ปืนมันลั่น...

1057 Words
ปัง! "โอ๊ย! ไอ้ฉิบหาย! กูก็บอกให้มึงมาคนเดียวไง!" อโณทัยยกมือขึ้นมากุมข้อเข่าที่พึ่งโดนลูกกระสุนจากที่ลอยมาจากปลายกระบอกปืนของท่านบูรพาเจาะเข้าไปด้วยความเจ็บและปวด "หมดเวลาเล่นของมึงแล้วไอ้ลูกหมา!" ปั๊ก! "อั๊ก!" ท่านบูรพาใช้ปลายเท้าบังคับให้อโณทัยพลิกมานอนหงายก่อนกระหน่ำฝ่าเท้าลงไปบนหน้าท้องของอโณทัยอย่างไม่บันยะบันยัง ปัง! "โอ๊ย!" ไม่รอช้าไปกว่านี้ท่านบูรพาจัดการเล็งลูกกระสุนไปยังขาอีกข้างของคนที่ยังคงนอนเจ็บอยู่ในทันทีอย่างไร้ซึ่งความปราณีต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน "มึงคิดว่า...ไอ้บลูคนนี้ที่มันที่ควบคุมคาสิโนทั่วแถบเอเชียมันจะมาเกรงกลัวไอ้พวกโรงเบียร์กระจอกงอกง่อยอย่างมึงจริงๆ นะเหรอวะ!" ท่านบูรพาแสยะยิ้มเลือดเย็นอย่างน่าหวาดผวาจนอโณทัยถึงกับปัสสาวะออกมารดกางเกงเพราะความรู้สึกหวาดกลัว "ไอ้จ้าว! มึงจะนอนกองเป็นพระเอกอยู่อีกนานมั๊ยวะไอ้ลูกฉิบหาย! ลุกขึ้นมาตัดนิ้วมันเดี๋ยวนี้! " ฉับ! "อ๊ากกกก" เสียงครางลากยาวจนสะเทือนไปทั้งโกดังร้างนี้คงพอที่จะเป็นตัวพิสูจน์ถึงระดับความเจ็บปวดที่อโณทัยกำลังได้รับมันได้เป็นอย่างดี... "มึงช้าจังวะไอ้จ้าว! กูตัดเองก็ได้ จบๆ ไป" ท่านบูรพาฉีกยิ้มอำมหิตไปให้อโณทัยที่กำลังเอื้อมมือไปหยิบจับนิ้วกลางของตัวเองที่พึ่งโดนตัดทิ้งออกไปเมื่อก่อนหน้านี้ "ไหน...จะตัดนิ้วไหนอีกดีน้า~ ฮ่าๆๆ" ท่านบูรพาแค่นเสียงหัวเราะ "นิ้วไหนดีละลูก...อโณ หรือว่า...จุ๊ๆ" ท่านบูรพาแสร้งทำท่าว่ากำลังใช้ความคิดอย่างหนัก "หรือว่าจะตัดไอ้จ้อนของมึงไปซะเลยดีกว่าวะ" แคว่ก! "อย่า! อย่าทำฉัน!" อโณทัยยกมือขึ้นมากุมของรักของตัวเองอย่างทันควัน เนื่องจากตอนนี้ท่านบูรพาได้ทำการฉีกกางเกงที่เขาสวมอยู่จนขาดวิ่นไปแล้วเป็นที่เรียบร้อย... ปั๊ก! "อ๊ากกกก!" ไม่รอให้เสียเวลาไปแม้แต่วินาทีเดียว ท่านบูรพาก็กระหน่ำฝ่าเท้าลงบนมือข้างนั้นที่ตนเองพึ่งจะทำการตัดนิ้วคนใต้ร่างไปหมาดๆ อย่างจงใจในทันที "แน่นอนว่ามึงรู้ว่ามึงต้องทำอะไร...ไอ้อโณ" แกร๊ก! "อย่าทำฉัน! อย่า! พวกนั้นถูกพ่อพาไปที่รีสอร์ทอัครพงศ์ภักดี!" อโณทัยร้องครางอย่างสิ้นหวังเมื่อเห็นแววตาเหี้ยมโหดของท่านบูรพาขณะที่มือนั้นก็กำลังเอาปืนขึ้นมาจ่อหัวของเขาอยู่ ก็ใครมันจะไปคิดกันละว่าลูกน้องหลายสิบคนที่เขาให้ทำหน้าคุ้มกันรอบโกดังร้างเอาไว้จะถูกจัดการไปจนหมดด้วยน้ำมือของสองคนพ่อลูกนี้... ปัง! "ว้า...