Nang Minsan Kang Naging Akin (R-18)

Kabanata 4 (SPG)

HINDI makapaniwalang napatitig sa kanya si Maica.

"A-Ano seryoso ba iyan? P-Pano nangyari iyon?" bulalas ng babae na nanlalaki pa ang mga mata.

Bumuntonghininga siya. Wala siyang balak balikan ang nakaraan sapagkat baka maalala niya lang ulit kung gaano siya ka tanga at ka gago pero kilala niya si Maica, hindi siya nito titigilan hanggang't hindi nito nakukuha ang sagot sa mga tanong nito.

"Ikwento mo nga, Diablo. Kung paano kayo nagkakilala, huwag mo ako binibiro ng ganiyan ibibitin kita patawirik," seryosong giit ni Maica nang hindi siya umiimik.

Parang gusto niya mapairap kahit pa nakakabakla ang ganun gawain. Sinasabi na nga ba niya hindi siya titigilan ng babae.

"It's a long story, Maica," aniya na lamang.

"Ano naman? Mahaba naman ang bayahe kaya marami tayong time," rason naman ni Maica.

Bumuntonghininga si Diablo at napatingin kay Marie na ngayon ay mahimbing pa din natutulog ang dalaga sa kanyang balikat.

"Ano na magkwento ka na, huwag ka ngang nambibitin," pangungulit ni Maica.

"Oo na, ganito kasi iyon...."

MAHILIG siya tumambay sa social media at makipaghalo-biro kaya't nang nakita siyang post kung saan naghahanap ng mga member ang isang grupo ay kaagad siya sumali. Doon niya nakilala si Marie, mabait ito sa lahat maliban sa kanya. Ewan ba niya bakit ang init ng dugo ng babae sa kanya, lagi siya nito binabara.

"Baka naman type ako nito kaya gusto niyang makuha ang atensiyon ko," sa isip-isip niya.

Para malaman kung totoo nga ang kanyang hinala ay sinubukan niyang i-message ang babae.

"Hello, hindi ba't taga Iloilo ka?"

Akala niya'y hindi siya papansinin ang babae sapagkat madalas siya nitong sinusungitan pero nang makita niyang nag-typing message ito ay tila tumalon ang puso niya.

"Hello, oum, bakit?"

Mabilis siyang nag-type ng isasagot dito. Ito na pagkakataon niyang dikartehan ang babae. Tipo pa naman niya ang mga babaeng masungit.

"Ah, ano kasi 'e pwede mo ba akong turuan ng dialect ninyo?"

Napakagat sa kanyang kuku si Diablo, ngayon lang siya nakadama ng ganitong pakiramdam na tila ba sabik na sabik siya sa kung ano man ang isasagot ng babae sa bawat simple niyang tanong.

"Iyon ay kung hindi ka busy, hehehe."

Idagdag niya tila kasi hindi makasagot ang babae matapos ilang minutong paghihintay niya.

"s**t! Mukhang ayaw niya ata talaga sa akin, hindi na sumasagot 'e," aniya nang makalipas ang treinta minutong paghihintay sa magiging sagot ng babae.

"Sorry late reply, napag-utusan kasi ako. Sige ba, ano ba gusto matutunan na salita namin?"

Halos mapalundang siya sa tuwa sa naging sagot ng dalaga. Umpisa nun ay lagi na silang nagkakausap, sa tawag at video call. Napagtanto niyang masarap itong kausap at kasama pero wala sa plano niyang gawin itong nobya. Mas gusto niyang maging kaibigan na lamang sila sa takot niyang mawala ito sa kanya, isa pa ay tila may na pupusuan naman na ang babae na schoolmate nito at lagi nitong ikini-kwento sa kanya.

Minsan nga'y hindi niya maiwasang mainis sapagkat lagi itong bukang bibig ng dalaga.

"Hindi ka ba napapagod kakabanggit ng pangalan niya, huh, Marie?" aniya na may halong inis.

Pinagtaasan siya ng babae ng kilay, magkasama sila ng mga sandaling iyon dahil umuwi siya sa probinsya ng babae para makita at madalaw ito tapos ito lang ang maririnig niya mula dito puro pangalan ng crush nito.

"Aba't nahiya naman ako sa iyo, ikaw nga kada araw iba-iba pangalan ng babae ang binabanggit mo sa akin, nagreklamo ba ako?" asik ng dalaga.

Totoo naman, para kasi maiwasan niya ang ideyang maging sila ng kaibigan 'e nakikipaghalu-biro na lamang siya sa ibang babae kaya lang 'e hindi niya makita sa mga ito ang katangian na nagugustuhan niya kaya't walang tumatagal.

