Jasmine, The Governor's Wife

CHAPTER THREE

Jasmine

Nakauwi si Jasmine ng bahay na bigo sa pagkausap sa binata.Pagpasok niya ng bahay nila. Nagtataka siya sa sobrang tahimik. Kaya naman hindi niya maiwasan ang mapa kunot noo, asan ang mga tao rito at wala siyang makita?

Pabagsak siya na umupo sa naro'n na isahang sofa, sinandal ang ulo at sandali na muna ipinikit ang inaantok na mata. Pakiramdam niya maghapon siyang napagod sa binalita ng ama.

Nagising siya nang magsalita ang nag-iisa nilang katulong. "Mabuti at dumating kana Jasmine, binilin ng 'yong Mama, na pagdating mo. Ay kaagad ka sumunod sa hospital at magdala ng ilang gamit."

Nawala bigla ang pagod at antok niya sa sinabi Manang.

"Po? Bakit ho sino ang dinala sa hospital?" kinakabahan niyang tanong.

"Ang Papa n'yo po. Bigla na lang inatake sa puso nang mayroong dalawang lalaki na dumating kanina."

Kahit naguguluhan siya naging mabilis ang kilos na nagtungo ng ospital. Habang naglalakad ay marami ang bumabati sa kanya bilang kilalang doctor na nagtra-trabaho rin dito.

Pagkatapos magtanong sa information ng nurse ay tinungo niya ang tinurong kwarto para ng kanyang Papa. Kahit maytampo siya sa Ama, ay hindi niya pa rin maiwasan ang mahabag sa nakikitang hitsura nito.

May nakakabit na dextrose at sa kanang bahagi ay oxygen. May medical history si Papa sa kanilang Lolo kaya hindi maiwasang doon namana ang sakit.

Ngayon niya lang ito napagmasdan ng mabuti. Medyo nahulog ang katawan nito. Marahil siguro nga, sobrang stress nito sa hawak na negosyo. Kaya naging dahilan ang mild na atake sa puso. Ang ganitong sakit ay kailangan iwasan ang emosyonal na problema upang hindi mag cause ng depression ng sa gano'n ay maiiwasan ang muling atake nito.

Mabait ang Papa nila Jasmine. Pinagbigyan sila sa gusto na kurso sa kolehiyo. Maliban sa usaping pag-aasawa, palagi nitong sinasabi para sa kabutihan nila ang hangad nito.

Hinaplos niya ang likuran ng kanyang Mama paglapit sa kinauupuan. "Kumusta Ma, ano ang sabi ng doctor?" tanong pa rin ni Jasmine, kahit alam niya ang hindi at tamang gawin naisapan niya pa rin na tanungin ang ina.

Ngumiti ito at hinawakan siya sa kamay. "Magiging okay ang Papa mo, 'nak," ngumiti si Jasmine sa ina.

"Oo, magiging okay si Papa," ulit niya sa sinabi nito.

Maya-maya ay dumating ang mga ate niya ngunit hindi rin nagtagal dahil sa mga maliliit na anak na iniwan lang sa kaniya kan'yang mga Yaya.

Pagsapit ng gabi ay kinumbinsi niya ang kan'yang Mama, na maunang matulog at siya ang bahalang magbantay sa kaniya Papa. Ngunit tinanggihan lang siya nito. Mabuti na lang at Sabado bukas. Kaya wala siyang pasok sa clinic. Naisipan niyang bumili ng kape para may panlaban sa antok.

"Ma, bibili lang po ako ng kape sa canteen," wika niya sa Ina.

Maaga pa naman kaya naisipan niyang sa labas bumili at ng may kutkutin din.

May 24 hours naman na convenience store sa tapat ng provincial hospital kaya roon niya naisipan bumili ng instant coffee.

Naisipan niyang tanungin ang isang Ale sa kuryosidad dahil tila may artista na pinagkakaguluhan sa tabi ng kalsada. Umikot ang mata niya ng si governor daw ang biglang dumating.

"Tsk. Stalker."

