Hindi ko alam kung na bingi lang ba ako o dala lang ito sa mga naalala ko noong bata pa ako. Pero narinig ko ang sinabi ni Ram sa akin bago siya sumakay sa kotse niya.
Natigil ako sa paglalakad sa gitna ng red carpet. Kinagat ko ang pang-ibabang labi. Ang hirap tanggapin sa sarili na parang pinagkakaisahan ako ng lahat. I was just blind from everything. Ako lang ang walang alam. Despite of that. Gusto ko pa rin magpanggap na okay lang ang lahat.
Papasok ng Hall, wala ako sa sariling katinuan. Masiyado pa akong na lasing sa natuklasan ko sa pagkatao ko. Gusto kong tanongin ang sarili kung bakit nagawa ko pa ring labanan ang takot ko ngayon sa kabila ng naalala ko.
Nagpanggap pa rin akong okay lang ako sa party na ito, when in fact. I want to go home. Gusto kong magmukmuk at pag-iisipan
