พัฟฟินในกรงมาเฟีย

บทที่ 9 สด NC 25+

ในขณะเดียวกันนั้นเลียมขยับมือข้างหนึ่งลงไปประคองแก่นกายที่แข็งชันอยู่นานแล้วเพราะคนดื้อรั้นในอ้อมแขน เขาพยายามเบียดแทรกมันเข้าไปในร่างกายบอบบอย่างยากลำบาก

"กรี๊ดดดดด! ปล่อยนะ!"

"ปึก! ปึกๆๆ!"

"อ๊าาาา! ไอ้บ้า! ปล่อยฉันนะ!" พัฟฟินกรีดร้องออกมาสุดเสียงเพราะความเจ็บปวดจากการโดนของแข็งทิ่มแทงจุดบอบบางที่สุดในร่างกาย ทว่าวงแขนกำยำทั้งสองข้างกอดรัดร่างบางไว้จนขยับตัวแทบไม่ได้

"อ่าส์! เธอทำให้ฉันมีอารมณ์เองนะ" เลียมกระแทกกระทั้นแก่นกายจากด้านล่างอย่างหนักหน่วง ความโหยหารุนแรงขึ้นเรื่อยๆจนเกินควบคุม

มือหนาข้างหนึ่งขยับขึ้นมารั้งศีรษะทุยให้ซบลงบนแผงอกแกร่ง เลียมเป็นฝ่ายคุมเกมแม้จะอยู่ด้านล่าง และร่างอรชนก็ดูเหมือนกำลังอ่อนระทวยลงในขณะที่ชายหนุ่มโดนกระแทกกระทั้นอย่างเอาแต่ใจ

"โอวส์ ซีดด..." เขาครางกระเส่าออกมาอย่างเหลืออด ความเจ็บปวดทำให้มือเรียวจิกเล็บลงบนหน้าท้องกำยำและแผงอกแกร่งจนเกิดรอยขีดข่วนไปทั่ว

"อื้อ..ฮืออ...ฉันเจ็บนะ!" พัฟฟินรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดและความรู้สึกแสบบริเวณจุดซ่อนเร้นของตนเอง เลียมกำลังกระแทกกระทั้นความใหญ่โตเข้ามาอย่างเอาแต่ใจ ชายหนุ่มไม่มีทีท่าว่าจะหยุดหรือเห็นใจหญิงสาวเลยแม้ว่าเธอกำลังร่ำไห้ออกมาก็ตาม

"อ่าส์! อ๊าาา..." เขากำลังครางกระเส่าออกมาด้วยความกระหายหิว และนั่นยิ่งทำให้พัฟฟินรู้สึกเกลียดชังมาเฟียหนุ่มยิ่งขึ้นไปอีกเป็นร้อยเท่า

ร่างสูงกำยำหยัดกายขึ้นนั่งในขณะที่สองกายยังคงหลอมรวมเป็นหนึ่ง เขารับรู้ได้ถึงความฝืดแน่นจึงตัดสินใจประคองร่างบางให้นอนลงบนเตียงและถอดแก่นกายแข็งชันของตนออก

จากนั้นเลียมจึงขยับลงมาหากลีบดอกไม้บวมช้ำ เขาซุกใบหน้าหล่อคมคายลงตรงกลางระหว่างเรียวขาทั้งสองข้าง และบรรจงริมฝีปากของตนเองลงบนกลีบเนื้อบอบบาง ปลายลิ้นอุ่นแตะแทรกลงตรงกลางกลีบเนื้อเพื่อเพิ่มความชุ่มชื้นให้กับช่องรักที่เขาโหยหาไม่รู้จักจบสิ้น

พัฟฟินรู้สึกแปลกประหลาดกับสัมผัสพิเศษนี้ มันทำให้เธอรู้สึกเคลิบเคลิ้มอย่างง่ายดาย ร่างบอบบางอ่อนระทวยลงเมื่อจังหวะลิ้นของเลียมตวัดโลมเลียกลีบเนื้อของเธอหนักหน่วงยิ่งขึ้น ขาเรียวแยกออกจากกันโดยอัตโนมัติในเวลาต่อมา

