บทที่ 7. ลอบสังหาร

1385 Words

ข้านี่แหล่ะ ฮูหยินของท่านแม่ทัพ บทที่ 7. ลอบสังหาร เวลาต่อมา เยว่ซือจึงต้องมายืนหน้างออยู่ข้างคนเอาแต่ใจในเรือนรับรองแขกของจวนสกุลหวังอย่างเลี่ยงไม่ได้ พลันความเบื่อหน่ายของนางก็แปรเปลี่ยนไป เมื่อฉากหนึ่งในนิยายวาบเข้ามาห้วงความคิด ภาพที่เห็นตรงหน้าของเยว่ซือในขณะนี้ แม่ทัพหยางเฟยฉีในชุดเกราะทหารเต็มยศ นั่งอยู่บนเก้าอี้ประจำตำแหน่งเคียงคู่กับภรรยานั่นก็คือนาง เยื้องไปทางด้านหลังของเขาคือองครักษ์คนสนิททั้งสองหวังหลงและหวังเหม่า ทางด้านซ้ายของแม่ทัพหนุ่มคือหญิงสาวร่างงามระหงซึ่งก็คือหยางหลิงชีผู้เป็นพี่สาว เคียงข้างกายด้วยชายหนุ่มรูปงามของรองแม่ทัพไป๋เจิงสามีของนาง ช่างเป็นภาพที่หาดูได้ยาก หากมันจะไม่ใช่ฉากที่หยางเฟยฉีถูกลอบสังหาร! ดวงตากลมใสกราดมองไปทั่วเรือนรับรอง ก่อนสะดุดอยู่ที่หัวหน้าคณะทูตจากแคว้นฉู่ที่กำลังกล่าวรายงานยาวยืดน่าเบื่อในความรู้สึกของเยว่ซือ แววตาของนางไหววูบเมื่อสังเก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD