Chapter 4
1134 Words
“Gabriel, sa tingin mo ba talaga kaya kong itigil ‘to?” tanong ko sa kaniya. Alam naman naming pareho na hindi madaling magpigil.
“You should! You should hold back yourself!” Matigas niyang saad sa akin.
Natawa ako nang pagak at hindi rin makapaniwala sa aking ginawa. Nilabas ko pa ang aking dila upang dilaan ang itaas kong labi bago ko kagatin sa malanding paraan.
Nasundan ko ang paglunok niya ng sarili niyang laway at sinadya kong gawin iyon para akitin siya.
“Nahirapan akong isubo ang matalik mong kaibigan at pagkatapos mong labasan ay pipigilan mo na akong mag-enjoy?! You're unbelievable! Are you really that selfish, Gabriel?” 'Di makapaniwalang kong tanong sa kaniya. "Gusto mong ikaw lang ang masaya," pahabol kong sabi b
Matalim niya akong tinitigan na para bang minumura rin ako sa kaniyang isipan.
Pakiramdam ko ay tinutusok niya ako ng karayom sa aking mga mata dahil sa paraan nang titig niya sa akin.
Labis na pagkadismaya ang aking nararamdaman, pero ginawa ko ang lahat ng makakaya ko upang itago sa kaniya ang emosyon na nararamdaman ko ngayon.
“Ang tigas naman ng puso mo para hayaan akong mamilipit sa sakit ng puson ko, Gabriel!” Reklamo kong muli sa kaniya at ang sarap magwala.
Sa kabila nang nakikita kong pagnanasa sa kaniyang mga mata, mas umaapaw pa rin ang inis nitong reaksyon na para bang suklam na suklam ito sa akin.
Nakataas ang isang kilay ngunit mas lalo lang akong nainis dahil kahit tinataasan niya ako ng kilay ay bagay na bagay pa rin sa kaniya.
Mas naging malakas ang dating niya sa akin.
Nilabanan ko siya nang tingin at wala akong pakialam kahit magalit siya sa akin.
Kahit umabot pa sa langit ang galit niya sa akin, wala akong pakialam.
Hindi ako maaapektuhan kahit pa sakalin niya ako ngayon ng limang minuto para lang pigilan ako sa gusto kong mangyari.
Masyado siyang pinagpala ng Diyos at biniyayaan din ng perpektong katawan.
Kung kasing ganda ng katawan ni Gabriel ang palagi kong kasama, magagahasa ko siya araw-araw ng wala sa oras.
Kaya hindi na niya dapat ipilit sa akin ang salitang magpigil dahil napaka-imposible.
“May nangyari na ba sa inyo ng Ate Nana ko?”
“You shouldn't ask that personal thing, because you know that such conversations are private!”
“Oh my God! I knew it! Wala pang nangyari sa inyong dalawa. Paano mo natitiis iyon at paano nakayanan ni Ate Nana na balewalain ka? You're hot and sexy in any way.” Namamangha kong tanong. Nakaramdam ako ng pagkasabik at doble pa sa nararamdaman ko kanina. Virgin-nan ko kaya siya.
Natuwa ako ng husto kaya mabilis kong hinawakan ang magkabila niyang pisngi at ikukulong sana sa aking mga palad habang ginagawa ang masuyong halik.
Balak na palalimin ngunit mabilis pa sa alas kwatro ang ginawa niyang pag-iwas sa akin.
Pero hindi roon nagtatapos ang lahat. Hindi ako papayag na walang mangyari sa amin kahit na mahirapan man ako sa posisyon namin dito sa kotse.
I need to focus on my goal. Mabilis kong hinubad ang suot kong panty at hinimas ang aking sarili.
Basang-basa na ako at malapot na malapot ang lumalabas sa aking p********e.
Nakitaan ko siya ng gulat nang bigla akong pumatong sa kaniyang kandungan. Pinipilit ang aking sarili kahit ayaw niya.
Uminit ang katawan ko ng magdikit ang aming mga pribadong parte. Nakakapanghinayang lamang dahil hindi ko napasok. Kailangan ko na yatang mag-ensayo ng basketball para three points kaagad.
Mabilis niyang hinawakan ang bewang ko at pwersadong pinapalayo mula sa kaniya.
“Are you really that desperate?!” Bulyaw niya sa akin. Kulang na lang liparin ang buhok ko sa lakas nang sigaw niya.
Nagbanta ang kaniyang tingin at para akong lalamunin ng buo dahil sa galit.
Mabuti sana kung lalamunin niya ako sa sarap at ipapatikim sa akin ang kaniyang suman.
“Tumigil ka nga Gabriel! Pagkatapos mong labasan ay ganiyan ka na kung mandiri sa ‘kin! Alam ko namang nagustuhan mo rin!” inis kong sabi at hindi ko na kayang huminahon.
“s**t! Why do I let this happen!” Tanong nito sa kaniyang sarili sabay hilamos sa kaniyang mukha.
He is really disappointed in himself. Mukhang ngayon lamang siya natauhan.
Nakakainsulto ito sa part ko dahil parang nandidiri pa ito sa ginagawa ko.
Halata namang naririndi siya kung pagbabasihan ko ngayon sa kaniyang reaksyon.
Talaga bang hindi siya nalilibugan sa akin? Samantalang ang dami namang mga lalaki na gustong markahan ang katawan ko.
“Don’t worry. Wala namang makakaalam, Gabriel. Kaya kong magtago ng sekreto kung iyon ang ikinababahala mo,” pangungumbinsi ko sa kaniya.
“Alam mong mali ito, Maria at ang isang mali ay hindi kailanman magiging tama!”
Kanina pa kami nag-uusap at nagagalit na talaga ako sa kaniya.
Nang mapagtanto kong wala talagang pag-asa ay ako na mismo ang umalis sa ibabaw niya.
“Magmaneho ka na! Please lang huwag mo akong i-uwi sa bahay. Dalhin mo ako kahit saan basta’t huwag lang doon,” walang gana kong wika.
Bumalik ako sa inuupuan ko at pinaligaya ang sarili ko.
Ito ang unang beses na hinawakan ko ang sarili ko sa harap ng isang lalaki.
Si Gabriel pa na magiging asawa ng Ate Nana ko.
Hindi ko na inisip ang kahihiyan dahil mas mahalaga sa akin ang makaraos.
Nang sa ganoon ay makatakas ako sa paghihirap na nararamdaman ko ngayon.
Hindi rin pala madali dahil sumama ang pakiramdam ko dahil sa naudlot na langit.
“You're not going to my place,” matigas niyang sabi. Pinapakita niya lang talaga ang totoo niyang ugali. Kasing tigas siya ng bato. Ang sarap niyang ihagis sa tulay.
“Eh, ‘di sana hindi mo na lang ako pinakialaman at pilit na sinama sa 'yo!”
Isang matunog na hininga ang kaniyang pinakawalan at halos lahat na yata ng hangin sa kaniyang baga ay inubos na niya.
Mukhang suko na rin ito sa pakikipagtalo sa akin dahil wala na akong narinig na reklamo. Kaya hindi na rin ako muling nagsalita pa.
Pakiramdam ko ay nawala ako sa kalasingan dahil sa mga nangyari ngayon.
Ang kaninang pagkahilo ay napalitan ng sakit ng ulo. Mabigat at hindi ko alam kung ano ba ang dapat kung gawin.
Pero wala ng mas masakit pa kung pride mo na mismo ang nasaktan. He reject me.
“Just drop me at my friend's house. Kailangan kong magpahupa ng init ng katawan. Ayaw mo naman akong pagbigyan kaya bilisan mo ang pagpapatakbo dahil ayaw kitang makasama ng matagal,” reklamo ko at nagsusumamo na rin dahil habang tumatagal ay para akong sinisilaban.
Ayaw ko na nga siyang tingnan pa. Halos pulikatin na nga ang mga daliri ko sa paglabas pasok sa aking hiwa pero hindi pa rin ako satisfied sa aking ginawa.
- Writer
