CHAPTER FOUR
1061 Words
Abala ang araw na 'yon para kay Jasmine dahil ngayon araw ang pamamanhikan ng magulang nila ni Denmark. Well, I don't know kung ano ang tumatakbo sa isipan ng binata basta ang alam niya lang hindi naman 'to mukhang napipilitan.
Dahil nga ay gusto niya muna kilalanin ang binata kaya sa mayor lang sila ikakasal. Napagkasunduan sa darating na lunes ito gaganapin tatlong araw mula ngayon. Sari-saring emosyon ang bumabalot sa kanyang dibdib.
Ngunit pakiramdam niya ay hindi na 'to isang arrange marriage parang nagugustuhan na niya ang kasalang ito.
Nang matapos ang usapan ay naunang umuwi ang magulang ni Denmark. Pero itong mokong na ito ay sandaling nagpaiwan. "Bakit?" nakataas ang kilay na sabi niya sa binata.
"P'wede ba na kahit isang kasunduan lang 'to bigyan natin ng chance after ng kasal?" Napanguso siya. Seryoso naman siguro ito sa kanyang sinasabi. "Gusto ko na makita ng lahat na hindi tayo napipilitan lang, gusto ko malaman ng ex-girlfriend ko na hindi siya kawalan," wika nito.
Ouch naman ang pangit ka-bonding nitong governor, ipamukha raw ba sa kanya na hindi siya ang mahal. So, may pagtingin ka na sa asawa mo? Tukso ng kan'yang isipan. Nagkunwari siyang hindi apektado sa sinabi nito.
"Okay, if that's what you want," naging sagot niya. Kinurot pa nito ang pisngi niya bago magpaalam umalis. Sh*t bakit kinilig siya kahit kanina lang harap harapan kung manakit dahil sa naudlot na kasalan sa ex-girlfriend nito.
Kalmahan mo lang self. Saway ng isipan niya.
Araw ng kasal sa cityhall ng Teresa Rizal civil wedding ang napagkasunduan nila ng binata. Ngunit kahit gano'n may ilan pa rin mga naimbitahang mga bisita. May Ninang at Ninong. Isa sa hindi naka move -on ay ang hindi makapaniwala na bestfriend niya na si Andrea Trixie.
Dinaig pa ang kiniliti dahil sa big revealation na ito. Isa kasi to sa na invite ko sa ospital, ito lang din naman ang nag-iisa niyang pinagkakatiwalaan. Kahit ang iba na ka-close ay hindi alam na ikakasal na siya. Maliban sa director ng ospital at kinuhang Ninang ng asawa.
"Grabe ka friend hindi ka man lang nagkwe-kwento sa nangyayari sa lovelife mo. Ang tindi hindi na kita ma reach ang maybahay ni gobernor."
"Hindi pa naman masyado, ako pa rin to si doc Jasmine." Sakay niya sa biro nito. Hindi pa rin naalis ang kilig ng bruha. "Match na match kayo at parehong maganda at guwapo." Tinaboy niya na ito at hindi matatapos ang daldal kapag naumpisahan. Daig pa nito ang reporter kung magbalita.
Nakangiti na nilapitan siya ng magulang ni Denmark. "Paano hija! Pasalubong mo kami ng apo pag-uwi n'yo ha?" Namula siya sa sinabi nito. "Kung mangyayari talaga ang ganoon parang hindi niya alam kung kayang labanan ang hotness ng asawa. Nahalata nito. "Kilala ko ang anak ko gusto ka rin no'n. Hindi 'yon basta nagpapadikta kung ayaw niya." Nakangiti pa ulit na sabi nito. Ngiti lang ang naging tugon sa ginang. Kung alam n'yo lang ang dahilan, baka ma shock kayo? Ngunit sa isipan niya na lang iyon nasabi.
