บทที่ 12 เสียงครวญคราง NC 25+

1313 Words

"ปึก!" "อ๊าส์! จุกนะ อื้อ...เบาๆ" พัฟฟินร้องครวญครางออกมาอย่างลืมตัวทว่าเลียมกลับไม่ทีท่าว่าจะยอมหยุด แน่นอนว่าเสียงหนุ่มสาวกำลังร่วมรักกันดังเล็ดลอดออกไปถึงด้านนอก แม้จะไม่ดังมากทว่าก็พอที่จะทำให้บอดี้การ์ดหูตาไวเช่นเจครับรู้ได้ว่าในห้องกำลังเกิดอะไรขึ้น "มึงสองคนไปซื้อกาแฟเซเว่นหน้าโรงพยาบาลให้กูหน่อย" เจคหันไปสั่งลูกน้องสองคนเพราะไม่ต้องการให้ใครได้ยินเสียงครวญครางที่กำลังดังขึ้นเรื่อยๆของสองหนุ่มสาว "หรือว่ากูจะได้ผู้หญิงคนนี้เป็นนายหญิงจริงๆวะ?" บอดี้การ์ดหนุ่มพึมพำ เขายืนเท้าเอวและส่ายหน้าไปมาเบาๆเพราะไม่คิดว่าเจ้านายของตนจะกล้าหลงใหลลูกสาวของศัตรูมากถึงเพียงนี้ "อ๊าส์! เจ็บนะ เลียม อื้ออ...พอก่อน!" ร่างบางดิ้นพล่านเพราะรสรักแสนร้อนแรงและหนักหน่วงของมาเฟียหนุ่มทำให้เธอเหงื่อแตกพลั่ก เขาหยัดสะโพกสอบหนักหน่วงและไม่มีทีท่าว่าจะหยุดตามคำเรียกร้องของหญิงสาว "หุบปาก อ้าส์!" เลียมครา

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD