PASADO ala-una na ng madaling araw. Nakangiti si Carlo habang pinagmamasdan si Yumi. Naroon pa rin ito sa loob ng ICU at walang malay. Marami pa rin nakakabit na aparato at tubo dito. The heart rate monitor is still beeping. He can still her heavy breathing from the machine. Kinuha niya ang kamay nito at marahan iyon pinisil pagkatapos ay marahan hinaplos ito sa noo.
“Hey, you’ve been sleeping so much. Gumising ka na, namimiss na kita. Namimiss ka na namin,” mahina ang boses na sabi niya.
“Thank you for fighting to live. Basta huwag kang bibitaw, we’re a team, we have to fight this together, dahil hindi ko kakayanin ‘to ng mag-isa.”
Mayamaya ay lumapit ang isang nurse na bantay doon sa ICU at chineck ang dextrose na nakakabit kay Yumi at nagsalita kaya napalingon siya dito.
“Huwag
