CHAPTER 5

1712 Words
Tagumpay na ngiti. Iyon ang nakalitaw sa aking labi. Pumayag ang aking bodyguard na samahan ako. He instantly nodded and pushed my chest away from his biceps. Iyon ang kauna-unahang nakita ko siyang hindi kalmado. He's a man. It's expected. Hindi ko akalaing gagawin ko iyon sa braso ng isang lalaki. Well....it's Faven so it's okay. Habang iniisip iyon, may narealize ako. After that incident, I became distant with...guys. I don't want them to touch me but with him... Tumingin ako kay Faven. It's comfortable. I even crave to be in his arms once again just like 2 years ago. My face heated with that thought and I couldn't help to realize that I was born with Santiago in my blood. Santiago nga ako. Santiagos only like one person in his/her lifetime. It was like a curse in my family. Hindi ko alam kung totoo ba 'yon pero tuwing iniisip ko kung paano nabaliw ng sobra ang kuya ko kay Ate Cheena, maybe we are really like that. Tumingin ako kay Faven na pokerface na naman ang mukha. I'm desiring an emotionless and a cold guy huh? Gusto talaga akong pahirapan! Nasa tabihan ko siya at kasabay ko sa paglalakad. Hindi naman ako maliit pero mukha pa rin akong maliit sa kaniya. Lumapit ako ng kaunti para tingnan kung hanggang saan niya ako. Faven looked at my side nang maramdaman niya ang paglapit ko. "Why?" Malamig nitong tanong. "Tinitingnan ko lang kung hanggang saan ako" I measured our height. I'm almost 6 ft. 5'8 or minsan 5'9. Pero ngayong hanggang ilalim lang ng tainga niya ako, 6'2 ata siya. "I like taller guys" saad ko sa kaniya. I want some reaction but his face remained pokerface. Poker na talaga itatawag ko sa kaniya. "Anyway, do you want to eat first? Nakapag-lunch ka na ba? Let's lunch together. Ano bang gusto mo-" Naputol ang aking sasabihin nang bigla siyang tumigil sa paglalakad. I glance at him. "What?" Tanong ko. "I just want you to know that what you did earlier.." he cleared his throat. "...is not...appropriate" Napakurap ako ng ilang beses. Iniisip niya pala 'yon all along? "What did I do?" I tried to keep my innocent stare. Hindi pwedeng malaman niya na plano ko iyon all along. Dapat inosente. He open his mouth and closed it after. He ended up not saying anything. "What?" Ulit ko. Kaagad siyang umiling. "Nothing" "Okay" I flipped my hair. "I want japanese food. Mayroon ditong ramen resto. Are you okay with that?" Hindi ko na siya hinintay na sumang-ayon. I'll just get him along with me. Pagpasok namin sa resto ay humanap na kami ng table. Faven suggested that he wants to stay outside but I insist. Bakit ba panay siya layo ng layo? "I told you, be my date" giit ko pa. "Date..." he uttered like he forget to point out something. "I'm only guarding you-" "Ayaw ko namang iwan ka lang sa labas at hindi kumain Faven. And don't think about 'date'. Date means a companion, nothing more. I only want a company. Ikaw lang kasama ko dito. Eating alone is lonely. Tsaka pumayag ka na hindi ba?" Pinanlakihan ko siya ng mata. Wala rin siyang nagawa sa huli. Nakita ko kung paano siya huminga ng malalim. Am I pushing too much? Am I stressing him? Do I care? Ofcourse, I don't. I let him choose what he wants to eat. I stick with my ramen. Nag-add lang ako ng toppings. Pagkatapos ko umorder ay tiningnan ko si Faven na umorder. "Teriyaki and water. That's all" order niya. While waiting for our order, I grab to chance to talk with him. "Remember what I told you in our first meet up?" He only creased his forehead with his poker face. I rolled my eyes. "I told you to remember me" "I don't know what you're talking about" I sighed. Bakit hindi niya matandaan? "Maniniwala ka bang nagkita na tayo?" Umiling siya. "We are. We met two years ago" "I don't remember anything" Bumagsak ang balikat ko sa sagot niya. "Try to remember me" "It'll only give me headache" "You're so annoying" I stomped on my feet. Sakto at dumating na ang order at hindi na niya ako kinausap sa gitna ng pagkain. Sinasamaan ko lang siya ng tingin habang humihigop ng mainit na sabaw. Ang ginagawa naman niya habang kumakain ay lumilingon sa paligid ko. He still doing his duty huh? Pagkakain namin ay inaya ko naman siya sa isang beauty clinic. Gusto kong magpa-facial. "Want to try too?" Tanong ko kay Faven. "Magpa-facial ka na. It's good for your skin" As usual, he declined my offer. "Fine. Wait for me okay?" Ipinasukbit ko pa sling bag ko sa kaniya. May kaunting parte ng puso ko ang nakiliti dahil sa cute niyang tingnan. Para siyang boyfriend ko na dinadala ang bag ng girlfriend niya. "Let's go to the Salon after this" tiningnan ko ang buhok niyang mahaba at ang one side bangs niya. "You should consider having a haircut. Your bangs is already long" Hahawakan ko sana ang bangs niya nang bigla niyang hulihin ang aking pulsuhan. Napadaing pa ako sa higpit ng kapit niya. "Don't