ปรมวดีเงยหน้าขึ้นมองเหลียงเหว่ยเล็กน้อย ก่อนวางแก้วน้ำลงบนโต๊ะ หยิบกระเป๋าสะพาย แล้วถามเรื่องที่เธอสั่งให้เขาไปจัดการ
“เรียบร้อยแล้วใช่ไหมคุณเหลียง”
“ครับคุณปริม” เหลียงเหว่ยตอบ
“งั้นพวกเราก็กลับกันเถอะ” เปรมวดีบอกบรรดาน้องๆ แล้วลุกเดินออกมาจากงาน
“ครับพี่ปริม/ค่ะพี่ปริม”
ปรัชญา เพทายและมานิตาตอบแล้วลุกเดินตามเปรมวดีออกจากห้องบอลรูมใหญ่กลับไปขึ้นรถ ซึ่งตอนนี้เฉินหลิงขับรถมารออยู่หน้าโรงแรมแล้วเพื่อรอรับพวกเขากลับคฤหาสน์ร้อยตะวัน
คุณหญิงปทุมวดีก็อยู่สนทนาอยู่กับบิดามารดาของคู่บ่าวสาวอีกไม่นาน ท่านก็ขอตัวกลับ เพราะท่านมีเรื่องที่ต้องจัดการหลังจากนี้อีกเยอะทีเดียว
*******
เปรมมิกานั่งลูบหน้าท้องที่นูนขึ้นมาจนแทบจะปริแตกอยู่ในขณะนี้ด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน หลังจากพ่อของลูกแต่งงานไปกับผู้หญิงที่เขารัก นั่นก็ผ่านมาได้สามเดือนกว่าแล้ว และแน่นอนว่าตอนนี้เธอก็ตั้งครรภ์ได้แปดเดือนกว่า อีกสองงอาท
