Uykuya dalmadan önce son gördüğü kişilerin babası ve kız kardeşi olmasından mıdır bilinmez, acı dolu dünyadan uzaklaşan Slvya’nın rüyası çoktan unuttuğu birkaç anıyla renklendi.
Her yer güneşin yakıcı ışıklarıyla aydınlanmıştı. Hava öyle açıktı ki on metreden de ötede uçmakta olan bir yusufçuk böceğini rahatlıkla takip edebiliyordu. Cehennem sıcağına rağmen yatağında uyumaktan daha eğlenceli şeyler peşinde olan Slvya, gizlice evden çıkmış, çiçeklerin arasında gizlenerek bahçede oynamaya dalmıştı.
Bahçe, yaşadıkları kiremit evden bile küçük olmasına rağmen Nena, her santimini güzelce değerlendirmiş, minicik torak parçasını bile israf etmeden kendine güzel bir bahçe oluşturmuştu. Slvya, daha okuma yazma bilmeden önce öğrendiği bir çocuk şarkısını mırıldanarak çiçeklerden birine musallat ol