ปืนกูลั่นว่ะไอ้จ้าว..." ท่านบูรพาเป่าลมใส่ปืนกระบอกดำเมื่อมในมือเบาๆ "ไอ้ฉิบหายนี่ก็ดีแต่เหวออยู่นั่น ไปสิวะไอ้ลูกควาย! ไปช่วยลูกสะใภ้ของกูสักที!" ท่านบูรพาสบถลั่นใส่ลูกชายที่ยืนทำท่าเหมือนจะเป็นลมอยู่รอนๆ ประหนึ่งว่าตัวมันเองนั้นไม่เคยเป่ากบาลใครทิ้งเสียอย่างไรอย่างนั้น... "ไปวะ! อืดอาดยืดยาดไม่สมกับเป็นลูกกูเลยมึงเนี่ย" เมื่อเห็นว่าลูกชายยังยืนนิ่งไม่สั่นไหว ท่านบูรพาก็เลยต้องจัดแจงเดินเข้าไปหิ้วคอลูกชายของเขาด้วยตัวเอง เพื่อจะได้รีบไปช่วยลูกสะใภ้ใหญ่ที่ตอนนี้กำลังตกอยู่ในอันตรายทันที "ละไอ้จ้าวกับพ่อมันจะโทรหาพวกเราทำห่าอะไร" 'สราวุธ ศรันย์ติณห์ยคุณ หรืออั๋น' พูดขึ้นนอย่างเบื่อหน่ายหลังจากที่สังเกตเห็นว่าเหล่าบอดี้การ์ดที่คอยคุ้มกันโกดังของเสี่ยอรุณชัยนั้นได้สิ้นชีพลงไปหมดแล้วโดยฝีมือของจ้าวโฮปและท่านบูรพา "ละกูก็มั่นใจด้วยว่าไอ้ที่กองๆ อยู่นี่เป็นฝีมือของพ่อมันคนเดียว" "กูเห็นด้วยกับมึง" 'นฤเบศน์ ดิเรกอำไพคุณ หรือซัน' กล่าวเสริมคำพูดของอั๋นอย่างรู้สึกเบื่อหน่ายไม่ต่างกัน "อีกอย่างกูว่าป่านนี้ น้องน้ำหวานเมียมันคงจะฆ่าปาดคอไอ้เสี่ยอรุณชัยไปแล้วด้วยซ้ำ เหอะๆ" 'อนุชา ศิระศิลป์ธิญพล หรือเฟิส์ต' ว่าอย่างขำๆ และมันก็เรียกเสียงหัวเราะมาจากสหายร่วมสาบานอีกสามคนได้อย่างไม่ต้องสงสัย เพราะทุกคนในที่นี้ต่างก็รู้ดีว่าแท้จริงแล้วน้ำหวานนั้นไม่ได้หวานเหมือนกับชื่อของเธอเลยแม้แต่น้อย... "มากันแล้วโน่น" 'ธัญพิสิษฐ์ อัครนิษฐปารมา หรือทีซี' เพื่อนร่วมสาบานอีกหนึ่งคนของจ้าวโฮปกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ยังคงกลั้วหัวเราะ ในทันทีที่สังเกตเห็นสองพ่อลูกที่กำลังพากันรีบวิ่งออกมาจากโกดังร้าง "มึงคิดว่าไอ้อโณมันจะยังครบสามสิบสองรึเปล่าไอ้ที" อั๋นเอ่ยถามติดตลกแม้จะรู้ในคำตอบของคำถามตัวเองดีอยู่แล้วก็ตามที "เสียงลูกปืนกระหน่ำเอาซะขนาดนั้นมึงคงไม่คิดว่าไอ้เวรนั่นมันยังจะมีชีวิตอยู่อีกใช่ไหมไอ้อั๋น" เป็นซันที่กล่าวขึ้นแม้จะรู้ดีแก่ใจว่าอั๋นก็เพียงแค่แสร้งแกล้งถามก็ตามที ก่อนที่ทุกคนในที่นี้จะหลุดหัวเราะออกมาพร้อมกันอีกครั้งให้กับคำพูดที่เป็นจริงทุกประการของซัน "เรียบร้อยดีนะไอ้จ้าว" อั๋นตะโกนถามไปยังจ้าวโฮปที่เดินใกล้เข้ามา ก่อนที่เขาจะเห็นว่าเพื่อนหนุ่มได้กดหน้าลงเล็กน้อยมาเป็นคำตอบ "แฮ่ม...รีสอร์ทอัครพงศ์ภักดี" ท่านบูรพากระแอมเสียงดังและเอ่ยบอกถึงจุดหมายปลายทางที่ทุกคนในทีนี้จะต้องเดินทางไปช่วยเหลือคนรักของตัวเอง ก่อนที่ชายหนุ่มร่วมหกชีวิตจะตรงไปขึ้นรถคูมาเรียลคันหรูของตัวเองเพื่อมุ่งไปยังรีสอร์ทอัครพงศ์ภักดีในทันที... เหวออะไรวะจ้าว ฉันได้ข่าวมาว่าแกก็เป่าหัวเฮียโป่งทิ้งไปเหมือนกันนี่หว่า เหอะๆ ทีนี้...ทุกคนพอจะดูออกหรือยังคะว่าไอ้จ้าวกับไอ้ฮั่นมันโหดได้ใคร 🥹
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD