bc

Fatal Collision: Losing Colour

book_age18+
135
FOLLOW
1K
READ
fated
confident
royalty/noble
drama
sweet
mystery
bold
superpower
supernatural
sacrifice
like
intro-logo
Blurb

Blurb

I have a condition called Achromatopsia kung saan wala akong ibang nakikita bukod sa gray. Malungkot na kulay ito para sa akin. Ikaw ba naman walang ibang makitang kulay bukod sa gray diba? 

Ngunit anong magagawa ko? Ganito na ako 'nong pinanganak ako. Kahit ang mga doctor ay walang magawa sa kondisyon ko. 

Bumuga ako ng hangin at umupo sa lumang swing. Mukhang this time sobrang dissapointed na ang parents ko kaya iniwan na lang ako dito sa probinsya. 

Ilang doctor na ang nilapitan namin tungkol dito at halos na naikot na namin ang buong mundo para makahanap ng gamot ngunit wala. Kahit ilan pang opera— walang nangyayari. 

Tinulak-tulak ko ang sarili ko sa swing. Kung may paraan lang para makakita ako ng normal— kahit kapalit 'non ang buhay ko gagawin ko talaga. 

Malungkot mabuhay ng ganito— 20 years old na ako nabubuhay ng halos walang nakikita. Mas gusto ko pa mabuhay ng bulag kaysa iyong ganito. 

Sabi ng lola ko espesyal ang mga matang ito ngunit sa paanong paraan? Wala akong nakikitang kulay bukod sa gray. 

Napatigil ako sa pagpapagalaw ng swing matapos ako makarinig ng mga kaluskos. Napalingon ako— gubat ang bahaging nasa likuran ko ngunit wala akong nakikita. 

Pagharap ko nagulat ako matapos may makita akong dalawang lalaki sa lumang slide. As in nakikita ko sila— nakikita ko ng malinaw ang mukha at suot nilang damit. 

May nakikita din akong ibang kulay na bumabalot sa kanila. Magkaiba ang kulay na iyon— sugatan ang lalaking may suot na itim na roba. 

Nagulat ako matapos mag-anyong napakalaking lobo ang isa sa mga ito at patungan ang kalaban nitong sugatan din. 

Hindi ako siguradong kung pareho ba silang mga tao o nanaginip lang ako pero kinuha ko ang bakal. Malakas kong hinampas ang lobo sa ulo dahilan para matumba ito at mawalan ng malay. 

Nabitawan ko ang bakal at napaatras. Hindi ito maganda. Hindi maganda ang nakikita kong kulay sa mata ng nilalang na nakahiga ngayon sa sahig at nakatingin sa akin. 

Umatras ako at tumalikod. Tatakbo ako para umuwi nang sa isang iglap may mga braso ng nakapulupot sa katawan ko— mula sa likod hawak niya ang panga ko. 

Hindi ako makagalaw anong nangyayari. Inamoy-amoy niya ang gilid ng leeg ko. Ramdam na ramdam ako ang mainit nitong hininga sa leeg ko at nakikiliti ako dahil doon. 

"Balak sana kitang gawing hapunan pero dahil niligtas mo ako kanina. Nagbago ma isip ko— kahit papaano may konsensya naman ako," malamig na sambit ng lalaki. Binitawan niya ang panga ko. 

"Hanggang sa muli— Dahlia."

Paglingon ko— nawala na ang lalaki pati na din iyong lobo. As in sa mga oras na iyon— hindi ko alam kung totoo ba iyon o imahinasyon ko lang. 

Parang walang nangyari doon isama pa na ang reyalidad na imposibleng makakita ako ng ibang kulay bukod sa grey. 

"Dahlia! Wake up. Hindi iyon totoo," ani ko at sinapak-sapak ng mahina ang pisngi ko. Napatigil ako at napahawak sa gilid ng leeg ko. 

Hindi ba talaga iyon totoo? Bakit ramdam ko pa din ang hininga at labi niya sa leeg ko. Pati iyong paghawak niya sa panga ko kanina.

