บทนำ มังกรกัณฐ์
935 Words
นานมาแล้วมีนิทานพื้นบ้านเล่าขานกันมา และตัวร้ายในนิทานพื้นบ้านส่วนใหญ่มักเป็น ‘ยักษ์’ ที่ฆ่าคนฆ่าสัตว์กินเป็นอาหาร แต่หารู้ไม่ว่าในปัจจุบันจะมียักษ์ที่เป็นตัวร้ายในนิทานพื้นบ้านแอบแฝงอยู่กับมนุษย์ คุณไม่อาจรู้ได้เลยว่าคนที่คุณคุยด้วยและเดินสวนจะเป็นมนุษย์หรือยักษ์ หรืออาจเป็นเผ่าพันธุ์อื่นที่จำแลงแปลงกายมาใช้ชีวิตร่วมกับมนุษย์
‘มังกรกัณฐ์’ คือชื่อของเขา ปีนี้ชายหนุ่มอายุได้ 108 ปี และไม่ใช่ยักษ์เต็มสายเลือด ในร่างกายของเขามีเลือดของมนุษย์ไหลเวียนอยู่ครึ่งหนึ่ง แม่ที่รักที่ให้กำเนิดเป็นมนุษย์ ถึงแม้แม่ของเขาจะเป็นมนุษย์ แต่ก็มีชีวิตที่เป็นอมตะ ไม่เจ็บ ไม่ป่วย หลังจากที่ท่านฟื้นจากอุบัติเหตุตอนที่ตั้งครรภ์เขา ตอนนี้พ่อและแม่ได้ย้ายไปอยู่กลางภูเขา ไปใช้ชีวิตส่วนตัวแยกตัวออกจากคนหมู่มากและทิ้งทุกอย่างไว้ให้เขาดูแลบริหารฟาร์มและโรงงานผลิตแปรรูปสัตว์ในฟาร์ม
“คุณมังกรกัณฐ์ นี่คือเอกสารข้อมูลส่วนตัวของเจ้าหน้าที่กรมที่ดินที่จะเข้ามาตรวจดูที่ดินของเราครับ”
พาทีส่งยื่นแฟ้มเอกสารให้นายน้อยตัวเอง เมื่อก่อนพาทีรับหน้าที่ดูแลและติดตามนาสูร พ่อของมังกรกัณฐ์ แต่ตอนนี้เขาถูกถ่ายโอนมาดูแลนายน้อยอย่างมังกรกัณฐ์ แม้ว่าตอนนี้จะผ่านมาสามสิบกว่าปี แต่พาทีก็ยังหนุ่มแน่นเหมือนเดิม คนงานเก่าๆ ก็ถูกจ้างออกแล้วรับคนงานใหม่หมุนเวียนเข้ามาทำงานในฟาร์มและโรงงานแปรรูปสัตว์ในทุกๆ สิบปี เพื่อที่จะไม่ให้เกิดความสงสัยในตัวของพาทีและนายใหญ่ของฟาร์มอย่างนาสูรและนายหญิงของฟาร์ม
“ขอบคุณครับลุงพาที” เขาขอบคุณพร้อมรับแฟ้มเอกสารข้อมูลส่วนตัวของเจ้าหน้าที่กรมที่ดินคนใหม่ที่จะเข้ามาดูแลเรื่องที่ดินของเขาซึ่งมีมากมายหลายพันไร่ เมื่อก่อนมีหนึ่งพันสามร้อยไร่ ตอนนี้มีหนึ่งพันหกร้อยไร่ เพิ่มมาอีกสามร้อยไร่
“เธอจะมาที่ฟาร์มเราพรุ่งนี้ใช่ไหมครับลุงพาที”
“ครับ คุณมังกรกัณฐ์” พาทีตอบ
“ลุงพาทีไปพักเถอะครับ”
“ครับ” แล้วพาทีก็เดินออกจากห้องพักส่วนตัวของนายน้อย ทิ้งให้นายน้อยเปิดอ่านแฟ้มประวัติส่วนตัวของเจ้าหน้าที่กรมที่ดินคนใหม่เพียงลำพัง
“เจณิสา อวดสกุล อายุยี่สิบห้าปี เป็นคนจังหวัดนครปฐม เป็นลูกคนเดียว พ่อกับแม่เป็นครู อืม...เกิดมาในครอบครัวข้าราชการสินะ” ดวงตาสีเขียวมรกตไล่สายตาอ่านประวัติของหล่อนที่ได้รับมาอย่างละเอียด และอ่านแค่รอบเดียวข้อมูลของเธอก็ถูกเก็บในคลังสมองของเขาเรียบร้อย
ตุ้บ!
