Aslan, kollarında bayılan genç kadına kalbi ağzında bir şekilde bakıyordu. İçinden kalbi lütfen lütfen diye haykırıyordu. Eğer tahmin ettiği olmuş olursa onu kesinlikle toparlayamazdı. Azer denen piçi öldürmesi bile onun içindeki bu acıyı söndüremezdi. Ameliyathane koridorunda korku dolu bir sessizlik vardı. Hemen arkasında duran arkadaşları ile göz göze geldi ve her birinin gözlerinde aynı korku tınısını gördü. Sonra ameliyathanenin kapısı tekrar açıldı ve kapıdan bu sefer çıkan Kuzey ve Demirkan ile göz göze geldi. Her ikisinin şaşkın bakışlarına birkaç saniye bakışları takılı kaldı ve Kuzey, sırıtarak ayrıca keyifli çıkan bir sesle
“Kapıdan çıkmadan bayılacağını düşünüyordum. İyi yanına kadar gelebilmiş” diye söylendikten hemen sonra Aslan derin bir nefes verdi. Çünkü arkadaşı espri ya
