CHAPTER 4

1663 Words
"He decline Red" My hands shaped into fist. "What do you mean?!" Kuya Rev sighed. "Hindi pwede ng 24 hours duty si Faven, Red. He can't be stay in. I only hire him to accompany you when you're going out. Kapag naandito ka sa bahay, hindi mo kailangan ng magbabantay" May binigay siyang papel sa akin. "Ito ang number ni Faven. You can call him para masamahan ka niya sa mga lakad mo." Tinanggap ko iyon ng sobrang sama ng loob ko. "But make sure kuya that he'll be beside me. I'm anxious when he's not around" pagsisigurado ko na lang. Ang panget naman ng hindi ko siya makikita. What I want is more time with him! Gusto ko nga siyang makilala eh. Kumamot siya ng tungki ng ilong. "Ang gulo mo talaga. Sabi mo no'ng isang araw ayaw mo ng may aaligid sayo tapos ngayon gustong gusto mo na" Pinigilan kong maging suspicious kaya naman pinigilan kong mautal o umiwas man lang ng tingin. "He look trustworthy" "He is. No problem with him" pag-agree pa niya. "Sige. Aalis na ako" "Saan ang punta mo?" "Tagaytay" "Ingat ka Kuya" Bagsak ang balikat ko sa naging desisyon ni Faven and I'm so sad that I couldn't do anything about that. Ayaw niya ako kasama 24/7. Ayaw niya ba ng may kasamang maganda? But that will not stop me from knowing him. Tumingin ako sa papel na binigay sa akin ni Kuya Rev. Sabi ni Kuya, I can contact him using this number para tuwing kailangan kong lumabas ay may bantay ako. Hmm... This sound so interesting. Kinuha ko ang phone ko. Inilagay ko sa contacts ko ang number niya at pinangalanan. Kaagad ako nagtipa ng mensahe. Ako: I'm going to the mall. I need you here. ASAP!!!! Kaagad naman itong nag-text pabalik sa akin. Faven "Amnesia" Madrigal : K Aba! Ang tipid din sa text! Tumayo na ako at maliligo na ako. May date pa ako sa aking bodyguard. Nakasuot ako ng pink checkered polo top na pinares ko sa cream skirt. Kinulot ko ang mga buhok at nag-natural make up. Pinaliguan ko ang sarili ng pabango. Sinuot ko na ang aking rubber shoes at kinuha ang aking small sling bag. Nagsuot na din ako ng relo, kwintas at magandang hikaw na magko-compliment sa OOTD ko for today. Bago ko pa matapos ang pag-aayos ay nakatanggap ako ng text message. Faven "Amnesia" Madrigal: I'm outside Kaagad na lumakad ang mga paa ko palabas. I'm done! I'm humming while walking like a model. Chin up, straight look, fierce and walk gracefully. Paglabas ko ay nakita ko si Faven. As usual, he is hot. The body built is insane. Straight body. Para siyang King's guard sa england 'yong kahit anong gawin mo hindi matitibag. "A tuxedo?" Tanong ko nang mapansin ang kaniyang suot. Itim na itim iyon mula sa ulo, damit hanggang sapatos niya. Puro itim! "Why are you wearing a tuxedo. Sa ganitong kainit?" "It is usually I wear when I guard X ma'am" "X?" "No need to explain further" Napairap ako."Then whatever is this X you're talking about, please do change your clothes. Mukha akong bilyonaryong babaeng may men in black sa tabi ko. It's uncomfortable" Panandalian niyang binababa ang tingin sa kaniyang kasuotan. "Wala akong dalang damit" "No problem" lumapit ako sa kaniya at hinuli ang kaniyang kamay. "May damit dito si kuya" Akmang hihilahin ko siya nang iwaksi niya ang kamay kong nakahawak sa kaniya na para bang nandidiri sa akin. "I can manage myself ma'am. No need to pull me" "Fine. Ang arte ah?" Para akong napapahiyang binawi ang aking kamay. Sh*t! It feels like someone stabbed my chest. This is what it feels like to get rejected? Pathetic! Sumunod siya sa akin paakyat ng kwarto ni Kuya. It's not lock so I'm free to go inside. Kumuha ako ng damit sa kaniyang closet habang nasa gilid lamang si Faven, nakatingin sa kaniyang ginagawa. "I only wear black" saad niya sa akin. "It's fine. Basta huwag lang 'yan" I point out his clothes. Kinuha ko siya ng t-shirt na itim ni Kuya Rev 'yong bago pa. Usually, if hindi white or gray, puro black din ang damit ni Kuya Rev. Inabot ko ang round branded neck-shirt na kaagad niyang inabot. Dumiretsyo ulit ako sa cabinet para maghanap ng casual short or cargo shirt. He's too formal kasi eh mall lang naman ang pupuntahan namin. Tiningnan ko kung may bago bang shorts si Kuya na hindi nagagamit. "Are you okay with used shorts? Anong size ng bewang m-" Hindi ko natuloy ang sasabihin ko dahil paglingon ko ay naghuhubad siya ng pang-itaas. My lips parted when my eyes landed on his well built body. Hindi naman...bago sa akin ang ganiyang katawan. Kuya Rev is usually half naked when he's in the house. Banasin kasi iyon. But the view is too much for me. Hindi ko alam kung bakit hindi ako makahinga. I feel like my mouth is watering. Bakit ang mga abs niya, masiyadong buhay na buhay? Parang isang perfectly cooked