เช้าวันอาทิตย์มาถึง ปรานปราลินลงทุนตื่นแต่เช้าเพื่อเข้าไปทำงานกลุ่มที่มหาวิทยาลัยก่อนจะไปรอไอริณที่ร้านอาหารตามที่นัดหมายไว้โดยที่ไม่ได้เจอกับชาวีเลยตั้งแต่เช้าเพราะเขาเองก็อยู่เคลียร์งานจนดึกทำให้พลอยตื่นสายไปด้วย
หญิงสาวใช้เวลาครึ่งวันในตอนบ่ายไปกับการเดินเล่นอยู่ในห้าง รอจนใกล้ถึงเวลานัดจึงรีบส่งข้อความไปหาเป้าหมายทันที
“คุณแต่งชุดสีอะไรเหรอ ผมมาถึงแล้วจะได้มองเห็นคุณชัด ๆ ”
“ริณเพิ่งเลิกงานค่ะ วันนี้ริณใส่เดรสสีฟ้ากับโบว์ผูกผมสีเดียวกันเลยค่ะ อาจจะไปช้าหน่อยนะคะ” อีกฝ่ายส่งข้อความกลับมา ปรานปราลินยิ้มกว้างก่อนจะโทรหาชาวีเพื่อจัดการทำตามแผนต่อไป
(ว่าไง ไปถึงแล้วเหรอ) ชายหนุ่มกดรับสายแล้วกรอกเสียงกลับมาทันทีที่เห็นว่าเบอร์ที่โทรไปเป็นของเจ้าตัวแสบ
“ยังค่ะ หนูยังทำงานไม่เสร็จเลย คุณวีช่วยไปจองโต๊ะไว้ก่อนได้ไหมคะ” ปรานปราลินโป้ปดเพื่อให้อีกฝ่ายไม่สงสัยทั้งที่เธอมารอหน้าร้านตั้งแต่สี่โ