"อื้ออ...อ่าส์..." พัฟฟินครวญครางออกมาอย่างลืมตัว เลียมพึงพอใจและขยับมือขึ้นมานวดคลึงเต้านมอวบอิ่ม

"อ้าส์! คุณทำอะไร ฉะ...อื้อ..." หญิงสาวพยายามจะพูดอะไรสักอย่างเมื่อความรู้สึกของเธอเปลี่ยนไปเรื่อยๆตามจังหวะลิ้นของมาเฟียหนุ่ม ร่างบางบิดเร่าไปมาในขณะที่สะโพกเล็กหยัดเข้าหาปลายลิ้นอุ่นอย่างลืมตัว

"ฉันรู้สึกแปลกๆ อื้อ...เลียม อ่าาาส์" เธอครวญครางชื่อของเขาออกมาพร้อมกับเกร็งลำตัว และนั่นยิ่งทำให้อารมณ์ดิบในกายกำยำของชายหนุ่มเกินควบคุม

เขาละเลงลิ้นหนักหน่วงลงบนเม็ดเกสรเพราะคาดหวังให้หญิงสาวได้รับรู้ว่าการถึงจุดสุดยอดของผู้หญิงนั้นเป็นอย่างไร ดูเหมือนว่ามันก็กำลังจะได้ผลเมื่อร่างบอบบางบิดเร่าเรือนกายไปมาพร้อมกับเสียงครางกระเส่า

"อื้ออ...ฉัน ไม่ไหวแล้ว อ๊าาาา" พัฟฟินหยัดสะโพกเล็กเข้าหาปลายลิ้นด้วยตนเองอย่างลืมตัว เลียมตวัดปลายลิ้นเร็วขึ้นจนสัมผัสได้ถึงแรงเกร็งกระตุกถี่ของหญิงสาวที่มาพร้อมเสียงครางกระเส่า มาเฟียหนุ่มตวัดลิ้นเพื่อดูดดื่มเกสรที่เขาไม่เคยได้ลิ้มรสจากผู้หญิงคนไหนมาก่อน ทว่าความหอมหวานจากเรือนกายบริสุทธิ์นี้กลับทำให้เขาโหยหาที่จะดื่มกินมันเหลือเกิน

ครู่หนึ่งเลียมจึงถอนริมฝีปากออกมาและแทรกกายของตนเองเข้าตรงกลางระหว่างขาเรียวทั้งสองข้าง พัฟฟินกำลังหายใจหอบเหนื่อยในขณะที่สมองเบลอไปเสียหมดกับรสรักที่เพิ่งได้รับเมื่อครู่

มือหนาประคองแก่นกายของตนเข้าไปในช่องรักคับแคบอีกครั้ง จากนั้นจึงรั้งหญิงสาวขึ้นมานั่งคร่อมบนตักแกร่งของตนในขณะที่กำลังหลอมรวมสองกายเป็นหนึ่ง ความยาวของลำแท่งเนื้อเเข็งชักถูกฝังเข้าไปในโพรงพิศวาสจนสุดความยาวของมัน

พัฟฟินรู้สึกอายจนต้องซบใบหน้าลงบนบนบ่าแกร่งเพื่อหลบสายตาร้อนแรงของมาเฟียหนุ่ม มือหนานวดคลึงแก้มก้นเนียนก่อนจะหยัดกายขึ้นยืนในเวลาต่อมา คนตัวเล็กรู้สึกตกใจจนต้องรีบพันเรียวขาทั้งสองข้างรอบเอวของชายหนุ่มไว้ จากนั้นแก่นกายเเข็งชันก็เริ่มกระแทกกระทั้นเข้าหาเรือนร่างบอบบางอีกครั้ง

"โอวส์ อย่าเกร็ง! ฉันไม่ปล่อยให้เธอตกลงไปหรอก"

"แต่ฉันเจ็บนะ อื้อ!" วงแขนเรียวโอบกอดรอบลำคอของเขาไว้

"ก๊อกๆๆ"

ทันใดนั้นประตูห้องนอนของเลียมก็ดังขึ้น ชายหนุ่มชักสีหน้าหงุดหงิดก่อนจะพาร่างบอบบางเดินไปหยิบผ้าขนหนูมาคลุมแผ่นหลังเนียนลงมาจนถึงสะโพกงอนไว้อย่างมิดชิด

"อย่าบอกนะว่าจะเปิดประตู อื้อ!"

"ใช่! ทำไม?"

"ปล่อยฉันลงก่อน!"

"ไม่!" เขาพาเธอเดินไปเปิดประตูราวกับกำลังอยู่ในสถานการณ์ปกติ พัฟฟินรู้สึกตกใจกับการกระทำของมาเฟียหนุ่มทว่ากลับทำอะไรไม่ได้นอกเสียจากซบใบหน้าลงบนแผงอกแกร่งเพื่อหลีกเลี่ยงความอับอาย

"มีอะไร?" เลียมเปิดประตูให้เจค บอดี้การ์ดหนุ่มรู้สึกตกใจเล็กน้อยที่เห็นเจ้านายหนุ่มกำลังร่วมรักผู้หญิงอยู่แต่กลับยอมเดินมาเปิดประตูให้เขาทั้งๆที่ไม่เคยทำเช่นนี้มาก่อน

"มีเรื่องด่วนเกี่ยวกับพรินซ์มารายงานครับ" เจครายงาน

"เอาไว้ก่อน เดี๋ยวกูเอากับลูกสาวมันเสร็จแล้วกูจะตามมึงไป!" ชายหนุ่มพูดเท่านั้นก็ปิดประตูเสียงดังก่อนที่จะเริ่มกระแทกกระทั้นแก่นกายเข้าหาเรือนร่างบอบบางอีกครั้ง

"อ้าส์ อื้อ...พอเถอะนะ ฉันเจ็บ! "หญิงสาวครางกระเส่าออกมาด้วยความรู้สึกกระสันและเจ็บปวดในเวลาเดียวกัน ทว่ามีหรือเลียมจะยอมทำตามคำขอร้องของหญิงสาว

เขาพาร่างบางเดินกลับไปยังเตียงและปล่อยให้เธอนอนลง จากนั้นเขาจึงเริ่มกระแทกกระทั้นแก่นกายอย่างหนักหน่วงจนเสียงเนื้อหนังมังสากระทบกระทั่งกันดังลั่นห้อง

"โอวส์ จะแตกแล้ว อ่าส์!" เลียมครางกระเส่าออกมาด้วยความเร่าร้อนและกระหายหิว เขาเกร็งลำตัวและกระตักปลดปล่อยน้ำคาวรักออกมาฝากฝังไว้ในร่างกายของหญิงสาวอีกครั้ง ชายหนุ่มทำตามแรงปรารถนาของหัวใจโดยที่ไม่ยอมปล่อยข้างนอก เขาไม่คิดถึงผลที่จะตามมาเสียด้วยซ้ำ

พัฟฟินร่ำไห้ออกมาด้วยความรู้สึกเจ็บทั้งกายและหัวใจในเวลาเดียวกัน ชายหนุ่มรู้สึกเบื่อหน่ายที่ต้องเห็นน้ำตาของหญิงสาวจึงถอดแก่นกายออก ร่างสูงกำยำเดินไปหยิบผ้าขนหนูมาพันท่อนล่างไว้และเดินออกจากห้องนอนไปยังรับแขกซึ่งเจคกำลังรออยู่ ดวงตากลมโตที่เอ่อล้นด้วยน้ำตาได้แต่มองตามแผ่นหลังกำยำด้วยความรู้สึกเจ็บปวด เธอร่ำไห้ออกมาจนสุดเสียงที่ตนถูกเขากระทำครั้งแล้วครั้งเล่าแต่ว่ากลับทำอะไรไม่ได้เลยแม้แต่อย่างเดียว