"Ngunit hindi ako pwede magkamali. Nakita ko ang napakagwapo niyang mukha kanina— masyado iyong malinaw para maging panaginip."

chap-preview
Free preview
01
Chapter 01 3rd Person's POV Kinagabihan sa kwarto ni Dahlia. Mahimbing ang tulog ng dalaga habang nakahiga ito sa kama na tangi lang suot ay manipis na tela. Yakap nito ang isang mahabang unan at kitang-kita nito ang maputing mga hita ng dalaga. Biglang umihip ang malamig na hangin galing sa veranda. Lumilipad ang kulay puting kurtina at sa kabila 'non may bulto ng isang tao. Nagising si Dahlia dahil sa lamig kaya bumangon ito. Kinusot-kusot ang mga mata at tumingin da veranda. "Bakit biglang lumamig? Hindi ko ba nasara ang glass door?" tanong ni Dahlia sa sarili. Binaba nito ang mga paa sa sahig para lapitan ang glass door nang biglang magsara iyon. Lumakas ang t***k ng puso ni Dahlia. Napahawak sa dibdib si Dahlia at tumayo para lapitan ang glass door. Ngunit bago pa siya makahakbang mula sa likod may humila sa kaniya. Agad siya pinatungan ng nilalang na may pulang mga mata. Nagulat si Dahlia— naglabas ng pangil ang lalaki ngunit hindi 'man lang bumakas ang takot sa mukha ng babae. "Ikaw ulit. Sabi na hindi ka panaginip. Nakikita kita," ani ni Dahlia. Inabot ng babae ang pisngi ni Nexus— nago-glow ang pulang mga mata ni Nexus kaya hindi maiwasan mamangha doon ang babae. "Idiot— nandito ako para gawing gabihan ka. Hindi ka 'man lang ba natatakot?" asik ng lalaki. Tumawa si Dahlia at sinabing pwede na siyang mamatay. "Nakakita na ako ng kulay ang ganda." Napatigil si Nexus dahil doon. Kumunot ang noo nito— ang normal na tao ay magsisigaw kapag nakita ang pangil at mga mata niya ito natutuwa pa. Sinabi pa nito na pwede na siyang mamatay dahil nakakakita na siya ng kulay. Mas natakot pa ito kanina 'nong bigla niyang sinaar ang glass door kaysa 'nong hinila niya ito at pinatungan. Ni hindi 'man lang nito alintana na babae siya at lalaki ang nakapatong sa kaniya. "Nakakawalang gana kang kainin. Hindi ka 'man lang sumigaw peste," gigil na sambit ni Nexus at umalis sa ibabaw ng babae na ngayon ay nakahiga pa din. "Bakit ako sisigaw? Kapag nalaman ng lolo ko na bampira ka papatayin ka niya," ani ni Dahlia at bumangon. Kumunot ang noo ni Nexus dahil ibig sabihin aware ang babae kung ano siyang nilalang. "Grrr all this time aware ka na kung ano akong klaseng nilalang pero nanatili ka lang diyan na kalmado. Ni hindi ka sumigaw 'nong pumasok ako," ani ni Nexus. Ngayon lang siya nakakita ng kasing stupid ng babaeng kaharap niya. "Paano ako matatakot kung kanina pinakawalan mo ako. Wala kang ginawang masama it's man mabuti kang ta—" Hindi naituloy ni Dahlia ang sasabihin matapos siya sakalin ng lalaki gamit ang siang kamay. Inangat siya nito at mas lalong nagkulay pula ang mga mata ng lalaki. Hindi nagbago ang tingin ni Dahlia. Imbis tanggalin ang kamay ng lalaki sa leeg niya. Inangat nito ang isang kamay para abutin anv mukha ni Nexus. Noong mauubusan na ng hininga si Dahlia. Tinapon siya nito sa kama at madilim ang anyong pinatungan. Sunod-sunod ang naging pag-ubo ni Dahlia. "Walang mabuting bampira tandaan mo iyan. Wala ka dapat na pagkatiwalaan kung gusto mo mabuhay ng matagal— lahat ng bampira pagkain lang ang tingin sa mga tao. Wala silang nais sa mga mortal na katulad mo kung hindi iyang katawan at dugo mo. Naiintindihan mo," madilim ang mukha na sambit ni Nexus. "Ngunit hindi ka isa sa kanila," bulong ni Dahlia. Nagdilim ang mukha ni Nexus at ngumisi. "Sinong may sabing hindi ako isa sa kanila?" ani ni Nexus. Sapilitan niya hinalikan sa labi si Dahlia. Sinira ang kasuotan nito at hinawakan ang dibdib ng babae. Nagpapasag si Dahlia dahil doon. Binaba ni Nexus ang halik sa leeg ng babae at kumagat sa leeg nito. Uminom ito ng dugo habang parang halimaw na sinisira ang kasuotan ng babae. Hindi sumigaw si Dahlia. Kinagat nito ang sariling dila habang ginagawa ng lalaki ang mga kababuyan sa katawan niya. Wala na itong saplot sa harap ng lalaki. Nakangising hinarap ni Nexus si Dahlia. Napatigil ang bampira matapos makitang tahimik na umiiyak si Dahlia habang kinakagat ang sarili nitong dila para maiwasang sumigaw sa mga paghawak niya sa iba't ibang parte ng katawan nito. "Sinabi ko na hindi ako mabuting tao," bulong ni Nexus matapos ilapit ang bibig sa tenga ng babae na ngayon ay humihikbi. Lumabas ang dugo sa bibig ni Dahlia kaya napatigil si Nexus. Hindi ito makapaniwala habang nakatingin sa babae. Kinagat ng dalaga ang sariling dila para hindi makasigaw at mawala ang focus nito sa mga hawak niya. "This f*****g human," gigil na sambit ni Nexus. Unti-unti dumilim ang paningin ni Dahlia ngunit bago siya mahila ng antok. Naramdaman niya ang paghalik sa kaniya muli ni Nexus pero sa mga pagkakataon na iyon. Mas mainit na iyon at puno ng ingat. Ramdam a ramdam iyon ni Dahlia. Hindi maintindihan ni Dahlia kung bakit pinagpipilitan ng bampira na kaharap niya na masama itong tao sa gayong masyado itong maalalahanin para sa isang masamang bampira. Pinunit nito ang mga damit niya at hinawakan ang iba't ibang parte ng katawan niya ngunit bukod doon wala na itong ginawa. Wala sa mukha ng lalaki ang pagiging masama— hindi iyon maintindihan ni Dahlia. Kinaumagahan Napabalikwas si Dahlia matapos siya magising dahil sa boses ng lolo niya sa kabilang pinto. "Gising na ako lolo!" sigaw ni Dahlia. Hinawakan niya ang noo at sinunod ang leeg niya. Malinaw sa ala-ala niya na pumunta sa kwarto niya ang bampira. Tinakpan ni Dahlia ang sarili matapos makitang wala nga siyang saplot at nakita niya ang punit-punit niyang pantulog. Kinagat niya ang dila niya ngunit wala na siyang nararamdaman doon. Katulad ng sinabi ng lola niya may kakayahan magpagaling ang mga bampira. "Sinasabi mong masama kang tao. Kinagat mo ako pero nag-abala ka pang gamutin ang sugat ko," bulong ni Dahlia. Tumingin siya sa glass door. Sarado na iyon— niyakap ni Dahlia ang katawan. "Dahlia! Bangon na! May pasok ka pa diba? Lunes ngayon," ani ng lolo ni Dahlia mula sa kabilang pinto. Napababa si Dahlia ng kama matapos maalalang lunes na iyon. Last Wednesday lang 'nong nag-transfer siya sa bago niyang university sa lugar na iyon. Hindi siya pwedeng lumiban sa klase dahil naghahabol siya ng lesson. Walang saplot siyang tumungo ng bathroom para mag-shower. Pilit nito inalis ang tingin sa sariling katawan dahil pakiramdam niya biglang naging warm ang tubig sa shower matapos niya maalala na bawat parte ng katawan niya ay hinawakan ng bampirang umakyat sa kwarto niya. "My god!" ani ni Dahlia at napatakip ng mukha matapos maramdaman ang pang-iinit ng pisngi niya.

editor-pick
Dreame-Editor's pick

bc

Guillier Academy ( Tagalog )

read
183.4K
bc

MAGDALENA (SPG)

read
22.4K
bc

The Mystique Kingdom

read
36.2K
bc

Enchantasia: The Academy of Magic ✔

read
125.8K
bc

Abducted By My Twin Alien Mates

read
38.7K
bc

The Real Culprit (Tagalog-R18)

read
108.9K
bc

MAYOR DUX: My Brother Is My Lover

read
143.9K

Scan code to download app

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook