'หวงก้าง.... '
ผมไม่รู้ว่าไอ้หมอนั่นมันมีสิทธิ์อะไรมาด่าผมแบบนี้ แต่ที่แน่ๆ มันหาว่าผม 'หวงก้าง' ผมทำแบบที่มันว่าซะเมื่อไหร่ แค่ผมอธิบายให้มันเข้าใจถึงคำว่า 'ขอบเขต' ผมหวงก้างตรงไหน แค่ไม่ให้ยุ่งกับเมียชาวบ้าน ในขณะที่เขาไม่ทันได้หย่า แค่นี้มันชวนให้เข้าใจยากตรงไหนวะ
"ยังรออยู่เหรอคะ"
"เมื่อไหร่จะกลับ หิว.."
"แล้วพี่กายล่ะคะ"
"เลิกถามถึงคนอื่นได้ไหม รำคาญ"
"ทำไมจะถามถึงไม่ได้ ก็เขามีน้ำใจ อุตส่าห์พามา แค่ถามถึงแค่นี้ไม่ได้หรอคะ"
"ทีหลังก็ไม่ต้องรบกวนคนอื่นดิมัช ผัวก็มี ให้ผัวพามาก็ได้ อยากให้พามารึเปล่า แค่นั้นเอง"
มัชฌิมาหรี่ตามองผมอย่างไม่แน่ใจ ผมแค่อยากมาเอาบุญกับคนป่วย ผมไม่ได้คิดอะไรเลย
"กลับไปกินข้าวที่บ้าน หรือว่าจะกินไปเลยคะ"
"หิวอ่ะ หาอะไรให้กินก่อนได้ไหม"
"งั้นกินก่อนเข้าบ้านล่ะกันนะคะ"
'แจ่วฮ้อน' คือตัวเลือกที่มัชฌิมาพาผมมากิน ปกติ ผมไม่ค่อยชอบทานอะไรแบบนี้สักเท่าไห
