"มะ..หมายความว่ายังไครับ ผมกับพี่.." "ไม่เห็นต้องให้บอก" หมออลันเอ่ย เพิร์ทก้มหน้าอย่างไม่กล้าสบตา นี่หมออลันกำลังจะบอกว่าจะคบกับเขาเป็นแฟนแบบนั้นเหรอ??? "อะไรครับ พี่.." "เป็นแฟนกันไง เข้าใจยากตรงไหน" หมออลันเอ่ย "ห๊ะ! ตะ..แต่ผม" "ไม่เป็นไร เอาไว้วันไหนนายเข้าใจตัวเอง วันนั้นค่อยตอบฉัน" หมออลันเอ่ย "พี่..." เพิร์ทไม่รู้จะตอบยังไง ตอนนี้เขาสับสนไปหมด กับความรู้สึกที่มีกับหมออลันตอนนี้ และทำตัวไม่ถูก เมื่อรู้ถึงความรู้สึกของหมออลันเช่นกัน "ไปข้างนอกดีกว่า ฉันจะพาไปซื้อเสื้อผ้า อยากเล่นน้ำไม่ใช่เหรอ" หมออลันเอ่ย "ครับ อยากเล่นครับ" "งั้นฉันพาไปซื้อของ” หมออลันขับรถสปอทคันหรูของตัวเองออกจากบ้านพักพาเพิร์ทเข้ามาในตัวเมืองเพื่อซื้อเสื้อผ้าสำรอง เมื่อได้ทุกอย่างครบ ก่อนจะกลับ เพิร์ทเห็นร้านขายน้ำตาลปั้นที่มีลุงแก่ๆคนนึงนั่งขาย ซึ่งมันหากินยากในสมัยนี้ ตอนเขายังเด็ก เขาจำได้ว่า จะมีจั