สามวันต่อมา…
ข้อความ
ใบข้าว : ข้าวหายเจ็บแล้วนะคะ
นิ้วเล็กกดส่งข้อความบอกรุ่นพี่หนุ่มไปด้วยความไม่อยากให้อีกคนห่วงใยถึงอาการเจ็บช่วงล่างของเธอที่ตอนนี้นั้นหายดีเริ่มกลับมาเป็นปกติไม่เจ็บไม่แสบหรือเวลาเดินดูแปลกไปอีกแล้ว
ไคลน์ : อืม เดี๋ยวตอนเย็น เจอกันที่เดิม
รอยยิ้มหวานฉายออกมาบนใบหน้าเรียวใสพร้อมกับดวงตากลมที่จ้องมองไปยังหน้าจอโทรศัพท์ของตัวเองกับข้อความที่ถูกส่งตอบกลับมา โดยคำว่าที่เดิมนั้น ก็คือบริเวณด้านหลังตึกที่รุ่นพี่หนุ่มมักจะนัดให้เธอไปเจอที่นั่นและไปส่งเธอที่หอในช่วงนี้ ทว่าขณะที่มือเล็กกำลังจะพิมพ์ตอบกลับ
พึบ!
เสียงของใครบางคนเดินตรงเข้ามานั่งลงตรงข้ามเธอภายในโต๊ะใต้ตึกเรียนอย่างแรงก็ดังขึ้น ทำให้ใบข้าวที่นั่งอยู่หันมองพร้อมกับร่างของลูกหว้าที่เดินกลับมาจากไปเข้าห้องน้ำมาพอดี
“เฮ้อ!” เจนิสถอนหายใจออกมาเสียงดังพร้อมกับใบหน้างอไม่สบอารมณ์ชัดเจน
“เป็นอะไรไปเจนิส” ใบข้าวอด
