EP05
.
.
.
"...." เชอรีนช้อนตามองแทนไทอย่างไม่เข้าใจนัก เหมือนถูกตอกหน้าด้วยไม้หน้าสาม เธอไม่คิดว่าจะมีผู้ชายคนไหนที่จะมีความคิดสกปรกได้เท่านี้มาก่อน
"ว่าไง...ทำได้ไหม"
"ฉัน.."
"ถ้าทำไม่ได้ฉันก็ไม่จำเป็นต้องมาเสียเวลากับเธอมากขนาดนี้"
พูดจบ แทนไทก็เตรียมจะเชือดหญิงสาวตรงหน้าด้วยมีด แต่เชอร์รีนกลับขยับร่างเข้าไปกอดท่อนขากำยำเอาไว้แน่นอย่างคนไร้ทางสู้ นํ้าตามันไหลออกมาไม่หยุด เธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธเพราะทางเลือกนี้เป็นทางเลือกเดียวที่จะทำให้เธอรอด...
"ฉันเลือกอะไรได้...ในเมื่อนายต้องการแบบนี้"
"ส่วนเรื่องผู้ชายของเธอ ไปเคลียร์ให้มันจบอย่าให้ฉันต้องลงมือเอง" พูดจบชายหนุ่มก็ใช้ท่อนขาผลักร่างเธอออก...แล้วเก็บมีดเหน็บไว้ข้างหลังเหมือนเดิม..
"นายเห็นฉันเป็นผู้หญิงยังไง ถึงคิดว่ามีผู้ชายมาพัวพันเยอะขนาดนี้"
"ไม่รู้สิ ดูทรงคงจะร่านไม่เบา"
สายตาคมกริบไล่มองเรือนร่างขาวนวลแล้วเบียนหนีด้วยท่าทางนึกสมเพช คิดว่าเธอคงผ่านผู้ชายมานับร้อย ขนาดไปนั่งสั่งเครื่องดื่มยังขยันบริหารเสน่ห์เขาคงมองเธอในแง่ดีไม่ได้..
"แล้วแต่นายจะคิดเถอะ" พูดจบเธอก็พาตัวเองลุกขึ้นเต็มความสูง แล้วเว้นระยะห่างออกมา มือเรียวยกขึ้นเช็ดคราบนํ้าตาออกลวกๆ ไม่กล้าแม้แต่จะสบตาคนตรงหน้า...เท้าเล็กเตรียมตัวจะก้าวเดินหนีแต่กลับถูกชายหนุ่มรั้งตัวเอาไว้ก่อน..
"ไม่คิดจะให้ฉันทดลองงานหน่อยหรอ?"
"มันเร็วไปไหม...ฉะ...ฉันยังไม่พร้อม.."
"เป็นแค่ลูกไก่ในกำมือมีสิทธิ์พูดอะไรได้" ชายหนุ่มเลิกคิ้วถามแล้วผลักเชอรีนไปติดกับผนัง แล้วทาบทับเธอเอาไว้ด้วยร่างตัวเอง ริมฝีปากอุ่นร้อนกัดเข้าที่ไหล่มนเบาๆ พลันปลายจมูกก็สัมผัสเข้ากับกลิ่นกายหอมหวานปะปนกับกลิ่นไวน์อ่อนๆ แล้วรอยยิ้มพึงพอใจก็ผุดบนใบหน้า ก่อนจะงับเข้าที่สายเดี่ยวแล้วลากมันลงตามราดไหล่..
"อื้อ...เจ็บนะ" มือเรียวดันศีรษะโตเอาไว้เบาๆ เมื่อถูกฟันคมกัดเข้าที่หัวไหล่เบาๆ เธอหลับตากลํ้ากลืนทนกับการกระทำของคนตรงหน้าอย่างไม่เต็มใจ แล้วผิวกายก็ร้อนวูบวาบขึ้นมาเมื่อปลายลิ้นอุ่นร้อนค่อยๆ แตะลงที่ลำคอเปื้อนคราบไวน์เอาไว้อยู่ แทนไทเลียชิมอย่างอ้อยอิ่งแล้วไล่ลงมาเรื่อยๆ จนถึงเนินอก สายตาไล่มองคนตรงหน้าจนถึงริมฝีปากบางหน้าจูบ ลำคอหนาก็เกิดรอยกลืนนํ้าลายลงเอือกใหญ่...อยากเขมือบคนตรงหน้าเต็มทน...
"เธอได้เจ็บทั้งคืนแน่...เชอรีน"
ปึก! ฝ่ามือหนาทุบท้ายทอยเธอ จนร่างเชอรีนไร้สติในทันใด ก่อนที่ท่อนแขนกำยำจะกวาดอุ้มคนตัวเล็กขึ้นพาดบ่าแล้วเดินไปเปิดประตู ไม่นานก็เปลี่ยนมาอุ้มในท่าเจ้าสาวแทน แทนไทพาเธอเดินผ่านฝูงชนที่กำลังเมามันกับเสียงเพลงในยามคํ่าคืนออกมานอกผับ...
.
.
.
ห้องพักแทนไท..
หลายนาทีผ่านมาชายหนุ่มก็พาร่างของเชอรีนเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับโยนเธอลงบนเตียงไร้ความถนุถนอมใดๆ ขายาวก้าวเดินไปที่ตู้เย็นแล้วหยิบกระป๋องเบียร์ขึ้นมากระดกเข้าปากในตอนที่มือกำลังปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเองไปด้วย สายตาเพ่งมองคนที่นอนหลับสนิทบนเตียง ก่อนจะก้าวเดินไปคว้าเชือกหยาบๆ ในลิ้นชักออกมามัดข้อมือเล็กเข้าหากัน..
"อื้อ..! " เสียงหวานครางอู้อี้เมื่อผิวเนียนเสียดสีอย่างรุนแรง เปลือกตาคู่สวยค่อยๆ เปิดขึ้น ก็สบตาเข้ากับสายตาปรารถนาตรงหน้า...เธอสูดหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่กลํ้ากลืนฝันร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้น.. "ทำไมต้องมัดมือด้วย อย่ารุนแรงมากได้มั้ย"
"หน้าที่ของเธอคือนอนถ่างขาให้ฉันกระแทกแค่อย่างเดียว อย่างอื่นไม่ต้องเสือกมาห้ามเพราะฉันไม่ฟัง"
"แต่นายควรฟังฉันหน่อยก็ได้.."
"ไม่ใช่เมียอย่ามาสั่ง"
"ก็ฉันไม่เคย.." ปลายเสียงแผ่วเบาลงเรื่อยๆ เชอรีนไม่กล้าแม้แต่จะสบตาคนตรงหน้า แต่แทนไทกับส่ายหัวแล้วกระตุกยิ้มเย้ยหยัน ราวกับเรื่องที่เธอพูดมันตลกนักหนา ชายหนุ่มไม่สนใจดึงข้อเท้าเธอให้ราบกับเตียงแล้วถกกระโปรงขึ้นกองไว้บนเอวขอด..
"เก็บคำพูดของเธอไปหลอกผู้ชายหน้าโง่คนอื่น มันไม่ได้ช่วยให้ฉันอ่อนโยนกับผู้หญิงไร้ค่าอย่างเธอหรอก"
"ฉันพูดความจริง"
"งั้นหรอ? แต่ฉันไม่เชื่อ"
แทนไทพูดตัดบทแล้วรูดซิปกางเกงตัวเองถอดมันให้พ้นทาง มือเอื้อมหยิบถุงยางไซส์ใหญ่ที่เกินขนาดชายไทยทั่วไปมาฉีกออกด้วยปากแล้วสวมมันเข้าไป แก่นกายพองโตตรงหน้าที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดโอบล้อม ทำเอาหญิงสาวผู้ไร้ประสบการณ์หลับตาแน่นปี๋ขอบตาเริ่มร้อนผ่าว หวาดกลัวว่ามันจะเจ็บมันใหญ่เกินไปจนเธออยากถอนคำพูด..
"ถึงกับตัวสั่นเลยหรอ?"
"อ๊ะ!?" เชอรีนสะดุ้งตกใจเมื่อหัวหยักถูไถเข้ากับขาอ่อนเธอ ก่อนที่มือหนาจะเกี่ยวแพนตี้ตัวจิ๋วสีดำออกจากเรียวขาคู่สวยแล้วโยนมันทิ้งอย่างนึกรำคาญ
"ปิดสนิทแบบนี้คงจะตอดเก่งหน้าดู"
"ทุเรศ"
"ด่าไปเถอะ...เดี๋ยวก็จะได้เอากับคนทุเรศแล้ว" ชายหนุ่มไม่สนใจคำด่าทอของเธอ สายตาเพ่งมองสองกรีบเคลมสีชมพูขาวสะอาดมีเพียงไรขนอ่อนๆ ขึ้นปกคลุม ร่องแคบปิดสนิทราวกับไม่เคยมีอะไรแทรกซึมเข้าไปข้างในเลยสักครั้ง..
"โอ๊ย...อย่า" ใบหน้าหวานส่ายปฏิเสธพร้อมกับขยับร่างถอยหลังหนี พยายามยื้อมือดันแก่นกายแท่งใหญ่ออกด้วยอาการตื่นตระหนก ทำเอาชายหนุ่มที่อารมณ์กำลังดำเนินไปด้วยดีเริ่มไม่พอใจ
"อยู่นิ่งๆ ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจฆ่าเธอ"
"ฉันว่าของเรามันเข้ากันไม่ได้ นายให้ฉันทำวิธีอื่นที่ไม่ใช่เรื่องเซ็กส์เถอะนะ"
"พูดบ้าอะไรของเธอ ทำไมจะเข้าไม่ได้"
"ของนายมันใหญ่เกินไป.." คำตอบของเธอทำเอาชายหนุ่มขมวดคิ้วยุ่ง สายตาเพ่งมองใบหน้าหวานที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ ก่อนจะส่ายหัวเอือมระอากับมารยาของเธอ
"นี้โง่จริงๆ หรือกำลังตอแหลอยู่"
"ฉันพูดตามที่ฉันคิด...นายอย่าเอามันเข้ามาเลยนะ"
"ถ้ายังไม่รู้อะไรแบบนี้.." แทนไทก้มตัวลงไปใกล้กับคนตัวเล็ก ใบหน้าหล่อเหลาห่างกันไม่ถึงคืบจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อน จมูกคมสันไล่ลากตามพวงแก้มเนียนใสมาหยุดอยู่ที่ข้างใบหูเธอแล้วกระซิบออกมาเบาๆ ..
"เดี๋ยวคืนนี้ฉันจะติวเข้มให้ละเอียดยิบเลย..."
.
.
.
อยากโดนติวบ้างงงง5555555555555
Next...
"แล้วจำชื่อเจ้าของเธอไว้ให้ขึ้นใจล่ะ...ฉันเตือนด้วยความหวังดี"