ตอนที่ 1
แอร์บัส 370 กำลังบินอยู่เหนือมหาสมุทรแปซิฟิกหลังจากออกมาจากสนามบินซิดนีย์ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง กัปตันหนุ่มรู้สึกครึ้มอกใจครึ้มใจก่อนจะมองลงไปด้านล่างที่เป็นกลางมหาสมุทรอันเวิ้งว้าง และคืนนี้เวลาก็เกือบจะสี่ทุ่มแล้ว ความมืดมิดของท้องฟ้าทำให้มองเห็นดวงดาวข้างหน้าพราวสวยระยิบ หลังจากเครื่องบินขึ้นมาสูงจนได้ระดับ
“ที่นั่งด้านหลังยังว่าง แอร์คนสวยจะเข้ามาหากัปตันมั้ยครับ ผมจะได้หลับซะที”
“ไม่หรอกเธอไม่เหมือนคนอื่น ๆ ที่ผมเคยเจอมา..”
“อ่าว!..ทำไมล่ะครับ เธอเล่นตัวเหรอครับ”
“ไม่รู้สิ แต่เธอช่างเร้าใจผมเหลือเกิน ผมไม่ยอมแพ้หรอก” กัปตันหนุ่มพูดไปยิ้มไป
ไม่นานนักผู้ช่วยนักบินที่กำลังสนทนาอยู่ก็นั่งคอพับคออ่อนหลับไปเสียดื้อ ๆ ก่อนจะกรนเบา ๆ อย่างเป็นสุข กัปตันหนุ่มตัดสินใจใช้โหมดออโตเมติค ไพล็อท ในขณะที่เครื่องบินอยู่สูงจากน้ำทะเลร่วมสี่หมื่นฟุตกว่า ๆ หน้าปัดพราวด้วยด้วยเข็มดิจิตอลแสดงความปกติทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเครื่องยนต์และชิ้นส่วนต่าง ๆภายในห้องเครื่องทุกชนิด ก็บ่งบอกถึงการทำงานอย่างปกติที่สุด
ไม่นานนักสัญญาณไฟขออนุญาตเข้ามาในห้องนักบินก็แดงวาบขึ้นก่อนที่กัปตันหนุ่มจะกดสวิทช์เปิดประตู แอร์สาวร่างสูงโปร่งในชุดยูนิฟอร์มเดินยิ้มเข้ามา ก่อนจะก้มลงเก็บถ้วยกาแฟที่กัปตันหนุ่มและผู้ช่วยนักบินเมื่อก่อนหน้านี้ได้ดื่มกันไป
"กัปตันทานกาแฟแล้วใช่มั้ยคะ"
"เพิ่งจะทานไปได้นิดหนึ่งครับ"
"แล้วรสชาติถูกใจมั้ยคะ" เธอเอ่ยถามเพราะเห็นว่ากัปตันหนุ่มรูปหล่อเพิ่งจะทานแกแฟที่เธอเอามาให้ไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
"ผมอยากได้ความหวานอีกนิดครับ"
"งั้นเดี๋ยวดิฉันไปหยิบน้ำตาลมาให้นะคะ"
"อื้ม..ไม่ต้องหรอกครับ ผมแค่อยากได้ความหวานจากตัวคุณมากกว่า"
"..........." แอร์สาวนิ่งทำหูทวนลม เธอไม่รู้ว่าเขากะล่อนแบบนี้กับแอร์ทุกคนหรือเปล่า พอใหัมามองผู้ช่วยก็หลับไปเสียแล้ว
“ผู้โดยสารหลับหมดหรือยังหรือยังครับ..” เขาส่งยิ้มให้แล้วเอ่ยถาม
“มีบางคนหลับบ้างแล้วค่ะ ดิฉันก็เลยปิดไฟบางส่วน”
“อืม งั้นก็ดีเลย ผมจะวานให้คุณช่วยนวดไหล่ให้ผมหน่อยได้มั้ยครับ”
“ค่ะ...” สิ้นเสียงแอร์สาวก็เข้าไปนวดให้กัปตันหนุ่มทันที ก่อนที่มือหนาของกัปตันหนุ่มจะยื่นมือออกมาลูบไล้สะโพกอวบกลมกลึงของเธอผ่านชุดกระโปรงเครื่องแบบ และเพียงแค่นิดเดียวเท่านั้นหล่อนก็รีบโวยวายออกมายกใหญ่
“ไม่ทราบว่าคุณณัชชา มีแฟนหรือยังครับ”
“อืม..กัปตันถามทำไมเหรอคะ”
“ผมก็แค่อยากรู้น่ะครับว่าคนสวย ๆ อย่างคุณณัชชา หัวใจจะยังว่างอยู่หรือเปล่า” ไม่พูดเปล่ากัปตันหนุ่มส่งสายตาเจ้าชู้มาที่เธอก่อนจะคว้ามือบางของแอร์สาวเข้าไปกุมเอาไว้ เธอรีบดึงมือออก และกำลังจะถอยห่างออกไป มือหนาก็รีบตามมาคว้าสะโพกเอาไว้ไม่ยอมปล่อย
“กรุณาปล่อยมือจากสะโพกของดิฉันด้วยค่ะ”
“คุณสวยเหลือเกิน...ณัชชา ผมขอจีบคุณได้มั้ย” เขาสารภาพกับเธอทันทีไม่รีรอ
“ขอบคุณค่ะ แต่เราเพิ่งจะรู้จักกันนะคะ” กัปตันหนุ่มจอมเจ้าเล่ห์จำใจชักมือออกด้วยความเสียดาย
ก่อนหน้านี้เทวินเคยหวดกะแอร์บนฟ้า นึกถึงทีไรก็น่าตื่นเต้นดีทุกครั้ง แต่พอมาเป็นแอร์คนสวยคนนี้ ทำไมเธอถึงต้องเล่นตัวด้วยแฮะ! เขาคิดผิดถนัดก่อนจะเอ่ยปากขอโทษเธอ เพราะยังไงเขาก็จะเดินหน้าจีบเธอต่ออย่างไม่ยอมแพ้ สักพักแอร์สาวก็เดินจากไป