ตอนที่ 06 จำผู้ชายคนแรกของเธอให้เธอ NC+++

1718 Words

EP06 แควก! สิ้นเสียงกระซิบชวนขนลุกเสื้อแขนเดี่ยวตัวบางก็ถูกฉีกขาดไม่มีชิ้นดี จมูกคมสันเลื่อนมาประกบจูบบนกรีบปากบางมือหนาบีบสันกรามเธอจนเชอรีนเผลออุทานออกมา ลิ้นสากก็สอดเข้าไปดูดดุ้นอุ้งปากเล็กอย่างมูมมามราวกับเสือที่กระหายเหยื่อมานานพร้อมกับรวบข้อมือทั้งสองข้างของเธอเอาไว้.. "อื้อ! " เชอร์รีนร้องประท้วงในลำคอ เรียวลิ้นไร้เดียงสารับรู้ถึงรสชาติหวานอมขมจากฝ่ายตรงข้ามที่มอบจูบป่าเถื่อนให้เธอ ใบหน้าหวานพยายามเบียนหลบสัมผัส แต่กลับโดนสายตาดุๆ ของชายหนุ่มจ้องมองมาเธอจึงจำใจเผยอริมฝีปากให้คนตรงหน้ารังแกอุ้งปากตัวเองต่ออย่างคนไร้ทางสู้... "ไม่เคยจูบ?" เเทนไทผละจูบออกเรียวคิ้วขมวดพันกันพร้อมกับยิงคำถามใส่คนใต้ร่างที่กำลังนอนหอบหายใจเฮือกใหญ่ "อื้อ! นะ...นายขโมยจูบแรกฉันไป" ใบหน้าหวานที่กำลังบิดเบี้ยวด้วยอาการไม่พอใจเบียนหลบสายตา ท่าทางของหญิงสาวตรงหน้าส่งผลให้แทนไทเลื่อนมือลงตํ่าจนถึงสองกรีบเคลม ปลายนิ้วมือสอดแทรกมันเข้าไปก็แตะเข้ากับเยื่อบางๆ .. "ฉันเป็นผู้ชายคนแรกด้วยรึป้าว.." นํ้าเสียงแหบพร่าถามกลับไปพร้อมกับจับหัวหยักถูไถกับปากทางให้เกิดนํ้าหล่อลื่น ชายหนุ่มรู้สึกพึงพอใจที่ได้ทั้งจูบแรกและครั้งแรกของเธอก่อนที่ร่างหนาจะเอี้ยวตัวขึ้นแล้วจับเรียวขาแยกออกเพื่อเปิดทาง เอวสอบดันหัวหยักเข้าแล้วแช่ไว้แบบนั้น.. "จะ...เจ็บ...เอามันออกไป..." ร่างเล็กดิ้นต่อต้าน หยาดนํ้าสีใสไหลอาบพวงแก้ม ถึงแม้จะมีเครื่องป้องกันอยู่มันก็ไม่อาจบรรเทาความเจ็บให้น้อยลงเลย "ตอบคำถามฉันมาก่อน" "อื้อ..นะ..นายเป็นผู้ชายคนแรกของฉัน" "แล้วจำชื่อเจ้าของเธอไว้ให้ขึ้นใจล่ะ...ฉันเตือนด้วยความหวังดี" ปึก! ปึก! "กรี๊ดดดด...!" เชอร์รีนกกรีดร้องเสียงหลงเมื่อร่างกายโดนของแข็งทะลุผ่านเยื่อบางๆ เข้ามา เหมือนร่างกายมันฉีกขาดแทบอยากจะหนีจากสถานการณ์แบบนี้ หยาดนํ้าสีใสไหลคลอเบ้าอาบพวงแก้มลงมาเรียวขาสั่นระริก.. "อย่าเกร็ง.." ใบหน้าหล่อเหลาเหยเกเมื่อถูกร่องแคบตอดรัดท่อนเนื้อ จนชายหนุ่มรู้สึกปวดเร้าๆ แทบจะปลดปล่อยความใคร่ใส่ถุงอยู่ทุกวินาที...เอวสอบเริ่มขยับเป็นจังหวะเนิบนาบปรับสภาพให้จุดเชื่อมต่างขนาดเข้ากันได้ดี.. "จะ...เจ็บ...อึก...