"Ready?" tanong ng asawa. May nag regalo sa kanila na ninong patungo ng El Nido. 2 days accomodations kaya tinanong siya ni Denmark kung okay sa kanya. At dahil gusto niya rin na mag- relax kahit dalawang araw lang ay sinang-ayunan niya ito. Kahit kabado, kung igigiit nito ang pagiging mag-asawa nila. At kung mangyari 'yon sigurado na bibigay ulit ang bataan mo? Tukso ng isipan.
"You okay?" tanong nito. Tinanguan niya lang naman at wala rin siyang tamang isasagot.
"P'wede kang matulog 2 hours pa tayo makakarating sa airport. Dumukwang ito at ibinaba ng kaunti ang kina-u-upuan niya. "Ayan komportable kana d'yan."
Hindi siya sumagot at sinunod na lang ang sinabi nito, hanggang sa igupo siya ng antok. Isang mahinang tawag ang gumising sa ilang oras na tulog niya.
"Babe, andito na tayo," Malambing na boses nito. Dahan-dahan niyang idinilat ang mata at bumungad ang nanunuot nitong titig na hindi niya mapangalanan. Saglit siyang hindi nakakilos sa kinahihigaan. Nakakahalina ang titig nito. "Sh*t baka may bakas pa akong laway sa bibig." Palihim niya kinapa ang gilid ng labi. Nakagat niya ang magkabilang pisngi dahil sa anyo nitong nakakaloko.
"Hindi mo ako ginising," inalis muna ang seatbelt nito bago sumagot sa kanya.
"Naghihilik ka kasi kaya hinayaan ko na lang na matulog ka. Ilang puyat ba mayroon ka at ang sarap ng tulog mo?"
Inirapan niya ito. "Tsismoso," wika niya.
Humalakhak lang ito pagkatapos ay walang salita na lumabas ng kotse.
Nakita niya na umikot ito sa kinauupuan niya. 'Hmm. Gentleman," ani ng kanyang isip.
"Paano ang kotse mo?" Naitanong niya ng makababa sila ng sasakyan. Wala kasi siyang idea kung ano ang plano nito.
"Kukunin ng kaibigan ko. Malapit lang dito ang Aviation center no'n pinadadala ko muna," sagot sa kanya. "Ah, okay," ani niya.
Maya-maya ay mayroong nagmamadaling guwapo na lalaki patungo sa kinaroroonan nila. Nag banggaan ito ng balikat ng makalapit. Ganoon ba talaga pag guwapo required na ganoon din ang kaibigan?
"Babe, ito nga pala isa sa barkada ko," grabe, bakit kanina pa ito babe ng babe? Wala naman audience. Mukhang tama si Trixie mabilis luluwag ang garter ng kanyang panty sa sobrang sweet nito. "Na gusto mo naman?" Napairap tuloy siya sa naisip.
Ngumiti ang lalaki sa kanya. "Theo ang pinaka mabait at guwapo sa tropa."
Aabutin sana ang kamay niya ngunit inunahn na ni Denmark. "Okay na dude." Sabay hagis ng susi.
"Tang*na! Makabakod wagas," pilyo nitong sulyap kay Denmark.
"Mind your own business," sagot ng asawa. "Hirap pala pag nahahawaan ng virus mukhang nagiging possessive." Muling kantiyaw ng kaibigan.
"Ulol. Lumayas kana at ilang oras lang flight na namin." Namangha siya sa usapan ng dalawa. Parang na curious siya sa magbarkada na ito ganito sila ka -close?
Nang makaalis si Theo ay nag check-in agad sila sa terminal. Doon na nalamang naisipan mag-antay sa flight number.
Agaw pansin ang asawa, pogi naman kasi nito bumagay sa suot na simpleng white t-shirt at hapit na pantalon. Kaya para itong Hollywood actor sa laki ng katawan at tangkad. Hanggang balikat lang siya nito.
Tama lang ang punta nila, hindi pa umabot ng 20 minutes ay nag anunsyo na ang flight attendant.
Pagkalapag ng eroplano namangha siya sa ganda ng tanawin.. "Ang ganda naman dito." Wala sa saril na nasambit niya. "Kung gusto mo dito? Babalik tayo. Aayusin ko lang schedule ko,"
- Writer
