THE MAFIA'S LOST WIFE (REUNITED)

Face to Face

The Mafia's Lost Wife 4

Unti- unting nagbalik ang malay ni Fyrah, agad itong bumangon nang maaalala si Elizabeth at ang mga lalaking kasama nito. Noon din napansin ni Fyrah na naroon siya sa hindi pamilyar na kwarto.

"Nasaan ako? Kaninong bahay ito?" bulong nito sa sarili at naglakad papunta sa may pinto.

"Hello! May tao ba riyan? Palabasin niyo ako rito!"

Subalit walang sumasagot, ni kaluskos ay walang naririnig si Fyrah.

"Para niyo nang awa palabasin niyo ako!" muli nitong sigaw.

Muli, walang tumugon sa mga sigaw at kalampag ni Fyrah sa pinto. At kahit yata gibain na niya iyon ay walang taong sasagot sa kanya. Naisip tuloy ni Fyrah na baka stalker si Elizabeth at miyembro ng sindikatong kidnapped by ransom. Sukat doon ay mas lalong kinalampag ni Fyrah ang pinto at sumisigaw rin ito na humihingi ng saklolo. Nakakabibinging katahimikan ang siyang sumagot sa mga ginawa ni Fyrah upang may tumulong sa kanya. Nagsisisi siya na hindi sinunod ang mga bilin ni Ralph sa kanya. Noon lang naintindihan ni Fyrah ang mga paghihigpit ng kanyang nobyo sa tuwing lumalabas siya. Hindi malayong siya ay kidnapin dahil mayaman ang kanyang nobyo at isa pa itong tanyag na surgeon Doctor.

Hanggang sa naubos na ang lakas ni Fyrah, idagdag pang wala siyang kain o inom man lang ng tubig. She cried, and even called Ralph's name. She whispered prayer, that if it's only dream of what she's suffer that time, God must be wake her up immediately. Dahil sa samut- saring emosyon na nararamdaman ni Fyrah sa mga sandaling iyon ay muli itong nawalan nang malay.

"Is she home?" maawtoridad na tanong ng isang baritonong boses.

"Yes, boss! Nadala rin namin siya pauwi rito, kahit na papahirapan." Sagot ni Elizabeth sa amo nito.

That guy gritted his teeth, smirk and an anger covered his eyes. Malalaki ang mga hakbang nitong umakyat sa mahabang hagdan patungo sa kinaroroonan ng babaeng kanilang pinag-uusapan.

"Daddyyy!" hiyaw naman ng isang matinis na boses.

Huminto ang lalaki at agad na ngumiti nang matamis saka sinalubong ng yakap ang papalapit na bata.

"How's your day my little angel?" magiliw na tanong ng lalaki.

"Great! And I want to play with you tomorrow if you're free, Daddy. Can we?"

Those cute eyes that can't never ignore and resist. The guy sigh but smiled afterwards.

"Okay!"

"Yes! I love you Daddy!" masayang sigaw ng bata saka muling pinupog ng halik ang kanyang ama.

"And I love you too, my angel!" sagot ng lalaki.

Kapagkuwan ay nag- good night kiss na ang bata. Muling nagbalik ang mabangis na anyo ng lalaki pagkaalis ng anak nito. Ang kwartong kinaroroonan ng babaeng tinutukoy nito ay nasa pinakadulo, and it was sound proof. Kahit na mag- ngawa ito at magsumigaw maghapon o magdamag, walang makakarinig sa kanya.

Fyrah sense is coming back. Ipinalibot niya ang kanyang tingin sa kabuuan ng silid. She was still there, trapped by someone maybe. Napabalikwas pa ito nang bangon pagkakita sa lalaking nakatitig sa kanya nang naglalagablab.

"W- Who are you?" nautal pang tanong ni Fyrah at nayakap ang sarili nito.

Tumayo ang lalaki at nagngangalaiting hinawakan ang panga ni Fyrah.

"Don't you know me? Or, sinadya mo lang mag- maang- maangang hindi ako kilala huh?" madiing sabi ng lalaki.