เอาออกไปก่อนได้มั้ย" เชอรีนพูดด้วยนํ้าเสียงสั่นเครือ เปลือกตาคู่สวยเปียกชุ่ม เธอเม้มริมฝีปากมือบีบเข้าหากันเป็นเส้นตรงกลั้นความจุกแน่นเอาไว้.. "แล้วแม่งใครใช้ให้เกร็ง..." เพี๊ยะ! แทนไทสบถออกมาเมื่อคนใต้ร่างไม่ยอมผ่อนคลายเกร็งเรียวขาจนสั่นระริก ชายหนุ่มจึงจัดการตบเข้าที่ต้นขาเนียนจนร่างเล็กสะดุ้งเผลอตัวได้โอกาสร่างหนาก็แทรกตัวเข้าไปจนสุดโคน.. "อ๊าา!! ...นะ...นาย...บะ...เบาหน่อย...ฮึก..อ๊ะ!" "...." "อ๊ะ...อ๊าย!!" พั้บๆๆๆๆๆๆ!!! แทนไทตอกอัดแก่นกายใส่ร่างขาวเนียนไม่ยั้ง อารมณ์พุ่งกระฉูดจนยากที่จะถอย ใบหน้าหล่อเหลาเชิดขึ้นหลับตาขบกรามแน่นพร้อมกับเปล่งเสียงลมหายใจหนักๆ ออกมาด้วยความรัญจวนใจ "โอ๊ย...อ๊ะ! ...อ๊ะ! ...อ๊ะ! ...จะ...จุกพอแล้ว...ไม่เอาแล้ว..." คนตัวเล็กส่ายหัวปฏิเสธอย่างบ้าคลั่ง ร่างกายเธอสั่นคลอนตามแรงโยกราวกับแผ่นดินไหว ความจุกแสบเข้าเล่นงานทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ ดวงตากลมโตเหลือบมองตรงนั้นที่ผลุบเข้าผลุบออกด้วยแววตาตื่นตระหนก... "อ๊า...พูดจาน่ารำคาญหน่า" "อึก..!" เชอร์รีนกลํ้ากลืนเสียงครางเอาไว้เมื่อมือหนาบดขยี้คางมนด้วยแรงมหาศาล จนความปวดร้าวเข้าเล่นงาน ใบหน้าหวานเชิดขึ้นเผลอกัดริมฝีปากตัวเองจนเกิดรอยแผลส่งผลให้ปลายจมูกสัมผัสได้ถึงกลิ่นคาวเลือด.. "ให้ตายเถอะ.." พั้บๆๆๆๆๆ!!! นํ้าเสียงแหบพร่าสบถออกมาอย่างเหลืออดพร้อมกับผละมือออกจากคางมน เปลี่ยนเป็นจับแขนเธอคล้องลำคอแล้วโน้มตัวลงประกบจูบ ลิ้นสากตะลอมดูดดุ้นกรีบปากบางสลับกับดูดเม้มหนักๆ จนเกิดเสียงลามก นํ้าลายไหลเลอะตามมุมปาก.. "จูบฉันเชอรีน.." นํ้าเสียงแหบพร่ากระซิบข่มขู่แล้วบีบเคล้นเต้าอวบเต็มไม้เต็มมือจนมันรู้สึกเจ็บ คนตัวเล็กที่ใบหน้าเปียกชุ่มด้วยหยาดนํ้าตาหมดทางเลือกยอมทำตามอย่างว่าง่าย เธอค่อยๆ จูบตอบชายหนุ่มอย่างอ้อยอิ่ง แทนไทจึงจัดการจูบตอบเธอด้วยการใช้ลิ้นเกี่ยวพันหยอกล้อกับเรียวลิ้นไร้เดียงสา พร้อมกับกดจูบเบาๆ ไม่นานเชอรีนก็เริ่มเป็นงานจูบคนบนร่างจนแทนไทแทบเสียสติลงตรงนี้... "อื้มส์.." "อื้อ!" มือบางที่ถูกมัดเข้าหากันเลื่อนขึ้นขยํ้าเรือนผมสลวย ร่างเธอสั่นคลอนรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ตามแรงกระแทกที่ตอกอัดใส่ร่างเล็กไม่ยั้ง จากอาการเจ็บแสบในช่วงแรกๆ ตอนนี้แปรเปลี่ยนเป็นเสียวซ่าน ทุกจังหวะการเข้าออกทำเอาหญิงสาวแทบลืมหายใจมันรู้สึกดีอย่างที่ไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน... "อ๊าา!! ...