เอ็นดู
เจณิสาไม่อยากเชื่อว่ากลางภูเขาลึกในป่าดงดิบจะมีคฤหาสน์หลังใหญ่ซ่อนอยู่ เธอเดินเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ที่มังกรกัณฐ์พามาแบบที่มนุษย์ธรรมดามาไม่ได้ หากมนุษย์อย่างเธอจะมาต้องใช้เวลาเดินเท้ามาหลายวัน แต่มังกรกัณฐ์พามาเพียงแค่กะพริบตาก็ว่าได้
“พ่อกับแม่คุณอยู่ที่นี่เหรอคะ?” เจณิสาหันมาถามบุรุษที่เดินตามหลังตัวเองเข้ามาในบ้าน
“ใช่ พ่อกับแม่ฉันอยู่ที่นี่” เขาตอบแล้วก็คว้ามือเล็กแล้วพาเดินไปยังห้องรับแขกของบ้านที่แม่และพ่อของเขารออยู่
“ไม่ต้องกลัวหรอกนะ พ่อของฉันไม่กินมนุษย์” เขาบอกเธอเมื่อเห็นสีหน้าที่กังวลและความคิดวุ่นวายในใจของเธอ
“ณิสา...” แล้วเธอก็หยุดพูดเมื่อมือใหญ่บีบมือเธอให้คลายความกังวลพร้อมกับเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น เธอมองไปในห้องนั่งเล่นเห็นพ่อกับแม่ของเขามองมาทางตัวเองพร้อมกับรอยยิ้มที่เป็นมิตรและมันทำให้เธอลดความกังวลหวาดกลัวในใจขึ้น
“เอ๊ะ! คนที่ตลาดนี่คะคุณมังกรกัณฐ์” เธอ
