คนนอกสายตา 1.1
1066 Words
ไร่พันดารา
ดวงเดือนก้าวลงจากรถจิ๊บคันหรูที่แม้ว่าจะผ่านการใช้งานมากกว่าสองปี ทว่ามันก็ยังดูเหมือนใหม่ราวกับเพิ่งถอยออกมาเมื่อหนึ่งอาทิตย์ก่อน อาจเป็นเพราะเจ้าของรักรถยนต์ทุกคันที่ครอบครอง ดูแลมันอย่างดี เสมือนของรักของหวง แล้วไม่ให้ใครขับรถของตัวเองง่ายๆ ถ้าไม่จำเป็น แต่วันนี้คนที่ขับรถไม่ใช่เจ้าของแต่เป็นบุญเติม ลูกน้องคนสนิทของจอมพล เจ้าของรถตัวจริงเสียงจริง
ทันทีที่เห็นว่าบุญเติมนำรถยนต์คันใดมารับตนที่สนามบิน เธอแปลกใจจนกลั้นเป็นคำถามไม่ไหว เพราะน้อยครั้งนักที่จอมพลจะให้รถยนต์คนอื่นขับ
“นี่มันรถพี่พลนี่คะพี่บุญ ทำไมพี่เอามาขับได้ล่ะค่ะ”
“อ๋อ คุณพลเปลี่ยนรถใหม่น่ะเดือน เลยเอารถคันนี้ไว้ใช้ในไร่เพราะเห็นมันสมบุกสมบันดี เวลาขับรถขึ้นเขาคล่องตัวกว่าเอาอีแก่ขาวดำตั้งเยอะครับ” อีแก่ขาวดำคือรถกระบะสองประตูสีขาวและกระบะแบบสี่ประตูสีดำที่ไว้ใช้งานในไร่ “แล้วก็สะดวกมากเวลาพาคุณท่านไปไหว้พระบนเขาด้วย”
ดวงเดือนถึงบางอ้อ ที่แท้จอมพลเปลี่ยนรถคันใหม่นี่เอง รถคันนี้จึงเปลี่ยนคนขับได้ พูดถึงเจ้าของรถจิ๊บ เธอก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ แม้ว่าจอมพลจะหน้าตาเหมือนจอมตรัยไม่มีผิดเพี้ยน ทว่านิสัยต่างกันลิบลับ จอมตรัยเป็นพี่ชายที่แสนดี พูดจาดี เอาใจใส่ตน และไม่เคยแกล้งให้ตนร้องไห้เสียใจ ต่างกับจอมพลที่ทำทุกอย่างตรงกันข้ามกับพี่ชายฝาแฝด เธอจึงไม่ชอบหน้าจอมพลเท่าไหร่นัก และไม่อยากเจอ เจอก็ไม่อยากมองหน้า ไม่อยากพูดคุย แต่ก็เลี่ยงไม่ได้
“พี่บุญคะ พี่ตรัยมาหรือยังคะ” ดวงเดือนถามถึงจอมตรัย แล้วไม่คิดถามถึงจอมพล
“คุณตรัยมาช่วงบ่ายครับ ส่วนคุณพล...”
“ขอบคุณค่ะ”
บุญเติมยังไม่ทันพูดจบ ดวงเดือนชิงพูดกลบเสียงเขา เพราะเธอไม่อยากได้ยินชื่อหรือรู้ว่าจอมพลจะมาตอนไหน เมื่อไหร่
“เดือน พี่มีคำถามอยากถาม”
“ค่ะ ถามว่าอะไรคะ”
“พี่อยากถามว่า ถ้าเดือนรักคนที่ไม่ได้รักเรา แถมเกลียดเราเข้ากระดูกดำอีก เดือนจะรู้สึกจะเจ็บปวดหัวใจไหม” ดวงเดือนอึ้งไปกับคำถาม เธอมองหน้าบุญเติมที่อยู่ๆ ก็ถามคำถามนี้ขึ้นมา มันทำให้เธอสะท้อนตัวเอง เพราะเธอก็แอบรักคนที่ไม่รักตนเช่นกัน แต่ยังดีที่ว่า จอม-ตรัยไม่ได้เกลียดเธอ
“ทำไมพี่บุญถามคำถามนี้กับเดือนคะ”
“พอดีพี่มีคนรู้จัก เขาแอบรักคนที่ไม่ได้รักครับ แถมผู้หญิงคนนั้นก็เกลียดเขาเข้าไส้เข้าพุง เขามาปรึกษาพี่ว่า จะรักต่อหรือเลิกรักดี พี่เองก็ไม่รู้ว่าจะตอบเขายังไง เลยถามคนงานในไร่ ถามคุณพล ถามคนนั้นคนนี้ แล้วก็มาถามเดือนนี่แหละ” บุญเติมตอบ