"Eh ganun talaga lalaki kasi ako-"

"Ano naman connect dun? Atleas ako loyal, stick to one, 'e ikaw makapalit ka ng babae 'e animo'y mga damit mo lang sila," humahaba ang ngusong giit ng babae.

Napakamot siya sa kanyang batok. "Oo na po, madam. Pasensya na. Kumalma ka na ang puso mo. Tignan mo sa sobrang pagka-stick to one mo, nagmukha ka na ding stick sa payat, hindi ka ba kumakain, huh?"

Sinipat niya ang kabuan ng babae. May kapayatan nga ito pero hindi naman ito tulad ng pader na walang kurba. May kurba ang katawan ni Marie kahit payat ito. Isa pa'y bumagay naman dito ang kapayatan sa katawan nito.

"Aba't anong sabi ko?!" umuusok ang ilong na bulalas ni Marie. Kaagad na siyang lumayo mula rito at hinabol naman siya ng dalaga kaya't naghabulan sila.

Lumipas ang mga araw at naging taon, ganun pa din ang set-up nila ni Marie. Palagi silang nag-uusap, nag-aaway at magbabati din sa huli. Ilang babae na din ang dumaan sa buhay niya pero kay Marie pa din sa umuuwi kapag nagkakaproblema siya.

Hanggang sa dumating ang panahon na may nakilala siyang babae, mas matanda sa kanya at may trabaho na. Si Lilily, maganda naman ang dalaga at may malaking hinaharap. Sa lahat ng babaeng dumaan sa buhay niya ay tila kay Lilily ang masasabi niyang may saysay kaya nga lang 'e pinapili siya ng dalaga.

"Kung talagang seryoso ka sa akin, dapat siguro 'e putulin mo na ang koneksiyon mo sa lahat ng babaeng kakilala mo at kaibigan mo. Sapagkat ayaw ko na may kaagaw ako sa atensiyon mo," seryosong sabi ng babae nang minsang maabutan siya nitong kausap si Marie.

"Lalo na kay Marie. Tingin mo ba hindi ko na hahalata na tila higit pa sa kaibigan ang turingan ninyo? Kung talagang mahal ko ako, iwasan mo na siya, Diablo," dagdag ng dalaga at hinawakan ang kanyang kamay.

"Sige kung iyan ang ikakatahimik ng loob mo," aniya at napabuntonghininga.

Panahon naman na sigurong bitiwan na niya ang kabaliwan niya sa kanyang kaibigan. At hayaan na itong maging malaya mula sa kanya. Laging gulo at problema lang naman binibigay niya dito kaya't mas mabuti na sigurong hayaan na niya ito at mag-pukos na lamang siya sa kanyang kasintahan.

"Sabi ko na nga ba at ako ang pipiliin mo, I love you, Diablo," madamdaming pahayag ni Lilily at hinuli ang kanyang mga labi. Kaagad naman niyang tinugon ang halik ng kanyang kasintahan.

Matapos ang anim na buwan na hindi na sila nag-uusap ni Marie ay hindi siya mapakali, ewan ba niya kung bakit. Hindi niya matiis na hindi kamustahin ang dalaga at saka lagi ito laman ng panganip niya kaya't napagdesisyunan niyang kamustahin ito.

"Marie, kamusta ka na?"

Bago pa man niya ma-isent ang mensaheng iyon ay inagaw na sa kanya ni Lilily ang kanyang cellphone.

"Ano ibig sabihin nito, huh, Diablo?" nanlilisik sa galit ang mga matang tanong ni Lilily sa kanya.

"Kakamustahin ko lang siya. Matagal-tagal na ding wala kaming balita sa isa't-isa-"

"Ano naman? Hindi mo naman siya kadugo para manabik ka malaman kung kamusta na siya-"

"Kahit na kaibigan ko pa din siya-"

"Kaibigan lang ba talaga? Akala mo ba hindi ko alam na pinapanginipan mo siya gabi-gabi? Na ako ang katabi mo at kasiping sa kama pero iba ang nasa isip mo..." Umiyak na bigla ang babae.

"Lilily nagkakamalinka sa kung ano man iyang iniisip mo. Hindi pa ba sapat na ikaw ang pinili ko?"

"Ako nga ba ang pinili mo, Diablo? O naging panakip butas mo lang ako-"

"No, nagkakamali ka, mahal kita-"

"Then prove it. Sa pagkakataong ito gusto kong tuluyan mo nang alisin sa buhay mo si Marie, kaya mo ba iyon?"

Hindi siya nakaimik hanggang sa narinig na lamang niya ang pagbagsak ng kanyang cellphone sa may sahig.

"ANO KA BA?!" galit na bulalas niya at tumingin kay Lilily na ngayon ay umiiyak pa din.

"Hindi mo magawa, kaya ako ang gagawa-"

"Sumusobra ka kana-"

"Ikaw ang sumusobra, kailang beses na kita pinatawad at nagpakabingi ako sa iyo. Ngunit may hangganan din ang lahat, Diablo. Kaya't ngayon mamili ka, ako o iyang bestfriend mo?"

Huminga siya ng malalim at napapikit ng mariin.

"Sumagot ka, bakit hindi mo ko kaya sagutin, huh?" Lumapit sa kanya si Liliy at inalog-alog siya.

"Tama na, Lilily. Hindi na ako natutuwa sa drama mong ito-"

"Hindi ako magkakaganito kung maayos sana ang pagdesisyon mo sa relasyon natin-"

"Lahat naman ginagawa ko, to make this relationship work. Lahat ng pinagbabawal mo ginagawa ko naman, lahat ng gusto mong baguhin ko ginagawa ko. Ano pa ba gusto mo, huh? Sakal na sakal na ako sa iyo," mariing giit niya. Totoo, sakal na sakal na siya pagiging diktador ng babae.

"Ah, ganun. Edi doon ka na sa bestfriend mo at sa mga babae mo kung ayaw mo na sasakal ka," pahayag ng babae at tinalikuran siya.

Kung dati ay hinahabol niya ito at pinapakalma ngayon ay iba na. Gusto na din niya makahinga, pagod na pagod na siya sa babae kaya't he let her go.

MAKALIPAS ang tatlong buwan, nagdesisyon siyang umuwi sa probinsya para dalawin si Marie, birthday na din naman nito sa susunod na linggo kaya't nagbabasakali siyang patatawarin siya ng kaibigan at tanggapin muli. Alam niyang nasaktan niya ito nang huli silang makausap kaya naman babawi siya.

"Marie...." sambit niya sa pangalan ng babae nang makita niya ito. Palabas na ang babae sa bahay ng mga ito. Nanlaki ang mga mata ng babae ng makita siya.

"D-Diablo, ano ginagawa mo dito?" bulalas nito at lumayo sa kanya.

"Narito ako para dalawin ka-"

"Pano ang nobya mo? Baka mag-away pa kayo dahil sa akin-"

"Wala na kami," pag-amin niya para putulin ang sinasabi ng babae.

"Kaya naman pala," pabulong na sabi ng babae.

"Pasensya ka na sa naging asal ko noong nakaraang buwan, ayaw ko lang kasi-"

"Hep, hep, huwag ka na magpaliwanang naiintindihan ko naman," mabilis na putol ng babae.

"Salamat, saan ka pala pupunta?" kaagarang tanong niya.

"Bakit mo naman naitanong? Magtatagal ka ba dito?" usisa ng babae.

"Kung papayag kang makita ako lagi, magtatagal ako dito," aniya.

"Huh? Nagpapatawa ka ba? Bakit naman ako ang magdedesisyon 'e may kamang-anak ka naman dito kaya't kung gugustuhin mo manatili dito edi manatili ka," natatawang sabi ng dalaga.

"May plano ka na ba sa narating na birthday mo?" pang-iiba niya ng usapan.

"Bakit mo na itanong?" balik tanong ng babae sa kanya.

"Gusto ko sana bumawi sa iyo 'e-"

"Naku, hindi na kailangan. Ano ba pinagkaiba ko sa ibang babaeng nakakausap mo?"

"I'm so sorry, Marie. Hindi na mauulit, hindi ko dapat sinabi sa iyo ang salitang iyon dahil hindi lang basta-"

"Hep, hep, tama na. Ayaw ko ng drama baka magkaiyakan pa tayo dito. Sige na kalimutan na lang natin iyong nakaraan," mabilis na pahayag ng dalaga.

Hindi na siya umiimik. Nahihiya na siya sa dalaga.

"Tungkol bala sa birthday ko, plano ng pamilya ko mag-celebrate sa beach resort sa kabilang bayan. Kung gusto mo sumama, pwede naman. Pwede ka din magdala ng chix mo if may makita kang bago."

"Wala na akong babae. Salamat, pupunta ako," aniya.

"Sa ngayon, wala. Kilala kita, Diablo. Hindi mabubuo ang isang taon mo kapag wala kang babae kada buwan," ani ng babae.

Tumahimik siya dahil may punto naman ang kaibigan.

"So, paano mauna na ako," anito.

"Sabay na tayo," anyaya niya.

"Ikaw bahala," sagot ni Marie at hinayaan siyang bumuntot rito.

PAGDATING ng araw ng arawan ni Marie ay dumalo nga siya. Binilhan niya ng regalo ang kaibigan.

"Akala ko 'di ka na makakapunta," giit ni Marie sa kanya ng magkasalubong sila.

Na-late siya ng dating dahil nagka-aberya.

"Simpre dadating ako, kailan ba ako uma-absent sa birthday mo?" nakangiting aniya sabay abot dito ng regalo niya.

"Heto pala para sa iyo," aniya.

"Wow, nag-effort ka pa talaga, salamat, halika na kumakain na sila," anyaya ni Marie sa kanya. Kaagad naman siya sumunod.

Medyo bumalik na din naman ang pakikitungo nila sa isa't-isa na labis niyang pinapasalamat. Habang nakaupo siya sa may upuan sa gilid banda ng dagat may nahigip ang mga mata niya ng magandang babae.

"f**k s**t! Tama ka na, Diablo," aniya sa sarili. Nagdesisyon kasi siyang huwag muna mag-commit sa mga babae.

"Oh, ba't nakapikit ka diyan, napuwing ka ba?"

Minulat niya ang kanyang mga mata na hindi niya alam na pinikit niya na pala.

"Marie, ikaw pala," bulalas niya nang makita niya ang pagmumukha ng kanyang kaibigan.

Ngumiti si Marie. "Sino pa ba, kumain ka na ba? Bakit hindi nakikisali sa kanila?"

Napatingin siya sa iba pa nilang kasama na ngayon ay nasa tubig na.

"Kumain na ako nagpapahinga lang," aniya tapos napatingin sa katabi ni Marie. Iyong babaeng maganda na nakita niya kanina, hindi niya akalain na magkakilala din pala ang dalawa.

"Ganun ba. Oo pala, kaklase ko, si Janen," pakilala ni Marie sa katabi nito sa kanya.

Mabilis naman siyang tumayo at nakipagkamay sa babae.

"Diablo nga pala, kaibigan ni Marie," pakilala niya sa sarili.

"Hi, Diablo, nice to meet you," giit ng dalaga na ang pangalan ay Janen. Inabot din nito ang pakipagkamay niya.

"Ang lambot ng kamay," bulalas ng utak niya. Pa-simple niya ding inamoy. Napapikit siya dahil amoy bulaklak iyon.

"Maganda na nga, malinis at mabango pa asan ka pa," bulong ng utak niya.

"Hoy, baka matunaw ang kaibigan ko 'a," natatawang sabi ni Marie at pinitik ang noo niya.

"Aray naman, hindi naman iyan ice cream para matunaw, ikaw talaga," aniya kay Marie.

Mula nang araw na makilala niya si Janen ay napunta na naman sa dalaga ang kanyang attention at nalimutan na naman niya ang pangako sa sarili na, iiwas na siya sa babae at babawi kay Marie. Gayun pa man, patuloy pa din ang komunikasyon nila ng kaibigan hanggang sa isang araw 'e nalaman niyang may iba naman pa lang napupusuan si Janen at pinapaasa lang siya.

"Hay naku, sinabihan na kita, ayaw mo naman kasi makinig," sisi ni Marie sa kanya nang magkasama sila.

Napakamot na lamang siya sa kanyang batok. Ilang linggo na lang 'e babalik na siya sa Manila kasi pasukan na.

"Marie..." sambit niya sa pangalan ng dalaga.

"Hmmm?"

Nagdadalawang isip siya kung itatanong ba niya ang nasa isip niya o hindi na lamang.

"K-Kung liligawan ba kita, papayag ka?"

Matagal siyang pinagmasdan ng kaibigan. Tila hindi nito inaasahan na iyon ang lalabas sa kanyang mga labi.

"Naku, Diablo, huwag mo nga akong binibiro ng ganiyan," natatawang sabi ni Marie.

Sumama ang kanyang mukha. Ito ang kinakatakot niya 'e, alam niyang hindi siya paniniwalaan ng kaibigan.

"Hala siya, seryoso ka ba talaga?" biglang bulalas niya Marie pagkatapos nito pag-aralan ang mukha niya.

Nag-angat siya ng tingin at marahang tumango.

"Agoy, baka naman malungkot ka lang," aniya ni Marie.

"Seryoso ako sa tanong ko," giit niya at hinawakan ang kamay ng dalaga.

Bumuka-sara ang mga labi nito pero walang salitang lumabas.

"Nababaliw ka na ba? Kaibigan mo ako, huwag mo nga ako-" Bago pa man matapos ni Marie ang iba nitong sasabihin ay hinuli na niya ang mga labi ng babae.