เมื่ออ่านประวัติของหล่อนจบก็โยนแฟ้มในมือไปไว้ยังโต๊ะตรงหน้าตัวเองแล้วหยิบซองบุหรี่ออกมาถือเล่นแล้วก็ยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยแล้วตวัดมือโบกหนึ่งครั้ง ภาพของเจณิสาก็ฉายขึ้นบนอากาศตรงหน้าตัวเอง ถึงจะเป็นลูกครึ่งมนุษย์และยักษ์ แต่เขาก็ได้เวทมนตร์ทุกอย่างจากคนเป็นพ่อเพื่อเสกสรรทุกอย่างตามใจที่ปรารถนา และตอนนี้เขาก็อยากรู้จักผู้หญิงคนนี้ เพียงแค่เห็นรูปถ่ายที่ติดแนบมาในประวัติ เขาก็รู้สึกว่ามันมีอะไรดึงดูดจนอยากจะรู้จักหล่อนก่อน
ภาพเปลือยเปล่าของเจณิสาฉายบนอากาศทำให้มังกรกัณฐ์เลิกตาโตกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอ ไม่คิดว่าการที่เขาแอบส่องหล่อนจะทำให้เห็นภาพอะไรแบบนี้ ร่างเปลือยเปล่าเดินออกมาจากห้องน้ำและเต็มไปด้วยคราบน้ำเกาะตามตัว เขาขยับมือซูมภาพเข้าไปใกล้ยังสองเต้าอวบอูมของเจ้าหล่อนที่มีเม็ดน้ำเกาะที่ยอดอกสีชมพูหวานนั้นของหญิงสาว
อึก!
มังกรกัณฐ์กลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอด้วยความยากลำบาก รู้สึกคอแห้ง หายใจไม่สะดวกเมื่อเจณิสาที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จยังคงเดินตัวเปลือยไปทั่วห้อง ไม่มีแม้แต่ผ้าสักชิ้นปกปิดร่างกาย เขามองดูมันอย่างเพลิดเพลิน ใช่...เพลิดเพลินและทรมานความเป็นบุรุษที่กลางหว่างขา
“อ่า...ให้ตายสิเจณิสา”
เขาก้มมองความปวดร้าวที่กลางหว่างขาตัวเองพร้อมมองร่างเปลือยเปล่าที่กำลังเคลื่อนไหวในอากาศตรงหน้าแล้วก็ยิ่งปวดร้าวทรมานจนต้องรูดซิปล้วงนำความใหญ่โตของตัวเองออกมาจากข้างใน เขาไม่เคยอดอยากหิวโหยกามและไม่เคยอดทนมัน แล้วทำไมเขาต้องอดทนมันด้วย
“อ่า...ฉันจะไม่มีวันใช้แก” ปากหนาเม้มเป็นเส้นตรงพร้อมก้มมองมือสากกร้านของตนที่ล้วงนำเอ็นเนื้อออกมาจากด้านในกางเกงแล้วมองเจณิสาที่ตอนนี้ใส่ชุดนอนตัวบางเรียบร้อยแล้ว
“นรก!” มังกรกัณฐ์สบถออกมาด้วยความหงุดหงิดแล้วก็หายตัวไปยังสถานที่ในภาพอากาศตรงหน้า พอมาอยู่ในสถานที่ไม่คุ้นเคยห้องเล็กคับแคบของทางราชการ เขาก็มองไปยังคนที่ตอนนี้ปิดไฟขึ้นไปบนเตียงขนาดเล็กเรียบร้อยและไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองกำลังถูกจับตามองในความมืด แม้ในห้องจะมืดสนิท แต่ดวงตาสีเขียวมรกตก็มองเห็นชัดราวกับว่าเป็นกลางวันก็มิปาน
- Writer
