"จริงเหรอครับ"
"อืม"
"พี่ดีจังเลยนะครับ" เพิร์ทเอ่ยก่อนหันมายิ้มให้หมออลันแล้วหันไปมองทะเลอีกครั้ง
"ครอบครัวนาย ก็เหมือนครอบครัวฉัน น้องนาย ก็เหมือนน้องฉัน"
"พี่..."
“ฉันให้เมียฉันเต็มที่เสมอ" หมออลันเอ่ย
"ผมไม่ใช่ผู้หญิงสักหน่อยครับ" เพิร์ทเอ่ย
หมออลันกดยิ้มบางๆ ไม่นานอาหารมาเสิร์ฟ เพิร์ทมองมันด้วยความตื่นตา เมื่อทั้งหมดมันคืออาหารที่เขาชอบแทบจะทุกอย่าง
"ยิ้มอะไร" หมออลันเอ่ย
"อาหารที่ผมชอบทั้งนั้นเลย บังเอิญจังเลยนะครับที่พี่ก็ชอบเหมือนผมเลย" เพิร์ทเอ่ย
"เปล่า ใครบอกนายว่าฉันสั่งเพราะฉันชอบกิน" หมออลันเอ่ย
"อ้าว แล้วพี่สั่งมาทำไมครับถ้าพี่ไม่ชอบ ผมก็นึกว่าพี่ชอบเลยสั่งมาเยอะแยะ" เพิร์ทเอ่ย
"ฉันไม่ได้สั่งเพราะฉันชอบ ฉันสั่งเพราะนายชอบต่างหาก" หมออลันเอ่ย ก่อนนั่งแกะกุ้ง แกะปูให้เพิร์ท ทั้งที่ตัวเองไม่ชอบกิน
"เดี๋ยวผมแกะเองก็ได้ครับ มือพี่จะเปื้อนหมดครับ" เพิร์ทเอ่ย
"กินเถอะ
