Bir resim çiziyorum havaya, boşluğa; kırılmış parmaklarım, yıkılmış umutlarım ve parçalanmış hayallerimle… Bir resim çiziyorum karanlığın kalbine, siyah bir mürekkeple, siyah kalpler çiziyorum…
Slvya yarı baygınken Sergio’nun onu kucağına almış ve taşımakta olduğunu fark etmişti. Yatağın üzerine hoyratça atıldığında acıdan hafifçe inlemek dışında tepki göstermedi. Gözlerini hafifçe aralayıp kirpiklerinin ardından kapıya doğru giden adama bakması için birkaç uzun saniye geçmesi gerekmişti.
Adam kapıyı kapatmadan önce durdu. Onun kendine gelmekte olduğunu anlayınca kapıyı kapatıp sert adımlarla yatağa yaklaştı. Eliyle odayı şöyle bir gösterdi. “Burası da bizim odamız sevgilim! Yeni gelinim için özenle hazırlatmıştım! Keyfine bak,” dedi. Sonra kızın acıyla bükülmüş olan tatlı dudaklarına