Nanlaki ang mga mata ng dalaga at nanigas habang siya ay niyapos niya ito at hindi pinakawalan ng mga labi nito hanggang sa naubusan na sila ng hininga. Malakas na sampal ang natanggap niya mula kay Marie ang pakawalan niya ito.

"Bastos!"

Kaagad siya tinalikuran ng babae. Napahilamos na lamang siya sa kanyang palad. Iniwasan siya ni Marie at hindi nito sinasagot ang text at tawag niya pero hindi siya sumusuko kaya't napagdesisyunan niyang dalawin na lamang ito sa bahay at magpaalam sa mga magulang nito. Sa awa ng diyos ay pinayagan naman siya ng mga magulang ng dalaga at natutuwa nga ang mga ito na nililigawan niya si Marie.

"Marie, sana naman 'e hayaan mo ako patunayan sa iyo na seryoso ako sa iyo," pahayag niya nang magkita sila ni Marie noong lumabas ito.

"Kailan pa nag-seryoso ang playboy na tulad mo-"

"Para sa iyo handa ako magbago, maniwala at tiwala ka lang tulad ng mga magulang mo, Marie. Totoong mahal kita," seryosong pahayag niya.

"Ayaw ko ng mga salita at pangako mo. Patunayan mo na lang," giit ng dalaga at tinalikuran siya. Sa sinabi ng dalaga mas lalo pa siya naging determinadong mapa "Oo" ito. Araw-gabi niya itong sinusuyo.

"Isang linggo na lang ako dito sa probinsya," malungkot na aniya kay Marie noong inayaya niya itong mamasyal sa mall.

"Mamimiss mo ba ako kapag bumalik na ako sa manila?" tanong niya sa babae.

Tumigil ang babae sa paglalakad at tumingin sa kanya.

"Siguro hindi, baka nga ipagpasalamat mo pa dahil wala nang mangungulit sa iyo," aniya nang hindi sumasagot ang dalaga.

"Hindi ba magbabago pagtrato mo sa akin kahit na maging tayo na? Hindi ba masisira ang pagkakaibigan natin kung sakali mang maghiwalay tayo?" biglang tanong ng dalaga sa kanya.

Mabilis niyang hinawakan ang dalawang kamay ng babae at dinala iyon sa kanyang mga labi.

"Hindi ako mangangako na hindi kita sasaktan mentally pero sisikapin ko na makabawi sa iyo at hindi kaiiwan at bibiguin," seryosong pahayag niya.

"Kung bibigyan mo ako ng pagkakataon na maging kasintahan ka, hinding-hindi ko iyon sasayangin, Marie," dagdag pa niya.

"Diablo, alam mong iba ako magmahal at kapag nagtiwala ako buo iyon pero kapag sinira mo, hinding-hindi mo na maibabalik kaya't natatakot ako na baka masira lang tayong dalawa tulad ng mga dati mong relasyon-"

"Hindi iyon mangyayari. Huwag mo ikumpara ang magiging relasyon natin sa dati ko karelasyon dahil ibang-iba," mabilis na niya.

"Papano ng iba?"

Hinawakan niya ang pisngi ng dalaga.

"Dahil silla hindi ko tunay na minahal habang ikaw ay mahal kong tunay, Marie. Noon pa man ay mahal na kita kaya't hindi ko magagawang sirain ang tiwala mo at saktan ka," pahayag niya.

Nakita niyang pumatak ang luha sa mga mata ng dalaga kaya't kaagaran niya iyong inalis sa pamamagitan ng kanyang paghalik sa pisngi nito.

"Pagbigyan mo na ako, Marie, mahal ko," bulong niya sa dalaga at sinandal ang noo niya sa noo nito.

Bahagya siyang tinulak ng babae nakinagulat niya.

"Mabuti pa ay tumigil ka na sa panunuyo sa akin," mahinang sabi ng babae na hindi tumitingin sa kanyang mga mata.

"T-Teka, Marie-"

"Dahil sinasagot na kita," mabilis na sabi ni Marie at ngumiti sa kanya.

Pakiramdam niya 'e tumigil ang pag-ikot ng mundo niya sa narinig.

"T-Talaga ba?!" bulalas niya at hinawakan ang balikat ng babae at inalog ito.

"Oo nga, ayaw mo ba?" tanong nito sa kanya.

"Simpre gusto ko," maligayang bulalas niya at kaagad na binuhat ang dalaga at pinaikot-ikot ito.

Sinulit nila ni Marie ang natitira pang mga araw na magkasama sila bago pa man siya babalik sa manila. Walang araw na hindi sila magkasamang dalawa, palagi niya itong dinadalaw sa bahay nito para sunduin na mamasyal at kumain sa labas.