"Grabe ang swerte ng mapapangasawa ni governor parang ang sarap mayakap ng mamasel n'yang katawan,”

Napalabi si Jasmine at bubulong-bulong. Anong swerte? Baka siya ang swerte fresh ang beauty ko. Ngunit nang maisip na parang ang bitter niya sa pinagsasabi. Agad sinaway ni Jasmine ang nasa isip.

Tuloy-tuloy siya na tumawid sa kalsada upang mabili ang sadya. Nang malapit na siya matapos ay napatda siya at tinayuan ng balahibo dahil sa mainit na hiningang tumama sa banda niyang tainga.

Nilingon niya ito upang masino. "Damn! Ang herodes lang pala na si Denmark,"

Nasa likuran niya ito gadangkal na lamang ang pagitan nito sa likuran ni Jasmine. Pinaningkitan niya ito ng mata ngunit kindatan lang siya nito.

"Stalker ba kita?" wika niyang nakairap.

"Tsk. Nagkataon lang na nakita kita patawid dito, dadalaw sana ako roon sa Papa mo, ngunit nagbago ang isip ko dahil nga nakita kitang nasa labas. At dahil isa akong mabait na fiance sinundan kita para sabay na tayo pabalik," sagot agad sa kanya ni Denmark.

"Fiance your ass."

Hindi niya ito pinansin kahit nakasunod sa likuran niya. Nang makumpleto ang gustong bilhin, sa cashier agad siya nag tungo. Masama ang tingin na nilingon niya ng unahan siyang magbayad sa mga binili.

Ito na rin ang nag bitbit ng supot na pinaglalagyan ng kaniyang pinamili. Tamihik lang itong nakasunod habang nasa unahan siya na lumalakad.

Hindi niya maiwasan ang mapa irap dahil lahat ng madaanan ay napapatili, sa kasama niya. Kaya't tuwang-tuwa naman ang loko. May ilan nagtatanong kung siya raw ba ang tinutukoy nito na fiancee hindi naman tumangi ang loko.

Nagulat pa si Mama, pagdating namin na magkasama kami pumasok ni Denmark. Bumati ito kay Mama at pagkatapos ay nangumusta sa kalagayan ni Papa.

Good news naman at kanina raw na wala siya ay nagising na ito kaya Lunes ay pwede na itong lumabas ng ospital at sa bahay na lang magpapagaling kasama ang na hire nila na nurse.

Inabot ng madaling araw si Denmark sa ospital feeling close sa magulang niya. Hinatid niya ito sa labas ng magpaalam na uuwi na raw ito.

"Uhm, ang kasal na gusto ni Papa…payag na ako sa…kasal," wika niya.

Pinag-aralan nito ang reaction niya. “Are you sure about this, Jasmine?" When you say yes, there's no turning back.

"Sigurado na ako, but no strings attached Mr. Chavez, we will only be married on paper,” sagot ni Jasmine ngunit kinabahan siya dahil nakita niya ang pigil na ngiti sa labi ni Denmark.

Nagkamot ito sa kilay at dahan-dahan na lumapit sa kanya. "What if, maakit ako sa ‘yo? Hindi pwede? What if kung may magustuhan akong iba, is it okay with you, mm?" bulong nito.

Biglang napaatras si Jasmine dahil gadangkal na lang ang layo nito sa kanya at nakadikit na rin ang likuran niya sa kotse nito.

“Denmark anong ginagawa mo?” binigyan niya ng inis ang boses.

Ngunit hindi man lang natinag si Denmark at nilagay pa ang dalawang kamay sa magkabilang gilid niya kaya nakulong si Jasmine sa loob nito Ng mga bisig nito.

Bumulong ito sa bandang niyang tainga. "Hindi naman 'ata patas ang kondisyon mo na wala akong makukuhang interest, Doktora,” halos pabulong nitong sabi.

Tila nakuryente si Jasmine sa paos nitong tinig at mainit na hininga na tumama sa kanya mukha. Kaya naman sinamaan niya ng tingin si Denmark, pero wala yatang balak na umalis sa harapan niya.

