หล่อนดันมาเจอใครอีกคน ที่จอดรถอยู่ข้างๆ
ยุพาดาไม่นึกเลยว่า รถคันหรูคันนี้จะเป็นของผู้จัดคนใหม่สาวใหญ่ ที่เอาตัวเองกระโจนลงมาในแวดวงบันเทิง
หล่อนจำอดีต ผู้หญิงคนนี้ได้ดี และไม่มีวันลืม
แต่ผู้หญิงคนนี้อาจจะลืมไปแล้ว
ยุพาดาจึงทำสีหน้าเรียบเหมือนเมินเฉยแบบไม่สนใจ
เหมมาลากำลังจะออกไปทำธุระต่อ หล่อนชายตาและปรายตาไปมองหญิงสาวร่างเล็กบอบบาง
แต่ทว่าดูแข็งแกร่งที่เพิ่งปะทะคารมกับหล่อน เหมมาลายังไม่รู้จัก และไม่อยากจะรู้จัก
หล่อนจึงเชิดหน้าหยิ่งและบุ้ยใบ้ไปอีกที
เพื่อเปิดประตูรถคันหรูของหล่อน แล้วขับออกไปด้วยน้ำเสียงที่แผดดัง เพื่อประชดใส่หูใคร คือ ยุพาดา
เสียงยังดังและได้ยินจนเข้าในหูบูรพา เขาคาดเดาออกในทันที หากยุพาดายังยืนมองและกอดอก ด้วยแววตาที่สมเพชเหยียดไปตามหลัง
“ประสาท” หล่อนด่าออกไป
ซอนย่าหรือสรลิณ อยู่ที่ร้านของเธอมาช่วยป๊ากับม๊าร้านอาหารที่เรียกว่าภัตตาคารซีฟู๊ด
มีส
