คนนอกสายตา 1.2
1148 Words
บนที่ดินสองพันห้าร้อยไร่ของไร่พันดารา อาณาจักรย่อมๆ ที่เต็มไปด้วยความสงบ ร่มรื่น นอกจากจุดเด่นของที่นี่คือต้นส้มที่ปลูกอยู่ครึ่งหนึ่งของพื้นที่ ยังมีสวนดอกกุหลาบที่ปลูกอยู่ทางด้านซ้ายของไร่ สวนสตรอว์เบอร์รี และรีสอร์ทอันเงียบสงบเหมาะสำหรับการพักผ่อน และชื่นชมวิถีชีวิตแบบเรียบง่าย ซึ่งมีลูกค้ามาพักตลอดทั้งปี
ไร่พันดาราเป็นมรดกตกทอจากรุ่นสู่รุ่น จนมาถึงรุ่นของเนตรนภาที่สานต่อธุรกิจของครอบครัว ตอนนี้ด้วยวัยหกสิบเจ็ดปี นางจึงปล่อยมือให้ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนคนเล็กนามว่า จอมพลเป็นคนดูแลแทน ซึ่งจอมพลได้เข้ามาเปลี่ยนแปลงอะไรหลายอย่างในไร่พันดาราในทางที่ดีขึ้น สร้างชื่อเสียงให้ไร่ที่ตัวเองดูแล มีคนรู้จักและแวะมาเยี่ยมเยียนมากขึ้นทุกวัน จนตอนนี้ไร่พันดาราติดอันดับไร่ส้มที่มีชื่อเสียงหนึ่งในห้าของประเทศ
แม้ว่าพื้นที่ในไร่จะมีมากจนเดินไม่ทั่ว ทว่าก็ยังมีพื้นที่เล็กๆ ไว้สำหรับพักใจ พักเหนื่อยของจอมพล ที่เขามักมานั่งพักผ่อน ปล่อยอารมณ์ ปล่อยใจไปกับสายน้ำในลำธารที่ไหลไปแบบไม่มีวันย้อนกลับ เสมือนหัวใจของเขามอบให้ใครแล้ว ไม่มีทางเลิกรัก แม้ว่าหญิงสาวคนนั้นไม่มีวันหันมามองตน ทว่าเขาก็เฝ้ารัก เฝ้ามองและเฝ้ารอให้เธอหันมาสนใจ...ด้วยความหวังว่า สักวันหนึ่งความรักของตนจะสมหวัง
“มานั่งเป็นหมาหงอยอีกแล้ว เดือนมาแล้ว มึงไม่ไปหาเดือนล่ะ” บุญเติมเท้าเอวมองจอมพลที่เป็นทั้งเจ้านายและเพื่อน “มึงมานั่งซึมกะทืออยู่อย่างนี้ จะสมหวังไหมวะ แม่งขัดใจกูฉิบหาย”
จอมพลหันมามองหน้าบุญเติมที่รู้ดีไปหมด รู้แม้กระทั่งเขาแอบรักดวงเดือน และเป็นเพียงคนเดียวที่รู้เรื่องนี้
“เรื่องของกู” จอมพลตอบกลับ หันไปสนใจเบ็ดตกปลา นั่งมองน้ำในลำธาร
“เรื่องของมึง แต่กูขัดใจ ขัดใจมาก”
“เรื่องของมึง” บุญเติมอยากจะเตะจอมพลสักป๊าบ คนอะไรอกหักรักคุดแล้วยังจะกวนบาทาอีก
“กูรู้ว่าเรื่องของมึง แต่กูอยากเสือก” บุญเติมทรุดตัวนั่งใกล้ๆ จอมพล “ฉุดทำเมียดีไหมมึง ให้รู้แล้วรู้แรดกันไปเลย”
“ตีนเหอะมึง” จอมพลสวนกลับ “กูไม่มีวันทำอย่างนั้น กูจะรอจนกว่าเดือนจะรักกูเอง”
“ถ้ามึงไม่คิดทำอะไรเลยนอกจากจะนั่งเป็นหมาขี้เหงา มึงก็ไม่มีวันได้หัวใจเดือน กูไม่อยากเห็นมึงเศร้าและทุกข์ กูก็พลอยทุกข์ไปด้วย ถ้ามึงไม่คิดทำอะไรกูก็แนะนำว่า ให้มึงเลิกรักเดือนแล้วหาผู้หญิงดีๆ สักคนมาเป็นเมียและแม่ของลูก อย่าลืมนะว่า คุณท่านอยากอุ้มหลาน มึงเป็นลูกก็มีหน้าที่หาเมียหาหลานให้แม่สิวะ”
บุญเติมพูดเรื่องนี้หลายครั้งหลายหน แต่ดูเหมือนว่าคำพูดจะไม่เข้าไปในหูจอมพล จนถึงตอนนี้จอมพลยังเลิกรักดวงเดือนไม่ได้ เหมือนศรรักปักอกแนบแน่น ดึงเท่าไหร่ก็ดึงไม่ออก
“ไม่กูไม่หา กูจะรักเดือนไปอย่างนี้เรื่อยๆ มึงจะทำไมกู”
บุญเติมส่ายหัวกับความดื้อรั้นของจอมพล จอมพลเป็นคนเก่งแทบจะทุกทาง ยกเว้นเรื่องเดียวที่ย่ำแย่ไม่ได้เรื่อง นั่นคือเรื่องความรัก ที่ไม่เพียงแค่ไม่รุกหน้า ยังจะถอยหลังลงคลอง ไม่มีวี่แววว่า จะสุขสมหวังในรัก...รักเขาข้างเดียว
ซ้ำร้ายดวงเดือน ผู้หญิงที่จอมพลแอบรักกลับมีใจให้จอมตรัย พี่ชายฝาแฝด จึงเป็นความเจ็บช้ำในหัวใจของจอมพลที่เก็บงำความรู้สึกนั้นเรื่อยมา หากนับเป็นระยะเวลามันก็ร่วมสิบปีแล้ว และคงเป็นเช่นนี้ไปเรื่อยๆ หากไม่ทำอะไรสักอย่าง
นั่นสิ...ต้องทำอะไรสักอย่าง ไม่อย่างนั้นเพื่อนรักคนนี้เฉาตายแน่นอน
เฮ้อ...หล่อก็หล่อ รวยก็รวย แต่เสือกอกหัก
บ่ายสามโมง
กลิ่นอาหารโชยเข้ามาจมูกจอมตรัย ที่เพิ่งเดินทางมาถึงบ้าน ท้องเขาถึงกับร้องหิว ความตั้งใจจะเดินขึ้นไปนอนพักสักงีบ เนื่องจากเขาเหนื่อยล้าจากการผ่าตัดคนไข้เร่งด่วนเมื่อคืนนี้ ซึ่งก่อนหน้านั้นเขามีเคสผ่าตัดติดๆ กันสามราย และเช้าวันนี้มีผ่าตัดใหญ่ร่วมกับนายแพทย์ชำนาญการอีกสองท่าน ใช้เวลาผ่าตัดนานร่วมสี่ชั่วโมงครึ่งกว่าจะแล้วเสร็จ หลังจากนั้นเขากลับบ้านไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เดินทางมายังสนามบินเพื่อเดินทางมาจังหวัดเชียงใหม่ ลงจากสนามบินก็ต้องนั่งรถมายังไร่พันดาราที่ใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมงสิบห้านาที ร่างกายเหนื่อยล้ามาก จอมตรัยจึงต้องการพักผ่อน
“หอมจังเลยครับ กลิ่นแกงเขียวหวานโชยมาแต่ไกล” คนอยู่ในห้องครัวหันมามองผู้พูด เนตรนภายิ้มให้บุตรชาย ทว่ารอยยิ้มบนใบหน้าดวงเดือนมีมากกว่า
“พี่ตรัย” ดวงเดือนขานชื่อชายที่ตนแอบรัก “พี่ตรัยมาเหนื่อยๆ ดื่มน้ำใบเตยก่อนนะคะ เดือนทำไว้รอพี่ตรัยมาค่ะ”
พูดจบดวงเดือนก็เดินไปหยิบน้ำใบเตยในตู้เย็นมารินใส่แก้วให้จอมตรัยที่เดินเข้าไปในครัว ไปนั่งบนเก้าอี้ตรงโต๊ะจัดเตรียมอาหาร
“นี่คะน้ำใบเตยเย็นๆ เดือนไม่ใส่น้ำแข็งนะคะ ดื่มแบบนี้หวานกำลังดีค่ะ” ดวงเดือนบอกจอมตรัย
“ขอบใจนะคนสวย” จอมตรัยเย้ากลับ ยกแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม
“ทำให้ตรัยคนเดียวเหรอเดือน แล้วพลล่ะ” เสียงเนตรนภาดังขึ้น “รักพี่ไม่เท่ากันนี่นา”
“รายนั้นไม่ชอบดื่มหรอกค่ะน้ำแบบนี้ ชอบดื่มแต่เหล้า ตับแข็งจะถามหาเข้าสักวัน” ดวงเดือนพูดตามจริง จอมพลดื่มสุราเก่งมาก ดื่มทุกวันมากน้อยต่างกันไป
“เดือนคงไม่รู้ พลเลิกเหล้ามาได้สามเดือนแล้วนะ ไม่แตะต้องเลย เหล้าที่มีอยู่ในบ้านก็เอาไว้โชว์ ไว้ต้อนรับแขก เบียร์ที่ต้องมีติดตู้เย็นไว้ตลอดสามสี่แพ็ค ตอนนี้ก็ไม่มีแล้ว มีแต่น้ำแร่ น้ำผลไม้”
ดวงเดือนมองหน้าเนตรนภาที่บอกเล่าเรื่องที่เธอไม่คิดว่าจะได้ยิน ได้รับรู้ พอรู้เธอถึงกับอึ้งและแปลกใจ คนติดสุราเหตุใดจึงเลิกได้
“พลเลิกเหล้าแล้วจริงๆ อยู่ๆ ก็เลิกเลยนะ ตอนแรกคิดว่าพูดเล่นซะอีก” จอมตรัยบอกย้ำอีกคน
- Writer