โอ๊ย...นะ...นาย...นํ้าอะไรไม่รู้เต็มท้องไปหมดเลย.." "เธอกำลังจะเสร็จ.." "อื้ออ...สะ...เสียวจัง..อ๊ะ!" ใบหน้าหวานเชิดขึ้น พร้อมกับครางออกมาไม่เป็นศัพท์ ริมฝีปากแดงระเรื่อจากการจูบกระชากวิญญาณมาเผยอขึ้นด้วยท่าทางเซ็กซี่ ส่งผลให้คนบนร่างต้องซุกใบหน้าเข้าที่ซอกคอหอมกรุ่นริมฝีปากอุ่นร้อนดูดเม้มปากรอยความเป็นเจ้าของเอาไว้บนร่างเธอ.. "นะ...นาย...มะ...ไม่ไหว...แล้ว...อ๊าย!!" ปึก!! ปึก!! ปึก!! ปึก!! ๆๆๆๆๆ เอวสอบซอยถี่ๆ เข้าร่องแคบอย่างไม่ปรานี จนร่างกายขาวเนียนขึ้นสีแดงเถือก มวลนํ้าอุ่นร้อนไหลวนในช่องท้องก่อนจะค่อยๆ ไล่มาถึงจุดสุดยอด.. "อ๊ะ....กรี๊ดดด...!!" "อ๊าา..!" ร่องแคบตอดรัดแก่นกายใหญ่แน่นวินาทีต่อมาก็ปลดปล่อยสายธารสีขาวขุ่นอุ่นร้อนออกเป็นจำนวนมาก ทำให้แทนไทปลดปล่อยออกมาในเวลาใกล้เคียงกันแล้วเอวสอบก็ถอดแก่นกายออกพร้อมกับเอี้ยวตัวขึ้นแล้วคว้าถุงยางเปื้อนเลือดสีแดงสดออกโยนทิ้งถังขยะข้างเตียง... "ขอร้อง...พะ....พอเถอะนะ...ฉันไม่ไหวแล้ว" เชอรีนอ้อนวอนขอร้องคนตรงหน้า ที่กำลังจะรุกรานร่างกายเธออีกรอบ แทนไทกระชากร่างเปลือยเปล่าลุกขึ้นชิดกับผนังห้องฝั่งหัวเตียง มือหนาจับเรียวขาข้างขวาชันขึ้นแล้วสอดแทรกแก่นกายใหญ่ไร้เครื่องป้องกันเข้าไป ปึก!! ปึก!! "อื้อ! ...จะ...เจ็บ พะ...พอแล้ว" "แน่นชิบ.." ชายหนุ่มขบกรามแน่นเมื่อถูกตอดรัดมากกว่าเดิม ความใกล้ชิดแบบเนื้อแนบเนื้อทำให้เขาแทบไม่อยากถอดร่างกายออกจากเธอ พั่บ!! พั่บ!! พั่บ!! ๆๆๆๆๆ "อ๊ะ...กรี๊ดดดดด!" เอวสอบซอยถี่ๆ ใส่ร่างเธอไม่ยั้ง จนช่องทางรักคับแคบฉีกขาดไปทีละนิด ความจุกใหญ่พองโตอัดแน่นเต็มช่องท้อง ร่างกายขาวผ่องขึ้นสีแดงระเรื่อ เอวขอดถูกแทนไทจับเอาไว้แน่น เสียงร่างเล็กกระทบกับผนังห้องดั่งสนั่นหวั่นไหวราวกับทั้งตึกมีแค่เราสองคน.. "อาาาส์...." "ฮึก..จะ...เจ็บ...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ!! ” นํ้าตาหยดแล้วหยดเล่าไหลอาบพวงแก้มเนียนใส เชอรีนจิกนิ้วเข้าหากันแน่นจนเกิดรอยเล็บบนหลังมือ ริมฝีปากเกิดรอยแผลจากการกัด ใบหน้าหวานส่ายไปมาราวจะขาดใจ ตามต้นขามีนํ้าสีขาวหนืดไหลปะปนเลือดลงมา แต่คนที่เอาแต่กระแทกใส่ร่างเธอก็ไม่มีวี่แววว่าจะหยุด.. "คนใจร้าย...