“อ๋อค่ะ” ดวงเดือนทำเสียงรับรู้ ก่อนตอบ “เดือนตอบในส่วนที่เดือนคิดนะคะ เดือนว่าเจ็บปวดค่ะ เจ็บปวดมาก มันจะเจ็บปวดมากขึ้นหลายเท่าหากรู้ว่าเขาเกลียดเดือน เพราะนั่นหมายถึงเดือนจะไม่ได้ความรักจากเขาค่ะ”
“พี่ก็คิดอย่างนั้น อยากจะบอกให้เลิกรักแต่ก็รู้ว่าเขาคงทำไม่ได้ แอบรักมาเป็นสิบปีจะให้เลิกรักง่ายๆ คงไม่ได้ น่าสงสารจัง” บุญเติมถอนหายใจพรืดยาว สงสารคนที่อยู่ในคำถาม “พี่ขอตัวนะครับ เย็นนี้เจอกัน”
“ขอบคุณนะคะพี่เติมที่ไปรับเดือน”
“ยินดีครับคนสวย พี่ไปก่อนนะ”
บุญเติมเย้าสาวสวยตรงหน้าที่เห็นมาตั้งแต่อายุห้าขวบ เขารักและเอ็นดูดวงเดือนเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง ต่างกับอีกคนที่คิดกับเธอเกินคำว่าน้องสาว ดวงเดือนยิ้มให้บุญเติม ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านที่ตนไม่ได้มาเหยียบนานแปดเดือน
“คุณป้าขา” เสียงดวงเดือนมาก่อนตัว เจ้าของชื่อที่ถูกเรียกละสายตาจากนิตยสารในมือ เงยหน้ามองสตรีที่ตนอุปการะเลี้ยงดูตั้งแต่เด็กด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน “คิดถึงคุณป้าที่สุดในโลกเลยค่ะ”
ดวงเดือนสวมกอดเนตรนภา หอมแก้มซ้ายขวาของนางด้วยความรักและคิดถึง
“คิดถึงป้าแต่ไม่มาหาป้าเลยเนี่ยนะ ถ้าไม่ใช่งานวันเกิดป้า เดือนก็คงไม่มา” น้ำเสียงติดน้อยใจจนคนฟังรู้สึกได้ แล้วรู้สึกผิดขึ้นมาทันใด
“เดือนขอโทษค่ะ งานเดือนยุ่งมากเลยค่ะ แลกเวรกับใครไม่ได้ นี่ก็ต้องลาล่วงหน้าตั้งสองเดือน ไม่งั้นก็คงไม่ได้มา” ดวงเดือนไม่ได้แก้ตัว คำพูดทุกคำพูดล้วนเป็นเรื่องจริง “แต่ถึงเดือนจะไม่มาหาคุณป้า แต่เดือนก็โทรหาคุณป้าบ่อยๆ นะคะ”
“จ้า ป้าเข้าใจว่าเดือนงานยุ่ง ป้าคิดถึงเดือน อยากกอด อยากคุยกับเดือนแบบตัวต่อตัวมากกว่าคุณทางโทรศัพท์”
“งั้นคืนนี้เดือนนอนกับคุณป้านะคะ เดือนจะได้นอนกอดคุณป้า เราจะได้คุยกันด้วย”
“ดีจ้ะ” เนตรนภายิ้ม กอดหลานรักก่อนดันตัวดวงเดือนให้ออกห่าง “วันนี้เดือนช่วยป้าทำกับข้าวนะ พลอยากกินแกงเขียวหวานไก่ เดือนโขลกเครื่องแกงให้ป้านะ”
“แล้วไม่ทำของอร่อยให้พี่ตรัยกินบ้างหรือคะ เดี๋ยวพี่ตรัยน้อยใจแย่”
ดวงเดือนเข้าใจว่า เนตรนภาที่รักจอมพลมากกว่าจะไม่ทำอาหารจานพิเศษให้จอมตรัย เธอจึงท้วงตามประสาคนแอบรัก
“กลัวป้าลำเอียงทำให้พลคนเดียวหรือไง” เนตรนภาพูดด้วยรอยยิ้ม “รายนั้นชอบกินกับข้าวประเภทผัดผัก ทำไม่ยากหรอก ป้าตั้งใจจะทำผัดคะน้าน้ำมันหอยใส่กุ้งให้ตรัยจ้ะ”
“ค่ะ เดือนจะเป็นลูกมือให้คุณป้าค่ะ”
“ขึ้นไปพักก่อนนะ บ่ายสี่โมงเจอกัน”
“ค่ะคุณป้า” ดวงเดือนหอมแก้มเนตรนภา ก่อนเดินขึ้นไปชั้นบนของบ้าน เดินไปยังห้องนอนส่วนตัวของตนที่อยู่ติดกับห้องจอมพล
- Writer
