[The Ugly Duckling] รักหมดใจ

ตThe Ugly Duckling รักหมดใจ ตอนที่ 1   เปิดเทอมวันแรก.. เปิดเทอมนี้ เชอรี่ จากเด็กวัยประถม ก็ได้กลายมาเป็นเด็กสาววัยมัธยม อย่างนี้ก็เรียกว่า เป็นสาวแล้วหรือเปล่านะ? เชอรี่ สอบเข้าเรียน ม.1 ที่โรงเรียนมัธยม MFC ซึ่งเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง และเป็นโรงเรียนเดียวกันกับเฮียของเชอรี่ สมดังใจปรารถนาสักที ดีนะที่เฮียไม่ได้เรียนโรงเรียนชายล้วน เพราะไม่อย่างนั้น เชอรี่ก็คงไม่ได้มาเรียนที่เดียวกับเฮียแน่ ๆ [เฮีย ก็คือ พี่ชายแท้ ๆ ของเชอรี่เองล่ะค่ะ เฮีย ชื่อ เฟิร์ส แต่เชอรี่ไม่ค่อยจะเรียกชื่อเล่นของเฮียสักเท่าไหร่ เพราะเชอรี่ จะเรียกว่า "เฮีย" มาตั้งแต่เป็นเด็กน้อย จนมันชินปากไปแล้ว] เชอรี่กับเฮีย เราอายุห่างกันแค่เพียง 3 ปี และเชอรี่ก็ค่อนข้างที่จะสนิทกับเฮียมาก ก็เรามีกันอยู่แค่สองคนพี่น้องนี่ ซึ่งเฮียก็จะเป็นเหมือนไอดอลของ เชอรี่เพราะไม่ว่า เฮียจะทำอะไร น้องสาวเฮียคนนี้ ก็จะทำตามหมดแหละ เฮียชอบอะไร น้องคนนี้ก็ชอบด้วย นี่มันใช่พฤติกรรมการลอกเลียนแบบหรือเปล่านะ ฮ่า ๆ บางครั้ง เชอรี่ก็เคยคิดเล่น ๆ ว่า..เฮียจะรำคาญบ้างหรือเปล่านะ แต่ที่แน่ ๆ เฮียทั้งรัก ทั้งห่วง และก็หวงน้องสาวคนนี้มาก เพราะพ่อกับแม่ ได้มอบตัวภาระ เอ๊ย! ไม่ใช่สิ มอบหมายหน้าที่ที่สำคัญมากให้กับเฮีย นั่นก็คือ ต้องดูแลน้องสาวที่น่ารักคนนี้ ยิ่งตอนนี้..เชอรี่ได้มาเรียนโรงเรียนเดียวกันกับเฮีย เชอรี่โคตรจะดีใจมากเลย [อ้อ! ลืมบอกไปค่ะว่า เราสองพี่น้องเกิด และโตที่เชียงใหม่นะจ้าว ..แต่พูดคำเมืองไม่ได้นะจ้าว] ส่วนเหตุผลที่เฮีย ต้องคอยดูแลเชอรี่ ก็เพราะว่า..พ่อกับแม่ของเรา.. ท่านทั้งคู่ต้องเดินทางบ่อย ๆ เพื่อนำองค์ความรู้ไปสอนให้กับ นักศึกษาของมหา'ลัยต่าง ๆ ทั่วประเทศเลยค่ะ ตามคำเชิญ และพวกท่าน ก็ยังเป็นอาจารย์พิเศษสอนอยู่ที่ มช.อีกด้วย เพราะพวกท่านทั้งคู่เป็นศาสตราจารย์ และก็เก่งมาก ๆ ด้วย [เชอรี่คงไม่ได้คิดไปเอง หรือชมพ่อแม่ของตัวเองหรอกนะคะ ก็จากที่รู้มา พวกท่านทั้งคู่ เป็นที่ต้องการตัวมากนี่คะ] เราสองพี่น้อง จึงไม่แปลกใจ ที่พวกท่านทั้งคู่ จะต้องเดินทางบ่อย เพราะต้องไปบรรยายตามมหาวิทยาลัยต่าง ๆ ทั่วประเทศ บ้างก็ไปสัมมนา บ้างก็ไปดูงานต่างประเทศ..บลา ๆๆ ยิ่งได้ยินอย่างนี้แล้ว เชอรี่ก็รู้สึกเหนื่อยแทน แต่ดูท่านทั้งคู่จะมีความสุขที่ได้ทำแบบนั้นนะคะ นานมากกว่า ที่เราสองพี่น้องจะได้เจอหน้าท่านศาสตราจารย์คู่นี้ แต่เชอรี่กับเฮียชินแล้วกับเรื่องนี้ และไม่เคยคิดน้อยใจพวกท่านเลยสักนิด กลับภาคภูมิใจในตัวพวกท่านซะมากกว่า และนี่คือล่ะค่ะ คือเหตุผล ที่..เฮียต้องทำหน้าที่ดูแลน้องสาวคนนี้ และถ้าให้พูดถึง เชอรี่ กับเฮีย นั้น เชอรี่ รู้สึกว่า..ตัวเองช่างแตกต่างกับเฮียมาก เพราะเฮีย หน้าตาดี ถึงขั้นจัดว่าหล่อ เท่ สูง ยาว เข่าดี แต่พอตัดภาพมาดูเชอรี่สิ เด็กมัธยม 1 กะโปโล ขาว ซีด เผือก ดูจืดๆ ยังไงก็ไม่รู้ หรือเป็นเพราะว่าเชอรี่ยังเด็กอยู่ แต่เชอรี่ก็ไม่เด็กแล้วนะ เป็นสาวนักเรียนมัธยมแล้ว ที่สำคัญ เชอรี่เป็นคนมั่นใจในตัวเองมาก คิดว่าตัวเองสวย [ฮ่า ๆ แอบขำตัวเอง ใครไม่ชม ก็ต้องชมตัวเอง] ตอนเรียนประถม เพื่อน ๆ ชอบล้อ เรียกเชอรี่ว่า "ลิงเผือก" เชอรี่จัดการเพื่อนมาหลายคนแล้วนะ   "เร็ว ๆ หน่อย..ไอ้ตัวแสบ เดี๋ยวก็ได้ไปโรงเรียนสายกันพอดี เฮียไม่อยากไปโรงเรียนสายตั้งแต่วันแรกนะ" เฮียเริ่มบ่นเธอแล้ว ก็เธอแค่นอนตื่นสายเอง แล้วเปิดเทอมวันแรก เฮียจะตื่นเต้นอะไรกันนักหนา ทำยังกับไม่เคยไปโรงเรียนอย่างนั้นแหละ "เสร็จแล้ว ๆ เฮียก็อย่าเร่งน้องสิ ยิ่งเร่งมาก น้องก็ยิ่งลนนะ พอลนมันก็จะยิ่งช้า แล้วเฮียก็เลิกบ่นเป็นพ่อแม่ได้แล้ว เสร็จแล้วค่ะ พร้อมแล้วไปกันเลย" "เดี๋ยวนี้เริ่มเถียงเก่งขึ้นนะเรา เดี๋ยวจะโดน..สวมหมวกกันน็อกให้เรียบร้อยด้วย" "แหะ ๆ รับทราบ ครับผม!" "ยังจะมัวเล่นอยู่อีก" เป็นปกติธรรมดา ของเราสองพี่น้อง ถ้าเฮียไม่บ่นเชอรี่สิคงแปลก ทุกวันนี้..เฮียแทบจะไม่ใช่เฮียแล้ว..แทบจะเป็นพ่อของเชอรี่อยู่แล้ว...เฮ้อ!! ใช่แล้วทุกคน ทุกคนได้ยินไม่ผิดหรอก เชอรี่กำลังจะนั่งซ้อนท้ายเป็นสก๊อย  ที่มีเฮียเป็นคนเด็กแว้น ซึ่งท่านศาสตราจารย์ทั้งคู่ เพิ่งจะจำใจซื้อเจ้า Big Bike คันนี้เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี่เอง ซื้อให้ก่อนที่จะเปิดเทอม ย้ำนะคะว่า..จำใจซื้อให้ เพราะทนต่อแรงต้านของเราสองพี่น้องไม่ไหว เลยต้องจำใจซื้อให้ ทั้ง ๆ ที่ไม่อยากซื้อให้เลย เพราะพวกท่านเป็นห่วง เพราะการขับขี่มอเตอร์ไซค์มันอันตรายไงคะ ก็อย่างที่ทุกคน รู้ ๆ กันอยู่ ถึงพวกท่านอยากจะซื้อรถยนต์ให้ขับสักแค่ไหน แต่ก็ไม่สามารถทำได้ เพราะอายุของเฮียยังไม่ถึงเกณฑ์ที่กฎหมายกำหนดให้ขับรถยนต์ได้ เราสองพี่น้อง ก็เลยใช้ความพยายาม ที่จะให้เหตุผลกับพวกท่านร้อยแปดพันเก้าเหตุผล เพื่อให้ได้เจ้าคันนี้มา ซึ่งความจริงแล้ว ปั่นจักรยานไปโรงเรียนก็ได้นะคะ แต่มันไม่เท่ไง เฮียคงอยากเท่ อยากอวดสาว ๆ มั้ง ไม่รู้สิ และเชอรี่คนหนึ่งล่ะ ที่ชอบขี่มอเตอร์ไซค์เหมือนกัน เราสองคนพี่น้องก็ให้เหตุผลต่าง ๆ นานา จนได้เจ้านี่มา แต่อย่าเรียกมันว่าเหตุผลเลยค่ะ เรียกมันว่า..ข้ออ้างจะดีกว่า   "พร้อมนะเชอรี่น้องรัก" "อือ..พร้อมมากเฮีย..ซิ่งเลยลูกพี่" ฉันตอบรับ พร้อมกับพยักหน้า "น้อย ๆ หน่อยไอ้ตัวแสบ เดี๋ยวจะโดน ให้ช่วยห้ามเฮีย..ไม่ใช่ให้มายุส่ง" "อ้าว! เหรอ ๆ แหะ ๆ" " Let's go!!!! " ******************* ตอนแรกมาเสิร์ฟแล้วนะคะ โปรดติดตามตอนต่อไป!