“Get ready babe, because I can't promise I'll follow the rules you want. Because even now, I already want to kiss you.”

Dinikit pa nito ang harap sa kanya. Nanlaki ang mata ni Jasmine sa matigas nitong harapan. Hindi niya mapigilan ang pamulahan ng mukha dahil ramdam niya kung gaano ito kalaki lalo na siguro kapag ito ay galit.

Wala sa oras na pinagdikit niya ang dalawang hita dahil sa oras na iyon ay nakaramdam ng init si Jasmine. Nang maalala kung nasaan sila at ano ang posisyon nilang 'yon ay malakas n'yang tinulak si Denmark.

Nagpaubaya naman ang binata ngunit nakikita niya sa mata ang pagkaaliw sa kanya.

"Ang bastos mo," pagtatakip niya sa kahihiyan sa sandaling 'yon.

She heard him softly chuckled. "Pasok ka na sa loob." Ang naging sagot lang ni Denmark sa kaniya at sinamahan pa ng kindat 'tsaka sumakay na ito sa loob ng kotse nito.

Para siyang tulala na bumalik sa loob ng kwarto ng kanyang, Papa. Mabuti na lang at hindi siya inusisa ng Mama niya dahil sa pagiging balisa Niya.

"Anak umidlip ka muna ng ilang oras. Ako na muna ang bahala rito.” Sabi ng ina ni Jasmine.

Sinunod niya ito at baka sakaling mabawasan ang kaba na hindi maipaliwanag. Baka sakaling mawala na ito kapag nakatulog siya. "Tama itulog ko na lang baka maalis ang agiw sa utak ko."

Nagkasya naman siya sa upuan na nasa loob kaya napasarap ang tulog ni Jasmine. Hindi niya namalayan ang oras at nagising siya na mainit na ang sikat ng araw sa labas ng bintana.

Halos hindi maipaliwanag ang saya ng makita niya ang kan'yang Papa, na malakas at nakangiti sa kan'yang Mama.

Naramdaman marahil ang kilos niya kaya sabay na lumingon sa kinauupuan niya ang magulang.

"Gising ka na pala Jasmine, halika 'nak ." Walang lakas na bigkas ng kanyang ama. Mabilis naman ang kilos niya at nilapitan ito. "Pasensya ka na anak sa naging desisyon ko. Hayaan mo 'nak, ibibigay na lang natin sa bangko ang isang Hardware baka makaya ko pa maisalba ang Isa. Kalimutan mo na lang ang kahilingan ko,” sabi nito sa kaniya kaya hindi maiwasang mapangiti siya dito.

"Nakausap ko na po si Denmark, Pa. Payag na ako sa kasal namin. Tama naman siya. Pareho kaming makikinabang sa kasalang ito," sagot ni Jasmine dito.

Nangingilid ang luha ng Papa ni Jasmine pagkaranig noon. Kaya sigurado si Jasmine na tama ang kaniyang naging desisyon.

"Talaga ba anak? Salamat, sigurado ako anak na itong kasal niyo ni Denmark, ay successful. Galing sa mabuting pamilya ang kinabibilangan ng binata,” maluha-luha sa sabi ng Papa ni Jasmine sa kaniya at niyakap niya ito.

“Basta isipin n'yo na lang po ang magpagaling, dahil diba sabi mo sa makalawa na ang pamamanhikan nila.” Tila paalala na utos ni Jamine sa ama niya. Masaya itong humalakhak.

‘Bahala na bukas’ mahina n'yang sambit sa sarili.

Nakalabas ang Papa ni Jasmine nang sa pangatlong araw. Sa bahay na nila tuluyang magpapahinga. Mukha nga lang nagdahilan lang ito at lumakas kaagad dahil sa pagpayag niya sa kasal na gusto nito. Sa isang araw pupunta ang pamilya Chavez, upang pag-usapan ang magaganap na kasal. Ngayon ka pa magbabago ng isip, Jasmine? Tanong ng isip niya. Syempre hindi na. Makita lang ni Jasmine na masaya ang kaniya ama, wala ng atrasan pa.