buns. Napalunok ako at hindi na rin makapagsalita. Sh*t! Kaagad akong umiwas ng tingin nang magising sa malikot na pag-iisip at muling naghalungkat sa closet ni Kuya. I don't even know if Faven is watching me because I didn't look on his face. It is better like that. Mapapahiya ako kapag tiningnan ko siya dahil alam kong nahuli niya ako! Hindi ko din alam kung ano anong pumapasok sa utak ko. I never fantasize about men's body before! Only him could make me do that! Nag-sign of the cross ako. Omyg! Why I'm sweating so bad?! Basta na lang akong pumili ng cargo short sa taranta ko at binigay ko sa kaniya. Good thing that he didn't change his pants in front of me. Bigla itong pumasok ng cr ni Kuya kaya nakahinga ako ng maluwag. Nagdecide na akong lumabas at hintayin na lang siya sa kotse. Humina ako ng malalim at pinapayan ang sarili. I was breathing in and breathing out until I saw Faven coming. By the window, I saw his looks. Nasatisfied naman ako sa itsura. Hindi na siya mukhang formal masiyado! Pwede na kami mapagkamalang couples. Haist, tinutulak ko talaga sarili ko ah! Pumunta ako sa driver seat. Binaba ko ang window para makita niya ako. I waved my hand. Pinagbuksan ko na rin siya ng pinto. As usual, straight poker face lang siya na pumasok. "You look good in your outfit now. I'm expecting to see you wearing that style often" "If that's what you requested" he nodded. Tumingin pa siya sa akin parang nahihiwagaan na naandito ako sa tabi niya. "I want to sit here" I commanded. "From now on I will sit here" "If that's what you want ma'am" Wow bilis kausap! "Don't call me ma'am" irita kong sabi. "Anong gusto mong itawag ko?" "Baby" Tumingin siya sa akin, tila hindi na-gets ang sinabi ko. Miski ako ay nagulat sa sinabi ko. Natataranta ako ngunit kaagad akong umisip ng palusot. "Just kidding!" Kaagad kong salba. Peke akong tumawa bago ko siya hinampas ng mahina sa braso. Nagsalubong ang kilay niya sa paghampas ko. Hindi niya ata inasahan. "Hindi ka naman mabiro." Mas lalong nahahalata kung gaano kapeke ang tawa ko kaya tinigil ko na sa pamamagitan ng pag-irap. Poker face pa din siya habang nakatingin. Nakakaconcious. Nakakahiya! Parang isa akong bagay na hindi niya maintindihan. So I shrugged my shoulders to erase the tension in my body. I inhaled before speaking again. "I mean, you can call me by my name. I want to be comfortable with my protector" dahilan ko na lang. "Ginagawa mo rin ba ito dati sa iba ma'am?" Hindi ako nakaimik kaagad. I mean, he's an exception. All I did was to escape my previous guards. "Yes!" Sang-ayon ko na lang. "I'll just call you Ms. Red. Is that okay?" "Sige. Mas okay 'yan kaysa sa ma'am" hindi ako satisfied pero mukhang iyon lang ang maiooffer niya. "Okay Ms. Red" "That's better" ngumiti ako. Pero mas better pa din ang baby. Umandar na kami tuluyan at bumyahe na papuntang mall. After that conversation, hindi na talaga kami magkausap. Gano'n ba talaga siya? Why he's too quiet? Hindi kaya siya natutuyuan ng laway? Sumilip ako sa kaniya at nakita ko ang side view proportion ni Faven. Walang pinagkaila. He's more better in a side view angle. Mas defined kong nakikita ang panga niya sa ganitong angle. Nabibigyan din ng emphasis ang kaniyang ilong. I sighed while looking intently at him. Kapag lumingon ka, akin ka Napabalikwas ako sa pagkakaupo ko nang bigla nga siyang lumingon kasabay ng pagtigil ng sasakyan. "Naandito na tayo" I cleared my throat. Bigla akong kinabahan dahil lumingon! Hindi ako naging ready do'n. Ang snobber niya kasi. But atleast he's mine now. I flipped my hair and fixed my posture. Masiyado na ata akong halata. Unang lumabas si Faven para umikot at pagbuksan ako ng pinto. So gentleman. "Thank you so much" hinging pasasalamat ko pagbaba ko. Sinarado niya ang kotse at akmang babalik sa driver seat nang hawakan ko ang t-shirt niya. "Saan ka pupunta?" "I'm going to watch you ma'am with distance—" "No. You will stay with my side" I cut him off. I startled him a bit when I immediately wrapped my hands on his biceps. 'Yong matigas niyang biceps. Tiningnan ko siya sa paraang bossy. He needs to acknowledge me as his boss. Masiyado na siyang namumuro. Ako ang dapat niyang sundin. "You'll come with me Faven. Bakit mo naman ako hahayaang gumala mag-isa sa mall?" "I'm comfortable protecting you from a fa..." He stopped talking when I pressed my chest on his biceps. Tumingin kaagad siya doon kaya napangisi ako. Faven, whatever happens, I'll make you mine. "Come and shop with me" I innocently pressed my chest more. For the first time, I saw his eyes widen in a split second. Ngumiti ako ng inosente. "Be my date today Faven"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD