พัฟฟินในกรงมาเฟีย

ตอนที่ 4 อารมณ์พาไป NC 25+

เลียมอุ้มพัฟฟินขึ้นมาบนห้องนอนของตนเองในขณะที่หญิงสาวแทบไม่ได้สติอะไรเลย เขาวางร่างบางที่กำลังขยับตัวงัวเงียลงบนเตียงนอนนุ่ม จากนั้นตนจึงเดินไปหยิบขวดไวน์และออกไปดูดบุหรี่ตรงริมระเบียง

พัฟฟินนอนพลิกตัวไปมาเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์กำลังเล่นงานจนทำให้หญิงสาวรู้สึกร้อนเนื้อร้อนตัว มือเรียวขยับขึ้นมาดึงชุดราตรีเกาะอกของตนเองลงมาไว้ใต้ราวนมจนเผยให้เห็นหน้าอกอวบอิ่มเปลือยเปล่า เมื่อเกิดความรู้สึกสบายตัวแล้วจึงหลับไปอีกครั้งอย่างไร้สติสัมปชัญญะ

ราวๆหนึ่งชั่วโมงที่เลียมใช้เวลาดื่มไวน์และดูดบุหรี่อยู่ที่ริมระเบียง ตอนนี้เขารู้สึกถึงอากาศที่เย็นลงในช่วงดึกดื่นเช่นนี้จึงเดินกลับเข้ามาในห้องนอน ทว่ามาเฟียหนุ่มกลับไม่คิดว่าจะเห็นสภาพของพัฟฟินกำลังนอนเปลือยหน้าอกอยู่บนเตียงนอนของตนเอง แน่นอนว่าภาพหญิงสาวตรงหน้าปลุกอารมณ์คุกรุ่นในร่างกายของเขาให้ตื่นขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย และคนอย่างเลียมก็ไม่เคยหักห้ามใจกับอะไรที่เขาอยากได้

ร่างสูงกำยำเดินมาหยุดอยู่ตรงเตียงนอน เขากวาดสายตามองเรือนร่างเปลือยท่อนบนก่อนที่จะเริ่มปลดกระดุมเสื้อผ้าของตนเองและถอดมันออก เรือนกายกำยำเปลือยเปล่าก้าวขึ้นไปบนเตียงนอนและเอื้อมมือไปสัมผัสกับเต้านมอวบอิ่มตรงหน้าด้วยความรู้สึกกระหาย

เขารูดซิปชุดราตรีเกาะอกของหญิงสาวและถอดมันออกจนพ้นทาง มีเพียงกางเกงชั้นในตัวกระจิ๋วเท่านั้นที่ยังคงปิดประตูสู่ความร้อนแรงแห่งไฟปรารถนา

ฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เเลียมดื่มเข้าไปเป็นตัวช่วยผลักดันให้เขาขาดสติยั้งคิด ชายหนุ่มโน้มใบหน้าลงไปเพื่อตะโบมดูดดุนยอดบัวตูมตรงหน้าด้วยความกระหายหิว

"อื้อ..." พัฟฟินขยับตัวเล็กน้อยเมื่อได้รับสัมผัสแปลกๆ ทว่าใบหน้าจิ้มลิ้มกลับระบายยิ้มออกมาจนทำให้มาเฟียหนุ่มหลงคิดว่าเธอคงตั้งใจเปลือยกายยั่วยวนตน

"คงคิดว่าอ่อยให้ฉันเอาเธอแล้วฉันจะยอมปล่อยเธอไปง่ายๆสินะ ฝันไปเถอะ! เขาพูดออกมาในขณะที่ริมฝีปากยังคงแตะสัมผัสกับเต้านมอวบอิ่มอยู่

"อ่าส์..." พัฟฟินครางออกมาเบาๆเมื่อมาเฟียหนุ่มดูดดุนปลายภงถันของเธอหนักหน่วงยิ่งขึ้น

มือหนามือหนาลูบไล้ลงไปตามหน้าท้องแบนราบจนไปหยุดอยู่ตรงบริเวณเนินเนื้อ เขาสอดมือของตนเองเข้าไปภายใต้กางเกงชั้นในเพื่อแตพสัมผัสจุดอ่อนโยนของหญิงสาว พัฟฟินสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อสัมผัสแปลกๆกำลังรุกล้ำร่างกายของตน ทว่ามันกลับไม่ใช่ความรู้สึกเจ็บปวดหญิงสาวจึงยังคงไร้สติที่แยกแยะได้ว่าสิ่งที่กำลังได้รับมันคืออะไรกันแน่

"อื้อ..." นิ้วกลางของเลียมสอดแทรกลงตรงกลางกลีบเนื้อที่สัมผัสได้ถึงความบอบบางนุ่มนิ่ม เขาบดขยี้หนักหน่วงลงตรงเม็ดเกสร จากนั้นจึงถอนริมฝีปากออกจากบัวตูมดอกใหญ่

ร่างสูงหยัดกายขึ้นตรงและถอดกางเกงชั้นในของพัฟฟินออก เรือนร่างบอบบางงดงามไร้ที่ติ ผิวขาวผุดผ่องและยังคงมีสัมผัสนุ่มนวลจนเลียมอดใจไม่ไหมที่จะโน้มตัวลงไปจูบสัมผัสไล้ลงมาตามหน้าท้องแบนราบจนมาหยุดอยู่ตรงเนินเนื้อสามเหลี่ยม

เขาตัดใจถอนริมฝีปากออกมาและก้าวลงจากเตียงเพื่อเดินไปหยิบถุงยางอนามัยซึ่งอยู่ในลิ้นชักหัวเตียงออกมา ชายหนุ่มฉีกซองถุงยางอนามัยและดึงเครื่องป้องกันมาสวมเข้ากับแก่นกายของตนเองอย่างช่ำชอง จากนั้นจึงก้าวขึ้นมาบนเตียงอีกครั้งและแทรกกายกำยำเข้ากลางระหว่างขาเรียวทั้งสองข้าง

เรียวขาสวยของพิฟฟินถูกเลียมจับแยกออกจากกัน เผยให้เห็นกลีบเนื้อคลี่ออกเล็กน้อยจนมาเฟียหนุ่มรู้สึกขัดใจ

เขาจับประคองแก่นกายของตนเองเสียดสีลงตรงกลางกลีบเนื้ออวบเพื่อตักตวงเอาเกสรแห่งความกระหายหิวมาใช้เป็นสารหล่อลื่น ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อสัมผัสแปลกๆรุกล้ำสิ่งที่เธอหวงแหน ทว่าฤทธิ์แอลกอฮอล์กลับทำลายล้างกำลังและสติของเธอไปจนเกือบหมด

เลียมพยายามเบียดแทรกแก่นกายกำยำที่กำลังแข็งตัวอย่างเต็มที่เข้าไปในโพรงเนื้อแสนคับแคบน่าขัดใจนั้น ร่างบางบิดเร่าไปมาเมื่อความเจ็บปวกแล่นกระกายไปทั่วเรือนร่างราวกับกายบอบบางกำลังจะแตกสลาย

"อ๊ะ!" ความเจ็บปวดทำให้พัฟฟินพยายามเปิดเปลือกตาขึ้นมา ทว่ามันก็ยากลำบากเกินกว่าจะเรียกสติกลับมาได้เต็มร้อยในเวลานี้ เธอมองเห็นกายกำยำเปลือยเปล่าของบุรุษคนหนึ่งเพียงเลือนลางเท่านั้น

เลียมตัดใจลุกขึ้นและเดินไปหยิบหลอดเจลหล่อลื่นที่วางอยู่บนหัวเตียงมา เขาบีบมันออกและทาลงบนถุงยางอนามัยบริเวณปลายหัวเห็ดของตนเอง จากนั้นจึงก้าวขึ้นมาบนเตียงและแทรกกายกำยำเข้าตรงกลางระหว่างเรียวขาสวยอีกครั้ง

"อื้อ! ใคร ออกไปนะ" เสียงเล็กพยายามแค่นเสียงออกมาทว่ากลับไม่ได้ทำให้เลียมรู้สึกสะทกสะท้าน

"รู้สึกตัวเเล้วก็ดี ฉันจะได้ไม่ต้องรู้สึกว่ากำลังเอากับศพ!" คำพูดของชายหนุ่มทำให้พัฟฟินรู้ได้ทันทีว่าเป็นเลียม เกรย์สัน ร่างบางจึงพยายามขยับตัวหลบด้วยแรงอันน้อยนิดและความรู้สึกหนักอึ้งที่ศีรษะ ทว่ากลับถูกเขาจับเรียวขาสวยแยกออกจากกันอีกครั้ง

"อย่านะ!"

"อย่าอะไร?"

"ปล่อยฉันนะ อย่าทำอะไรฉันนะ!" เลียมเหยียดยิ้มมุมปากเย้ยหยันเมื่อเห็นว่าหญิงสาวพยายามขัดขืนด้วยแรงอันน้อยนิด

"ไม่ต้องพยายามขัดขืนเพื่ออัพค่าตัวหรอกนะ เพราะว่าฉันไม่มีค่าตัวจะให้เธอและอีกอย่างเธอติดหนี้ด้วยซ้ำ!" คำพูดของมาเฟียหนุ่มเหมือนยาชนิดหนึ่งที่เรียกสติพัฟฟินกลับมาได้เกือบครึ่งหนึ่ง หญิงสาวใช้มือยันกายเพื่อประคองตัวเองขึ้นนั่ง ในขณะที่เลียมกำลังพยายามที่สอดแก่นกายของตนเองเบียดแทรกเข้าไปในร่างกายบอบบาง

"กรี๊ดดด! หยุดนะ!" หญิงสาวกรีดร้องออกมาเมื่อความรู้สึกเจ็บปวดกำลังเล่นงานตัวอย่างหนัก ร่างบางถูกเขาผลักให้นอนลงอย่างไม่ไยดี

"แหกปากเสียงดังแบบนี้อยากให้ไอ้พวกบอดี้การ์ดมันแห่มาดูเธอกับฉันเอากันหรือยังไง?" คำพูดสุดแสนร้ายกาจพ่นออกมาจากปากของมาเฟียหนุ่ม พัฟฟินร่ำไห้ออกมาในขณะที่สติกำลังจะกระเจิดกระเจิงอีกครั้ง

"ได้โปรด ฉันไม่เคย! ฉันไม่เคยทำอะไรแบบนี้ ฮือออ..." คำขอร้องอ้อนวอนไม่ได้มีผลอะไรต่อเลียมเลยแม้แต่น้อย เขาไม่เคยคิดที่จะสนใจความรู้สึกของผู้หญิงคนไหนถ้าหากว่าเขาต้องการร่างกายของหล่อน ชายหนุ่มโน้มตัวลงไปตะโบมดูดดุนยอดบัวตูมอีกครั้ง ข้อมือเล็กถูกกดลงบนที่นอนนุ่ม แก่นกายแข็งชันยังคงถูไถอยู่บริเวณปากทางเข้าสู่โพรงเนื้อ

"อื้อ...ได้โปรด!" เลียมถอนริมฝีปากออกมา เขาหยัดกายขึ้นตรงและจ้องมองใบหน้าอาบน้ำตาแห่งมารยาหญิงด้วยแววตาเรียบเฉย