Chapter 9
1046 Words
Alam ko na kahit saang angulo tingnan, alam kong mali ako.
Walang tama sa taong nang-aagaw at ang mas masaklap ay hindi ito basta-bastang lalaki lang.
Dahil inaakit ko ang magiging asawa ng Ate Nana ko. Buhay nito ang masisira kapag nalaman niya ang ginawa ko.
Pero gaya ng palagi kong sinasabi, wala akong pakialam. Kahit malugmok siya sa lungkot, wala pa rin akong pakialam.
Paminsan-minsan kailangan din naman niyang umiyak para maramdaman niyang tao rin siya.
Hindi iyong para siyang perpektong prinsesa na walang ibang ginawa kundi tumanggap lang nang tumanggap ng biyaya at ngumiti sa mga taong may mahahalagang ginagampanan sa lipunan.
Para maramdaman din naman niyang unfair ang buhay at hindi pantay.
I will make sure that I will get everything she loves like what she did to me. Kahit pa wala siyang ideya na inagaw na niya lahat.
Hindi ko man makuha sa kaniya ang atensiyon ng ama namin. Pero sinisigurado ko na mababaliw sa akin ang lalaking pinakamamahal niya.
“Maria, please stop playing around. Hindi ka na bata,” saway sa akin ni Miguel. “Hindi libangan ang buhay ng taong gusto mong wasakin,” muli niyang saway sa akin. “You don't have a right to do that. So, please stop this! Don't try to ruin our relationship or else—”
“Or else what? Anong kaya mong gawin, Miguel?” Paghahamon ko sa kaniya. “Pahihirapan mo ako?” muli kong tanong.
Binigyan niya ako ng may pagbabanta na tingin. Wala man itong sinabi pero alam kong kaya niyang gumawa ng masama sa oras na ‘to.
“Yeah, scared me, Miguel. I like seeing your cruelty. I want to know where your anger will take me,” mahinahon kong sabi.
Inangat ko ang kamay ko upang idampi sa kaniyang malambot at makinis na pisngi ngunit bago ko pa nailapat sa balat niya ang palad ko ay mabilis niyang hinuli ang pulsuhan ko.
He didn't let me caress his handsome face.
Malakas ang kapit niya sa akin at nasasaktan ako. Pero hindi ko ininda dahil sanay na ako. Mas may malala pa nga sa ginawa niya sa akin ngayon.
Kulang pa ang sakit at kirot na nararamdaman ko ngayon kumpara sa sakit at trauma na ibinigay sa akin ng mga taong kinilala kong pamilya.
Hindi ko sila maramdaman at mananatili lang akong hangin sa paningin nila.
“I want you to be my knight and shining armour, Miguel. Ikaw lang ang lalaking kilala ko na pwede akong ipaglaban at ipagtanggol sa mundo,” saad ko kahit na masyadong matulis ang titig niya sa akin.
Sa ngayon, ako ang kakalabanin niya dahil sa mga aksyon ko, pero darating din ang tamang oras para ito naman ang maghabol sa akin.
I don't care if he loves me or not. Ang gusto ko lang ay makuha ang loob niya ng sa ganoon ay masaktan ko ang damdamin ni Ate Nana.
Kung nakakamatay lang sana ang masamang titig, kanina pa siguro ako nakahandusay sa sahig.
Pero kailangan kong tapangan ang sarili ko para maisakatuparan ko ang mga plano ko.
I'm not saying that I love him. But I am attracted to him, kaya hindi ako mahihirapan ibigay sa kaniya ang lahat-lahat na meron ako.
At kung ang babae na mismo ang nagsabi na ibibigay niya ang lahat-lahat, isipin mo na ang pwede mong isipin.
“I don't know where you get the courage to tell me all this,” di makapaniwalang tugon niya sa akin. Matinding kunsimisyon ang nararamdaman nito sa akin. “Hindi ka ba nakokonsensya sa mga pinaggagawa mo?”
“Hindi,” tipid at diretsahan kung sagot.
Sa tuwing umaayaw siya, mas lalo lang akong ginaganahan na kunin ang loob niya.
Kung kinakailangan kong maghabol sa kaniya ay gagawin ko kaagad ng walang pag-aalinlangan.
Halos hilahin na niya ako palabas ng kwarto pero nanlaban ako.
Napakadamot naman nito dahil ayaw akong ipag-stay sa bahay niya. As if naman nanakawin ko ‘to sa kaniya.
Inagaw ko sa kaniya ang braso ko ng may naramdaman akong kirot sa aking balat.
Humahapdi dahil sa pagbaon ng kaniyang mga kuko.
“Hindi ganiyan ang paraan para gahasain ako, Miguel. Basta’t siguraduhin mo lang na mapapatay mo ako sa sarap,” matapang kong sabi dahilan kung bakit umigting ang mga panga niya sa galit.
Grabe din ‘tong si Miguel kung magpigil sa sarili. Siguro kung sa ibang lalaki lang ito nangyari, kaagad na akong sinunggaban at pinisil-pisil ang buo kong katawan.
“Kung gusto mo ako na ang bahala na aliwin ka,” mungkahi ko at mabilis na hinubad ang suot niyang pantalon.
Nakitaan ko siya ng gulat sa aking ginawa at halatang hindi niya inaasahan na ganoon kabilis ang naging kilos ko.
Tumambad sa akin ang mahaba niyang sawa, tuwid na tuwid na para bang hindi ito nilabasan kanina.
Lumuhod ako sa harapan niya at walang pandidiri na dinilaan ang tuktok ng kaniyang ari kahit alam kong labag sa loob niya.
Pero wala na siyang nagawa at para na itong natuod sa kaniyang kinatatayuan.
Narinig ko ang pagsinghap niya na ikinatuwa ng damdamin ko.
Alam kong gusto niya, pero nagpipigil ito dahil si Ate Nana ang iniisip nito.
Gusto ko tuloy malaman kung gaano kaya nito kamahal ang kapatid ko.
Tingnan ko lang ngayon kung pangalan pa rin ba ni Ate Nana ang isisigaw niya ngayon.
Kaya ginalingan ko ang pagkilos ng aking dila at ginawang parang labakara.
Mahigpit ang naging kapit nito sa buhok ko nang isubo ko ang kaniyang matalik na kaibigan.
Kalahati lamang ang kayang ipasok ng bibig ko dahil sa haba ng kaniyang patpat.
Ako ang may kontrol ngayon pero naduduwal pa rin ako kapag natatamaan at sumasagad sa lalamunan ko. Para akong naduduwal pero tiniis ko habang si Miguel ay naghihintay sa susunod kong gagawin.
Ginalaw-galaw ko ang dila ko habang nagtataas baba ako ng aking ulo.
Ang mga mata ko ay hindi ko inalis sa kaniyang mukha para makita ang reaksyon niya.
Bawat paggalaw ng aking ulo ay mas nilalandian ko ang aking pagdila, ganoon din ang aking mga tingin.
Nakakapanggigil ang kaniyang patpat at ang sarap kagatin.
Pero syempre hindi ko iyon pwedeng gawin dahil mawawalan na ako ng kasiyahan.
Halos ibakyum ko na sa bibig ko ang ari niya dahil sa panggigigil.
- Writer