touch it" malamig niyang sambit. Mapanusok ang kaniyang mata at tila may apoy ng galit doon. "I'm...sorry" gulat kong sambit. Para naman siyang natauhan at bigla akong binitawan. Napahawak ako sa pulsuhan kong namumula. "I'll wait here Ms. Red." Saad niya na parang walang nangyari kanina. Kumurap ako bago tumango. Biglang nagkaroon ng awkward atmosphere sa pagitan namin kaya umiwas na ako ng tingin at pumasok na sa loob. In-avail ko ang facial set na inooffer ng beauty clinic. Habang papasok ay nakikita ko ang pagtiim ng kaniyang bagang. What's with his bangs? Bakit ayaw niya itong ipahawak? Tumingin ako ulit sa pulsuhan ko. What's inside of his bangs? Anong tinatago niya doon? Hindi naman siya magiging gano'n kung wala hindi ba? I still need to know him deeper. Iyon ang nasa isip ko habang nagpapafacial. Pagkatapos ay hindi na ako nagtagal sa look. Hindi ko na rin tiningnan ang itsura ko. I know I'm beautiful. I'm planning to say sorry. Mali pa rin ang ginawa ko kanina. Paglabas ko ay hinanap ko kaagad si Faven pero wala na siya doon. Nag-ikot ang aking mga mata pero hindi ko siya matagpuan. Where the hell is he? Did I make him upset? Naningkit ang aking mga mata. Hindi naman niya ako tinakasan ano? Maybe he's fed up with my bossy-ness and invading his privacy. Naglakad-lakad ako para mahanap siya. Mabilis ko lang mahahanap iyon. Basta nakaitim na matangkad. Sa paglalakad ay kaagad ko siyang nakita. He's in the ice cream stall, eating an ice cream. He's enjoying it so much. I could see his smile while eating it. Tumibok ng malakas ang puso ko. Omyg! He's....charming. He has a sweet tooth pala ah? I was about to walk towards him when someone called me. "Ms. Santiago?" Napalingon ako sa tumawag ss akin. Nanlaki ang mata ko nang makita ko kung sino iyon. "Sir Afro!" Mabilis akong ngumiti. "It's good to see you" He chuckled. "Same with you. Napag-isipan mo na ba ang sinabi ko sa'yo?" Sir Afro ang tinutukoy kong nagyayakag sa aking magpatuloy mag-pageant. He's a recruiter basically. He trains a lot of famous beauty queens. May mga bago siyang trainees. Isa na doon ang lagi ko ding kalaban sa contest dati na si Jessica. "I don't know yet" hindi ko siguradong sagot. Hindi pa ako makapagpaalam kay Kuya. Hindi ko pa nga alam kung papayagan ako. "I'll just text you if I'll join" Nahihirapan pa nga akong magdesisyon. "Sige sige. Pag-isipan mong mabuti hija. Masasayang ang ganda mo kung hindi mo gagamitin. I could see a future beauty queen in your aura" Napangiti ako sa komplimentong iyon. "Thank you for that. It boost my confidence" "I'm just honest" tumawa ito. "Oo nga pala, may assembly kaming gagawin sa mga bagong trainees this friday. Umattend ka, baka maconvince ka na rin kasi orientation iyon. Here's the location" nag-abot siya sa akin ng card na may address. "I'll try" tinanggap ko ang card. "Okay, see you Ms. Santiago" Bineso niya ako as goodbye. Nakatingin pa rin ako sa card na binigay. Should I give it a try? I mean, it's been two years since I compete and I want to continue what I love to do- "Who is that?" Napatalon ako sa gulat nang biglang may nagsalita sa likuran ko. Paglingon ko ay nakita ko si Faven. Wala na ang ngiti nito kanina habang kumakain ng ice cream. Kaagad kong tinago ang card sa aking bag. "A professor. Na-meet ko lang-" "I know the name and the face of your professors. Alam ko din ang schedule niyo. I'm sure I didn't see him in your school." Napalunok ako. He's...serious? Alam niya lahat? "Last professor ko no'ng first sem" dahilan ko ulit. "I know the list of your professors last sem" "What? Why do you need to know that?" "I just do" I sighed. Napakamot ako ng ulo. I guess that I can't lie. I mean, nahuli na niya ako. "He's a recruiter" mahinang sagot ko. Tumaas lamang ang kilay niya, pinagpapatuloy ako magsalita. "He's convincing me to be his trainee to become a beauty queen but!" I put my pointing finger in my lips. "Don't tell this to kuya" "You should tell your brother-" "Promise me!" I cut him off. Inilahad ko ang pinky fingers ko sa harap niya. "Tayo lang ang nakakaalam na nag-usap kami okay?" "I can't lie with your brother Ms. Red. He hired me to watch you and report everything" Muli kong pinulupot ang kamay sa kaniyang braso at sinadya kong idikit ang dibdib ko sa braso niya. For the second time, I saw his eyes widen. I caught him off guard again. I pouted my lips. "Please Faven. Let's keep this secret. Please? Please? Pretty please?" Otomatiko siyang tumango dahilan para matuwa ako ng sobra. I clapped my hands with joy before reaching his cheeks to kiss it. "Thank you so much Faven. I really appreciate it if we keep it secret!" He look at me dumbfounded and I still acted innocent in front of him. Be innocent Red. Kahit tsinatsansingan mo na siya.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD