เชอรี่ ต้องกลับช้า เพราะหลังเลิกเรียน ต้องทำเวรประจำวันในตอนเย็นด้วย เฮียเลยบอกให้ไปรอที่โต๊ะม้านั่ง ซึ่งเป็นโต๊ะประจำกลุ่มของแก๊งเฮีย แต่ก่อนที่เชอรี่จะเดินไปถึงโต๊ะนั่น สายตาเจ้ากรรม ก็ดันเห็นพี่แมน กับนักเรียนสาวคนไหนของเค้าก็ไม่รู้ ยืนแอบจู๋จี๋กันอยู่ตรงมุมตึกไม่ได้จู๋จี๋กันธรรมดานะ บอกฝ่ายปกครองเลยดีไม๊! กำลังยืนแลกน้ำลายกันอย่างนัว แล้วนั่นเหมือนกับพี่แมนกำลังจะถกกระโปรงของนักเรียนหญิงคนนั้นขึ้น [นี่! เชอรี่ ไม่ได้ตาฝาดไปใช่ไหม? และนี่มันก็ในโรงเรียนนะเฟ้ย! เฮ้ย! ถ้าฝ่ายปกครองมาเจอคงได้เป็นเรื่องใหญ่แน่] ก่อนที่เชอรี่ จะเห็นอะไรไปมากกว่านี้ เชอรี่เลยรีบเดินเลี่ยงไปทางอื่นทันที   [ไม่อยากจะเชื่อเลย ทำไมทั้งคู่ถึงได้กล้าทำอะไรแบบนี้ในโรงเรียนด้วย.. อึ้ยยยยยย!! ขยะแขยง เชอรี่ พึมพำคนเดียว] จากนั้น เชอรี่ ก็มารอเฮีย ที่โต๊ะม้านั่ง แต่ก็ยังนึกถึงเหตุการณ์ที่เห็นเมื่อครู่นี้ เพราะภาพมันติดตา ป่านนี้คงจะ... [ไม่ๆๆ อย่าคิดทะลึ่งเชียวนะเชอรี่ ไลน์หาเฮียดีกว่า]   Cherry :  เฮียทำไมช้าอีกแล้ว จะมืดแล้วน๊า First : กำลังไป รออีก 10 นาที นะน้องรัก   บรรยากาศในโรงเรียน เวลาไม่มีนักเรียน ก็เงียบเหงาเหมือนกันเนอะ เชอรี่กำลังนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย "ว่าไงสาวน้อย" เสียงพี่แมน เดินมาพร้อมกับนักเรียนสาวคนนั้น "โอ๊ะ! ตกใจหมด ทำไมมาเงียบ ๆ" เชอรี่ถึงกับสะดุ้งโหยง "ขวัญอ่อนนะเรา พี่ก็เรียกอยู่นี่ไง" "อืม.. เสร็จกันแล้วเหรอ อุบ!" บ้าจริงนี่เธอเผลอพูดอะไรออกไปนะ เชอรี่ รีบเอามือมาปิดปากตัวเอง "เสร็จแล้ว" พี่แมนตอบกลับอย่างหน้าตาเฉย เชอรี่ค่อย ๆ หันไปมองนักเรียนหญิงคนนั้น เฮ้ย!! นี่มัน เด็กห้อง 1/5 นี่นา อายุก็คงเท่ากับเธอสิ [แหม! แหม! แหม! เห็นต่อหน้าคนอื่นเห็น ทำใส ๆ ไร้เดียงสา อ่อนต่อโลก ที่แท้ก็ไวไฟ] " พี่แมนคะ รถที่บ้านมารับแล้ว กลับก่อนนะคะ บายค่ะ แล้วเจอกันอีกนะคะ" "ครับ" ทำไมเธอต้องมาเห็นฉากรักของอีพี่แมนตลอดด้วย เจ็บจี้ด ๆ เลยเรา " เดี๋ยวพี่นั่งรอไอ้เฟิร์สเป็นเพื่อนนะ " พี่แมนเอ่ยขึ้น แต่เราไม่ตอบ ไม่อยากคุยด้วย โกรธอยู่ งอนอยู่  อ๊ะ! เชอรี่ นี่พี่แมนเขาคงรู้หรอกนะ เรียกสติกลับมาก่อนดีไหม? "เชอรี! เชอรี่! เป็นอะไร นั่งเหม่อ พี่เรียกตั้งหลายครั้ง" "เปล่าเป็นอะไรสักหน่อยนี่"   และพอดีกับเฮียขับรถมาจอดที่หน้าโต๊ะม้านั่ง "ขอบใจมากเพื่อน ที่นั่งเป็นเพื่อนน้องกู" " เออ..ไม่เป็นไรเพื่อน น้องมึงก็เหมือนน้องกูแหละ"  " กลับบ้านเถอะเฮีย" เชอรี่ยิ่งได้ยินประโยคนี้ซ้ำ ๆ ก็รู้สึกหดหู่ใจ พี่แมนเห็นเชอรี่เป็นแค่เพียงน้องสาวของเพื่อนเท่านั้นเอง   ********************* โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ  
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD