ปากหนาขยับพึมพำร่ายเวทมนตร์แล้วคนที่เพิ่งคลานขึ้นไปนอนบนเตียงก็หลับสนิท แล้วผู้บุกรุกก็เคลื่อนไหวขึ้นไปบนเตียงขนาดเล็กสามฟุตครึ่งที่เจณิสาหลับอยู่ ร่างใหญ่มังกรกัณฐ์เคลื่อนขึ้นไปนอนคร่อมทับคนตัวเล็กเปราะบางในความมืดที่ตนมองเห็นชัดเจนราวกับเป็นเวลากลางวัน
“หอม!” ปลายจมูกโด่งซุกไซ้ซอกคอระหงขูดไถเคราสากพร้อมขบเม้มลำคอระหงของหล่อนให้เกิดรอยพร้อมกับมือใหญ่สอดเข้าไปในใต้เสื้อนอนตัวบางของเจณิสาเพื่อกอบกุมสองเต้าที่เห็นก่อนหน้านี้
“อ่า...นุ่มมือ” ความนุ่มนิ่มของเต้าเจณิสาทำให้มังกรกัณฐ์อยากดูดกลืนกินและอยากระรัวปลายลิ้นหยอกเย้ายอดอกสีระเรื่อที่มองเห็นก่อนหน้านี้ เสื้อนอนตัวบางถูกถลกถอดออกโดยเจ้าตัวหลับสนิท เพราะเวทมนตร์ของบุรุษองอาจเหนือร่าง
เพียงแค่อยากอ่านประวัติผู้ที่จะมาตรวจที่ดินของตัวเองเท่านั้น แต่สุดท้ายตอนนี้เขากลับมานอนคร่อมทับบนร่างของเจ้าหล่อนและกำลังจะลักหลับผู้หญิงที่เพิ่งเคยเจอหน้า และแปลกเขาเกิดอารมณ์ปรารถนารุนแรงกับเรือนร่างเปลือยเปล่าของเจ้าหล่อนอย่างแรงกล้า
ความอวบอูมและความสวยงามของสองเต้าที่เปิดเผยตรงหน้าหลังจากถลกดึงเสื้อนอนตัวบางของเธอออกสองเต้าก็เด้งอวดโฉม ยิ่งไปกว่านั้นยอดอกสีหวานของเจณิสากำลังแข็งชันให้ดูดดื่มลิ้มรสของมัน ปากหนาก้มลงไปกลืนกินยอดอกแข็งตึงของหญิงสาวพร้อมดูดเลียและอีกเต้าก็มีมือใหญ่คลึงเฟ้นหนักหน่วงพร้อมกับบดบี้ขยี้ขยุ้มขยำเล่นกับเต้านุ่มนิ่มขนาดพอดีมือใหญ่ของตนเอง
“อ่า...เจณิสา”
มังกรกัณฐ์เอ่ยครางชื่อของคนหลับสนิทใต้ร่าง แต่ทุกการสัมผัสเล้าโลมของเขา เจ้าหล่อนก็ร้องครางตอบสนองแม้จะหลับสนิท แต่หล่อนก็รับรู้ได้ถึงสัมผัส อาจจะรู้สึกว่าเรื่องที่เกิดขึ้นคือความฝันก็ได้ มือใหญ่ข้างที่กอบกุมเคล้นคลึงเต้าเคลื่อนมาสอดเข้าไปในขอบกางเกงเอวยืดของเจณิสาแล้วไปกอบกุมเนินสวาทที่กลางหว่างขาของหญิงสาว
“อวบอูมน่าคลอเคลีย” เขาพึมพำเสียงพร่าเมื่อได้ลูบไล้เนินสตรีอวบอูมของเจณิสาแล้วก็ผละหน้าจากหน้าอกอวบอูมมายังหน้าท้องแบนราบแล้วถลกดึงกางเกงนอนตัวบางของเธอออกทิ้ง
อือ!
เจณิสาบิดตัวร้องครางทั้งๆ ที่ยังหลับสนิท มือน้อยปัดป้องสิ่งน่ารำคาญที่กำลังรบกวนตัวเองเวลานอน ทุกอย่างเป็นไปอัตโนมัติ และนั่นทำให้คนหน้าตายอย่างมังกรกัณฐ์ยิ้มตามกับสัญชาตญาณของหญิงสาว แม้จะหลับเพราะมนตร์สะกดของเขา แต่เจ้าหล่อนก็ยังมีการปกป้องตัวเอง
“สวย...สวยมากเจณิสา” เขาพึมพำกับเนินสวาทอวบอูมกลางหว่างขาของหญิงสาวพร้อมกับก้มหน้าลงไปซุกซบความอวบอูมที่มีสนามหญ้าขึ้นปกคลุมบางๆ ของหญิงสาว มือใหญ่จับรั้งเอวเล็กคอดที่กำลังบิดส่ายหนีรั้งไว้
“อ่า...คืนนี้ฉันจะทำให้เธอเคลิ้มฝันและลิ้มรสความหวานของกามราคะ” เขาพึมพำกับความเป็นสาวของเธอที่ก้มหน้าซุกซบสูดดมกลิ่นความหอมของหล่อน
“อืม...หอม อ่า...อื้ม” เขาลากลิ้นตวัดเลียเนินสวาทอวบอูมพร้อมกับมืออีกข้างที่ว่างก็เอื้อมไปจับกุมเต้าอวบอูมบีบเคล้นไปด้วย เรียวลิ้นอุ่นร้อนสอดแทรกตวัดเลียตามซอกกลีบกุหลาบอวบอูมที่ปิดแนบสนิท เพียงแค่ได้สอดเร่าปลายลิ้นร้อนแทรกถูไถไปตามกลีบสวาทอวบของเจณิสา มังกรกัณฐ์ก็รู้ว่าหล่อนยังไม่เคยผ่านการชอนไชมาก่อน และเขาเป็นคนแรก
“อืม...หวาน” น้ำหวานที่กำลังไหลอาบออกมาจากปากทางรักคับแน่นของเจ้าหล่อนทำให้เขารู้สึกอิ่มเอมอย่างบอกไม่ถูก ปลายลิ้นสากตวัดกลืนกินน้ำหวานสวาทเหนียวข้นของเจ้าหล่อนที่หลั่งไหลออกมาให้ตนเองพร้อมกับดุนดันปลายลิ้นร้อนชำนาญทแยงปากทางของน้ำ
“อะ...อื้อ” เจณิสาบิดเอวส่ายหนีปลายลิ้นที่รุกเร่าตัวเอง สองมือน้อยกำเกร็งแน่นข้างลำตัว
หึหึ
มังกรกัณฐ์มองมือน้อยทั้งสองที่กำแน่นและเจ้าของมือก็นอนเกร็งยิ่งทำให้รู้สึกตื่นเต้นและยิ่งไปกว่านั้นความใหญ่โตอลังการที่กลางหว่างขามันตื่นนอนก่อนหน้านี้ยิ่งตื่นกว่าเดิมและเหยียดกายขยายท่อนลำเนื้ออวบใหญ่ที่อัดแน่นไปด้วยเส้นเลือดฝอยขดตัวตามลำกาย
“อ่า...ฉันรู้ว่านายกำลังต้องการอะไรตอนนี้” มังกรกัณฐ์บอกเอ็นเนื้ออวบใหญ่ตัวเองที่เหยียดขยายพร้อมจะทแยงกระแทกเร่าความคับแน่นของเจณิสา ยิ่งได้สัมผัสลิ้มรสความหวานของหญิงสาว มังกรกัณฐ์ก็ยิ่งคลั่งไคล้ในความหวานและความไร้เดียงสาของเจ้าหล่อน มือกอบกุมเต้าทั้งสองด้วยมือเดียว บีบเร่าหนักหน่วงดุดันพร้อมกับปลายลิ้นร้อนระรัวแตะสวาทเม็ดเกสรกลางหว่างขาที่อวบอูมเต่งตึง มันทั้งหวานและสวยจนไม่อาจจะผละหน้าห่างจากตรงนี้ไปได้
“อะ...อ่อย” แม้จะหลับสนิท แต่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเจณิสาตอนนี้เหมือนอยู่ในห้วงความฝัน เธอร้อนไปทั้งตัวจนไม่อาจนอนนิ่งเป็นผักปลาได้ ร่างน้อยบิดเร่าส่ายหนีความทรมาน สองมือน้อยที่กำเกร็งแน่นก็เคลื่อนมาผลักไสหัวของบุรุษที่ซุกกลางหว่างขาตัวเอง แต่ก็ไม่ได้ผล แรงผลักของเธอเป็นแรงสัมผัสมากกว่าจะผลักไส
“อ่า...หวานมากเจณิสา เธอทำให้ฉัน ‘หิว’ และควบคุมตัวเองไม่ได้รู้ไหม อื้ม...”
มันแปลก แปลกที่เกิดความรู้สึกกับหล่อนรุนแรงมากมายขนาดนี้ ปกติจะไม่เป็นแบบนี้ เขาไม่เคยขาดผู้หญิงและหิวผู้หญิงเลยสักครั้ง เมื่อวานพาทีก็พาผู้หญิงมาปรนเปรอปลดปล่อยไฟราคะไปแล้ว แต่ทำไมวันนี้ถึงได้รู้สึกรุนแรงขนาดนี้เหมือนกับว่าอดอยากมานับสิบปีก็มิปาน
“อือ...อ่า” เจณิสาหลับตาครางในความมืดพร้อมดิ้นถอยหนีหาทางเอาตัวรอดจากห้วงสวาทของตนเอง แต่ก็ถูกท่อนแขนแข็งแรงของบุรุษแปลกหน้าเหนือร่างกอดรัดแน่นรั้งไว้