ฮึก...เจ็บจะตายอยู่แล้วนะ...อ๊ะ!! " นํ้าเสียงสั่นเครือตัดพ้อออกมา.. "เจ็บแล้วไง...ฉันจำเป็นต้องแคร์?" "อึก..อ๊ะ..อ๊ายย!!1" แทนไทไม่สนใจความรู้สึกหญิงสาว จมูกคมสันซุกไซร้ตามซอกคอเธอแล้วฝากรอยเป็นจํ้าๆ สีม่วงชํ้าเอาไว้ มือหนากอบกุมหน้าอกอวบที่สั่นสะท้านแล้วบีบเค้นหนักๆ เอวยังคงขยับสอดใส่ไม่หยุด ปลายหัวสัมผัสได้ถึงความนุ่มลื่นที่ดูดกลืนแก่นกายเข้าไป ทุกจังหวะเข้าออกสร้างความรัญจวนซาบซ่านส่งผลให้ชายหนุ่มออกแรงกระแทกเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ .. พั่บ!! พั่บ!! ๆๆๆๆๆ "อึก...อ๊ายย!!!" เสียงครางไม่เป็นศัพท์ยิ่งเพิ่มความพอใจให้กับชายหนุ่ม เอวสอบซอยถี่ๆ ไม่มีท่าทีว่าจะเหนื่อย ท่อนแขนกำยำโอบกอดร่างเล็กที่เริ่มอ่อนเพลียลงเรื่อยๆ เอาไว้แน่น ลมหายใจหนักๆ หลุดออกจากริมฝีปากหยักอยู่เรื่อยๆ "อาาาส์...ไม่ไหวละแม่ง" พั่บ!! พั่บ!! พั่บ!! "อ๊าาส์...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ายย!” "อ๊าา.." "อึก...ฮึก" พรวด!! แทนไทปลดปล่อยนํ้ากามใส่คนตัวเล็กเป็นจำนวนมาก จนเชอร์รีนทรุดตัวล้มลงบนเตียง เธอร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บแสบตรงนั้นมันเสียวก็จริงแต่มันเป็นครั้งแรก เธอรับมันไม่ไหว มันรุนแรงเกินไป... "ลุกขึ้น เธอต้องทำมันต่อ" "ขอร้องเถอะนะ....ฉะ....ฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ" เชอรีนยกมือที่ถูกมัดจนเกิดรอยแดงเพราะแรงดิ้นของเธอไหว้ขอร้องคนตรงหน้า แม้กระทั่งแรงจะยืนยังไม่เหลือ ตรงนั้นมันฉีกขาดเพราะขนาดและความรุนแรงที่แทนไทมอบให้มันป่าเถื่อนเกินไป... "ถ้าฉันยังไม่บอกว่าพอใจ เธอก็ต้องทำมันต่อไม่มีข้อแม้ใดๆ ทั้งสิ้น..." มือหนาคว้าหมับเข้าที่คางมนแล้วบดขยี้ ก่อนที่ชายหนุ่มจะนั่งลงบนเตียงแล้วกระดิกนิ้วให้เธอคลานมาขย่มร่างตัวเอง... "หน้าที่ของเธอคือทำตามที่ฉันสั่ง.." "พะ...พอเถอะ ฉะ...ฉันไม่ไหวแล้ว..." "อยู่บนเตียงเธอเป็นแค่ทาสของฉัน..." "...." "ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ....เข้าใจที่พูดใช่มั้ย?" . . . Next... "กดมันลงมา แล้วขย่มจนกว่าฉันจะสั่งให้หยุด" เห็นแววเอาดุของพี่มัน?

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more