Umiling si Fyrah, natakot siya at the same time, nagalit dahil sa tono nang pananalita ng lalaki.

"Tell me, saan ka nagtago ng ilang taon huh? Akala mo ba hindi kita matatagpuan?" nanlilisik ang mga mata ng lalaki saka itinulak si Fyrah sa kama.

"Walang hiya ka! Kung sino ka mang lalaki ka, hindi kita kilala ever in my life!" galit na singhal ni Fyrah.

Napangisi ang lalaki.

"Really Fyrah? What about our memories in bed, do you still remember?" nang- uuyam na tanong ng lalaki.

"What?!"

Naisip ni Fyrah na nababaliw siguro ang lalaki at napagkamalang siya ang naikama nito noon.

"See? Wala kang masabi dahil alam mong you're very wild when it comes in bed, do you?" nakangisi pa ring sabi ng lalaki.

Nagsumiksik si Fyrah sa gilid ng kama.

"Don't come near me, binabalaan kita! Hindi kita kilala okay? Utang na loob ibalik mo na ako sa amin!"

Tumawa nang malakas ang lalaki saka nito kinabig si Fyrah upang halikan sana. Subalit malakas na itinulak ni Fyrah ang lalaki saka nito sinampal.

"How dare you! Kasintahan ko lang ang may karapatang hawakan ako at halikan, not you stranger!" wika ni Fyrah na parang diring- diri.

Nasapo naman ng lalaki ang pisngi nitong sinampal ni Fyrah. Saka nito inirapan at dinaluhong pagkatapos ay sinakal.

"Walang sinuman ang may karapatang saktan ako ng physical, got it? Not even you and stop pretending Fyrah! I will punish you again and again until you will confess to me!" galit na galit namang turan ng lalaki saka binitawan ang umuubo nang si Fyrah.

Hinabol naman ni Fyrah ang hininga nito kasabay ng kanyang pagluha. Nang tingnan niya ang lalaki ay wala na ito sa kanyang harapan. Agad namang tumakbo si Fyrah papunta sa pinto at agad pinihit ang seradura. Subalit, naka- locked na pala iyon pagkalabas ng lalaki. Napasandal si Fyrah sa may pinto at unti- unting dumausdos paupo sa may sahig. Muli itong napaiyak, napapatanong kung ano bang nagawa niyang kasalanan at ganoon na ang nangyayari sa kanya. Ang iyak ni Fyrah ay naging hagulhol, hindi pa man siya pinapatay ay para nang kinuha ang kanyang buhay. At labis itong naguguluhan sa mga sinabi ng lalaki sa kanya, wala siyang maintindihan sapagkat noon lamang niya nakita ito sa tanang ng buhay niya.

"Kumusta ang pag- uusap niyo ni Fyrah, Cameron?" tanong ni Aling Felicidad, mayordoma sa Mansiyon at pinagkakatiwalaan ng lalaki.

Nagsindi ng sigarilyo si Cameron at humithit ito. Alam ni Aling Felicidad na naroon si Fyrah sa may dulong silid dahil nakita nito nang dalhin ang babae roon.

"She's denying everything!" bantulot na sagot ni Cameron.

"Hindi ba niya nabanggit si Cedie?"

"Nope. As if, hindi niya ako kilala ever since."

Bumuntonghininga naman si Aling Felicidad at tinapik ang balikat ni Cameron.

"Siguro, daanin mo na lang sa mabuting usapan at pamamaraan. Alam mo namang matigas ang ulo ng asawa mo kapag mas lalo mo siyang hinihigpitan." Sabi ng Ginang.

"Walang kapatawaran ang ginawa niya sa aming mag- ama, kaya hindi niya deserve ang sinasabi niyo." Walang gatol na sagot ni Cameron.

"Nasa sa'yo ang pagpapasya, ang akin lamang para makamit mo ang gusto mong malaman sa kanya. Better kung mag- usap kayo nang hindi nag- aaway!" paliwanag ni Aling Felicidad.

Hindi nagsalita si Cameron, napatingin ito sa malayo at tila nagbalik ang lahat-lahat sa kanya. Ang mga panahong masaya pa sila ni Fyrah hanggang sa nagkaanak silang dalawa. Itinigil ni Cameron ang pag- gunita nito sa nakaraan doon sa masayang parte. Sapagkat kapag ipapagpatuloy niyang alalahanin ang lahat, ay baka mabalikan niya si Fyrah sa loob ng kwarto at muling masaktan. Dahil sa naglalagablab niyang poot, pagkasuklam sa Ina ng kanyang anak na si Cedie .

"Padalhan niyo po siya ng kangyang pagkain, baka mamatay siya nang wala sa oras!" malamig na bilin ni Cameron kay Aling Felicidad saka ito tuluyang iniwan ang Ginang.

Napapailing naman si Aling Felicidad at tinawag si Cathy, isa pang katulong sa Mansiyon. Dinala nila ang pagkain ni Fyrah pati na amg damit nitong ibinigay ni Cameron. Dating mga damit ito ni Fyrah na naiwan sa Mansyon noong naglayas ito.

Nagulat naman si Fyrah sa biglang pagbukas ng pinto. Agad itong umayos nang upo habang nakatingin sa dalawang babaeng pumasok.

"Kumain ka na muna, Fyrah pagkatapos ay lilinisan ka namin." Wika ni Aling Felicidad.

Napakunot noo si Fyrah.

"Bakit po kilala niyo ako, while I'm asking myself who are you?"

Tipid na ngumiti si Aling Felicidad pagkatapos nilang magkatinginan ni Cathy.

"Hindi ka pa rin nagbabago Fyrah. Anyway, kumain ka na lang para makapag-pahinga na tayong lahat nang payapa."

"Ayoko! Ibalik niyo na ako sa amin!" mariing tanggi ni Fyrah.

"Ma'am, ito po ang tahanan niyo!" sagot ni Cathy.

"Tahanan? This is hell people! Paano niyo naaatim na pakitunguhan ang isang demonyo niyong amo?" nangungutyang wika ni Fyrah.

She hates the guy who entered the room a while ago. Na nagsasabing ninakawan niya ng kayamanan at pinagtaguan niya.

"Fyrah, gabi na marami pa kaming gagawin bukas." Mahinahong sagot ni Aling Felicidad.

Natahimik si Fyrah at natitigan ai Aling Felicidad. Pakiramdam ng dalaga ay mababait naman ang mga nasa kanyang harapan except sa lalaking nauna niyang kausap kanina. Ang lalaking vert assuming samantalang hindi naman niya kilala.

"Let me feed her," mula sa kanilang likuran ay nagsalita ang lalaking kinamumuhian ni Fyrah.

"Cameron, akala ko pumasok ka na sa kwarto mo?" tanong ni Aling Felicidad.

"Hindi pa po ako inaantok!" Kaswal na sagot ni Cameron pero kay Fyrah nakatingin.

Fyrah smirk and she avoided those eyes of Cameron.

"Pero-"

"Give me her food," mabilis namang utos ni Cameron kina Aling Felicidad.

"Sige! Tawagin mo na lang kami kapag oras na nang kanyang paghihlamos at nang mapalitan namin siya ng damit." Pagsang- ayon ng matanda kinalaunan.

"No need, besides nakita ko naman na lahat ang sa kanya Aling Felicidad." Mariing tanggi ni Cameron.

Si Fyrah ang tila nandiri sa sinabi ni Cameron. Ni hindi pa nga siya ginagalaw ni Ralph tapos ang demonyonflg estrangherong nasa kanyang harapan ang mauuna. Kung kaya't agad niyang sinamaan nang tingin si Cameron na nakangisi. Gusto sana ni Fyrah na duraan ang pagmumukha ng lalaki subalit hindi naman ganoon kabastos ang pag- uugali ng dalaga. At mas lalong hindi niya ugaling magpaangkin sa hindi naman niya kakilala ever since.