สองวันต่อมา…
เจ้าของใบหน้าเรียวใสค่อย ๆ สาวเท้าเดินตรงเข้าไปภายในห้องเรียนที่มีเพื่อนทั้งสองของตัวเองนั่งรออยู่ ซึ่งทันทีที่ใบข้าวเดินเข้าไป เจนิสกับลูกหว้าก็ไม่รอช้าที่จะยกมือขึ้นโบกให้เพื่อนตัวเล็กเดินตรงเข้ามานั่งด้วยกัน แต่แล้ว…
“ใบข้าวเป็นอะไรน่ะ ล้มมาเหรอ” เสียงเจนิสเอ่ยถามเพื่อนสีหน้าสงสัย ทำเอาคนที่ถูกถามชะงัก
“ฮ…ฮะ…”
“ทำไมวันนี้ดูเดินแปลก ๆ เหมือนเจ็บอะไรสักอย่าง” ทันทีที่เรียวปากสวยเคลือบด้วยลิปสติกราคาแพงเอ่ยจบ ใบข้าวก็เผลอเม้มปากแน่นไปกับลักษณะการเดินของตัวเองที่เธอพยายามอย่างสุดความสามารถแล้วที่จะเดินให้เป็นปกติมากที่สุด ทว่าความเจ็บที่ยังคงมีอยู่ก็ไม่อาจที่จะปกปิดเอาไว้ได้
“อะ…อ้อ ล้มน่ะ พอดีรีบเดินมา…”
“เฮ้อ ไม่ระวังเลยนะ แล้วเป็นอะไรมากหรือเปล่า ไหน…ให้ฉันดู”
“มะ…ไม่เป็นไร เอ่อ…แค่ช้ำ ๆ นิดหน่อย อย่าห่วงเลย” ใบหน้าเล็กยิ้มบอกเพื่อนตัวเองกลับไปด้วยความไม่อยากที่จะบอกค