"Mamimiss talaga kita mahal kapag umuwi ka na," emosyunal na pahayag ng dalaga habang nasa may tabing dagat sila. Nakasandal ito sa kanyang balikat at inangat nito ang ulo para tignan siya.

"Maging ako din naman, mahal. Ngunit kailangan ko kasi umuwi kasi pasukan na para din naman sa ating kinabukasan ang gagawin ko," aniya at hinaplos ang balikat nito.

"Alam ko," sagot na lamang ng babae at tumingala sa may kalangitan na ngayon ay unti-unti nang dumidilim.

"Mag-uusap din naman tayo palagi sa tawag at text, gaya ng dati nating ginagawa," giit niya para mas lalo pang pagaainin ang loob ng dalaga.

"Huwag mo sana kalimutan ang pinangako mo sa akin, Diablo," seryosong sabi ng babae.

Napangiti siya dahil may pagbabanta ang tono nito. Ginulo niya ang buhok ng babae.

"Opo, hindi kita ipagpapalit. Mag-b-behave ako dun kaya't huwag ka mag-alala, mahal ko, ikaw at ikaw lang ang magmamay-ari sa puso't-isipan ko," aniya at hinawakan ang magkabilang pisngi ng babae at hinuli ang mga labi nito, kaagad namang tumugon ang dalaga.

Nang gabing iyon, hindi niya iuwi si Marie sa bahay ng mga ito imbis ay nagdesisyon silang manatili sa may malapit na hotel sa bayan.

"Sigurado ka ba talaga sa desisyon mo, mahal?" nag-aalalang tanong niya sa babae habang nasa bayahe sila. Pagkatapos kasi nila maghalikan at mag-drama kanina ay inaya siya ng babae na matulog na lamang sa may hotel. Nakapagpaalam na daw ito sa mga magulang, nagulat nga siyang pumayag ang mga magulang nito at the same time, nagpapasalamat din siya sa tindi ng pagtitiwala ng mga ito sa kanya.

"Bakit ayaw mo bang magsama tayo ngayon? Uuwi ka na sa manila sa susunod na araw, gusto sanang kahit minsan lang 'e magsama tayo magdamag," giit ng dalaga.

"P-Pero alam mo naman na maaring hindi ko mapigilan ang aking sarili at angkinin ka," mahinang sabi niya. Iyon ay talagang totoo, matagal na niyang sinasamba ang babae at ang nagliliyab na pag-ibig niya dito ay lalong sumiklab bawat paglalapit ng katawan nila. Halik pa nga lang ay tumatayo na ang kanyang sandata ano pa kaya kung magkatabi matulog. Ano pa kaya kung maamoy niya ang mabango nitong katawan, madama niya ang malambot nitong bewang. Baka mabaliw siya kung sakali mang susubukan niyang pigilan ang kanyang sarili. Inaasahan niyang maagalit ang babae ngunit nagulat siya nang hawakan nito ang kanyang kamay sabay ngumiti man ito.

"Kung sakali ngang hindi mo kaya pigilan ang iyong sarili na ako'y angkinin, edi huwag mo pigilan dahil mahal ko, iyong-iyo ako."

Nakakabakla man pakinggan pero parang kiniliti ang kanyang kalamanan sa narinig. Kung wala lang sila sa loob ng tricyle baka tumalon-talon na siya at gumulong-gulong sa kilig.

"Talaga ba, mahal?" nakangising tanong niya. Ilang babae na dumaan sa buhay

niya pero kay Marie lang siya nakadama ng ganitong kilig at pananabik.

"Oo naman," nakangiting sagot ng dalaga at yumakap sa braso niya. Parang gusto niyang sigawan ang driver na bilisan ang pagpapatakbo ng tricycle para makarating sila kaagad bago pa magbago ang isip ng dalaga. Ngunit simpre iniisip niya din ang reputasyon ng kanyang kasintahan baka isipin ng driver na mababang babae ito.

Ilang sandali pa ay nasa loob na sila ng isang silid, nagkatinginan sila ni Marie at sabay din silang tumingin sa may kalakihang kama. Napalunok siya ng kanyang laway, hindi ito ang unang beses niyang umangkin ng babae pero pakiramdam niya ay para siyang birhen na hindi alam ang gagawin at nahihiya sa kanyang kasama.

"Marie..." kapos ang hiningang sambit niya sa pangalan ng babae nang sinandal niya ang babae sa may pintuan at nakakulong ito sa kanyang mga bisig, bumuka-sara ang mga labi ng babae at nang magkatama ang kanilang mga mata ay hindi na niya napigilan ang sariling hulihin ang mga labi ng babae na kaagad din namang tumungon sa kanya. Mabilis na gumalaw ang mga kamay niya papasok sa suot ng babae, napaungol siya sa bibig ng babae nang mahawakan na niya ang dalawang malambot na bundok nito, mabilis na gumalaw ang kanyang mga daliri para hawakan ang pasas nito at hinila-hila iyon. Bumaba na din ang kanyang mga labi sa may makinis na leeg ng babae.

"Oh, Diablo!" Narinih niyang ungol ng babae sa kanyang pangalan.

"Ganiyan nga, say my name, baby," bulong niya sa tenga ng babae nang umakyat ang kanyang mga labi, hindi pa siya na kontento dinilaan niya pa at kinagat-kagat ang tenga ng babae.

"Diablo, oh my!" Parang nababaliw nang hiyaw ni Marie sa kanyang pangalan. Dama na niya ding umiinit na ang katawa nito at tumitigas na ang pasas nito, palatandaan na sabik na sabik na din itong madiligan. Kaya't ginaya niya ang isang kamay ng dalaga patungo sa kanyang sandata na ngayon ay nagwawala na sa kanyang pants.

"s**t, Marie!" ungol niya at napapikit ng mariin ng mahawakan ng babae ang kanyang sandata ng mahigpit.

"S-Sorry, ano ang gagawin ko?" inosenteng tanong ng dalaga.

"Stroke it up and down," namamaos ang boses na bulong niya sa tenga ng dalaga. Kaagad namang sinunod ng dalaga ang kanyang sinabi habang siya'y nakapikit habang lumalakbay ang kanyang kamay patungo sa may puson pababa hanggang sa nahuli na niya ang gusto niyang mahuli.

"Diablo, teka-ah!" Napangisi siya sa naging reaction ng dalaga ng pinaglaruan ng kanyang daliri ang bukana ng p********e nito hanggang sa tuluyan na niyang pinasok ang kanyang daliri sa loob ng p********e nito.

"Diablo, my god!" ungol ng babae at napahawak ang libre nitong kamay sa kanyang balikat habang ang isa nitong kamay ay humigpit ang pagkakapit sa kanyang sandata dahilan para maabot niya wala sa oras ang rurok ng kaligayan. Nanlaki ang mga mata ng dalaga sa nasaksihan at bago pa man ito makapagsalita ay binilisan na niya ang paglabas-pasok ng kanyang daliri sa loob ng p********e nito, hindi niya ito tinitigilan kahit pa palakas ng palakas ang pag-ungol ng dalaga at napayakap na ito ng tuluyan sa kanya.

"T-Teka, tama na, naiihi ako!" hiyaw ng babae at bahagya siyang tinulak pero hindi niya ito pinansin imbis ang pinag-igihan pa niya hanggang sa nanginig ang mga hita ng babae at napaliyad ang katawan nito, naabot na nito ang rurok ng kaligayahan.

Ilang minuto pa ay nakatalikod na ang babae sa kanya, inangat niya ang isang binti nito para magkaroon siya ng pagkakataon na maipasok niya ng buo ang kanyang mahaba at malaking sandata sa loob ng kweba nito.

"Bear the pain little bit, baby," bulong niya tenga ng babae nang dahan-dahan na niyang ginalaw papasok sa loob ng dalaga ang kanyang sandata.

"Ahmmp-" Napatingala si Marie at napahiyaw sa sakit nang pinasok niya ng biglaan ang kabuan ng kanyang sandata sa makipot na kweba nito.

"Shh, everything will be okay, I will ease the pain," pag-aalo niya sa dalaga at hinalikan ang buhok nito at leeg. Minamasahe din ng kanyang mga kamay ang dalawang malulusog na bundok nito. Nang maramdaman niyang nakaka-adjust na sa kanyang size ang kweba ng babae ay dahan-dahan na niyang ginalaw pala palabas-masok ang kanyang sandata sa loob ng babae. Ginawa biya iyon ng paulit-ulit, na para bang sumasayaw lamang sila sapagkat ng iiba ang ritmo ng kanilang katawan habang ang kanilang musika ay ang kanya-kanyang paghabol ng hininga at kakaibang tunog na nagmumula sa pagsasalpukan ng kanilang katawan.

NAPABALIK sa katawang lupa niya si Diablo nang may marinig niya ang boses ni Maica na tinatawag ang kanyang panagalan.

"Hoy, natulala ka diyan, insan, ituloy mo ano nangyari matapos niyong pinagsaluhan ang nagliliyad ninyong pag-iibigan?"

Napabuntonghininga siya, sumakit na ang banga niya sa kakakwento sa babae, gusto na niyang itigil pero alam niyang wala siyang kawala dito.

"Hoy, Diablo, ituloy muna hindi panga tayo nakakarating sa exciting part 'e, hindi mo pa kinikwento kung bakit kayo nagkahiwalay. Dahil ba sa long distance relationship kayo o baka na naman dahil ng cheat ka?"

Napapikit siya ng mariin nang bigla na lamang lumitaw sa kanyang alala kung anong nangyari nang araw ng kanyang granduation party.

Madaming dumalo sa kanyang granduation party kasama na dun ang hindi niya inaasahang panauhin, ang kanyang dating kasintahan na si Lilily. Nan makita siya ng babae ay kaagad itong yumakap sa kanya at hinalikan siya sa mga labi, sa gulat ay hindi siya nakagalaw at iyon ang eksena na naabutan ni Marie.

"Nababaliw ka na ba?!" galit na sabi niya kay Lilily nang maitulak niya ito palayo sa kanya.

"Oh, come on, Diablo, alam kung namiss mo din ako-"

"Shut up!" tumaas ang boses na asik niya sa babae at dali-daling sinundan si Marie. Nang maabutan niya ang dalaga ay kaagad niyang hinawakan ang siko nito at sapilitang pinaharap sa kanya ang kanyang nobya.

"Teka, saan ka pupunta-"

"Uuwi na ako, hindi naman na ako kailangan dito-"

"Please, mahal, haayan mo muna ako magpaliwanag, siya ang humalik sa akin. Hindi ko siya inimbitahan siya ang nag-imbita sa sarili niya at bigla-bigla na lang nanghahalik-"

"Eh bakit hindi mo siya tinulak-"

"Nagulat ako-"

"Gago! Magsama kayo!" galit na galit na asik ni Marie sa kanya. Umiiyak na din ang dalaga.

Bago pa man siya makapagsalita bigla na lamang lumitaw si Lilily kaagad naman niyang sinamaan ng tingin ang babae.

"Kung ako sa iyo 'e uuwi na ako, alam mo kasi nagkabalikan kami ni Diablo, kagabi nga 'e asa bahay ko siya at nagsiping kaming dalawa hanggang umaga-"

"f**k! SHUT UP!!" sigaw niya kay Liliy at hinawakan ang siko nito sabay marahas na tinulak dahilan para matumba ang babae.

"Nagsasabi ako ng totoo, Marie, tignan mo ang video na isend ko sa iyo kung ayaw mo maniwala-"

Para siyang binuhasan ng malamig na tubig sa narinig, anong video ang sinasabi ng babae? Kagabi kasi ay ng advance celebration na sila ng mga kaklase niya at sa hindi niya malamang dahilan 'e nandun din si Liliy, hindi niya pinansin ang dalaga na panay ang lapit sa kanya at nagulat na lamang siya nang magising siya 'e katabi na niya ito. Kaagad naman siyang humingi ng paumanhin at pinaliwanang sa babae na pagkakamali lang ang lahat nangyari sa kanila, akala niya ay naiintindihan nito dahil hindi naman na ito ng reklamo pero ano to ngayon?

Malakas na magkabilang sampal ang natanggap niya kay Marie, nanlilisik sa galit ang mga mata nito na puno din ng luha.

"Kaya pala nitong mga nakaraan 'e lumiliit na ang oras mo sa akin at nagbabago ang pagkikilos mo dahil may ibang babae ka na! Paano mo ito nagawa sa akin, Diablo? Nangako kang magbabago kana at hinding-hindi mo sisirain ang tiwala ko sa iyo pero ano itong ginawa mo? Ginago mo ako! Pinagmukha mo akong tanga!"

"Marie, mahal-"

"Shut up! Hindi na ako makikinig pa sa mga kasinungalingan mo, malinaw pa sa sinag ng araw ang kalokohan mo. Hindi lang relasyon natin ang sinira mo pati na din ang pagkakaibigan natin, Diablo. Ang sakit-sakit nitong ginawa mo kaya't please lang kung may natitira ka pang awa sa akin, layuan mo na lang ako," emosyunal na pahayag ng dalaga at tinalikuran siya.

Para naman siyang napako sa kinakatayuan niya, hindi niya alam kung ano ba ang mararamdaman niya ng mga sandali iyon at kung ano ang gagawin niya basta bawat hakbang ng dalaga papalayo sa kanya pakiramdam niya'y unti-unti ding bumibigat ang dibdib niya na halos gusto niyang magwala.

Makalipas ang ilang buwan ay hinayaan niya si Lilily manatili sa kanyang tabi, hinayaan niya itong isipin na nagkabalikan nga talaga sila at iyon ang pagkakamali niya, dahil palagay niya'y isa din iyon sa dahilan kung bakit mas lalo siyang kinamuhian ni Marie dahil pinandingan niya ang pagloloko niya dito.