พรีมพริมาลืมตาตื่นขึ้นมาในตอนสาย หล่อนรู้สึกเพลียๆ จึงให้รูมเซอร์วิสนำอาหารเช้ากึ่งเที่ยงมาให้หล่อนทานในห้องเพราะลุกออกไปไม่ไหว... หล่อนรู้ดีว่าถ้าหล่อนไม่กินข้าวในตอนนี้จะเป็นเวลาเกือบสามวันที่หล่อนแทบไม่มีอะไรที่เป็นอาหารแบบจริงจังตกถึงท้อง ไม่งั้นหล่อนอาจมีอาการไม่สบายมากกว่านี้เป็นได้
“โอ๊ยยย” ร่างบางร้องครวญครางออกมาเมื่อร่างกายของหล่อนทนรออาหารไม่ไหวแล้ว กรดในกระเพราะของหล่อนหลั่งออกมามากมายและมันคงกัดกระเพาะของหล่อนจนเจ็บร้าวไปทั่วทั้งช่องท้องนานมาจนแน่นถึงหน้าอกอย่างนี้ หล่อนเปิดตู้เย็นออกมาแล้วก็ส่ายหน้าเพราะว่ามันมีเพียงแค่น้ำอัดลมที่กินเข้าไปแล้วจะทำให้อาการหล่อนแย่ลง...
มือบางคว้าขวดน้ำเปล่าที่วางอยู่บนเคาน์เตอร์ชงกาเเฟของห้องมาดื่มเพื่อให้อาการทุเลา หล่อนไม่ได้ติดยาอะไรมาสักอย่างเลย อาการโรคกระเพาะอาหารขั้นรุนแรงของหล่อนกำเริบแล้ว แล้วยาที่หล่อนกินเป็นประจำก็ไม่มีด้วย ที่รีส
