" Tamam. Adın ne senin? Tanışmadık. "
" Adım Zehra Gelinağam. "
" Adım Zilan. Zilan diyebilirsin. "
" Olur mu hiç Gelinağam?"
" Yok birbirimizden farkımız. " dedim ama emin olamadım. O çalışıyordu. Muhtemelen para kazanıyordu. O kadar da değildir yani veriyordur ağa bir şeyler. İstediği zaman olmasa bile izinlerinde ailesini görüyordu. Azar işitiyor olabilirdi ama dayak yemiyordu. Yani kısaca benden değerli olmalıydı.
" Hiç olmaz olur mu farkımız Gelinağam?"
" Yok Zehra yok. Sen git ben geliyorum birazdan. " dedim. Zehra gitti. Kıyafetlere baktım. Odaya baktım. Yazmaya baktım. Hepsini yatağın üzerine koydum.
Kapanmamı istiyordu kaynanam. Daha az önce annemin emekleri hiçe sayılırken sesini çıkarmayan kaynanam. O günah değil miydi? Bir annenin kalbi kırılmıştı. Bir kadın gözlerinin
