THE COLD BODYGUARD'S TEMPTATION

CHAPTER 3

My chest feels so heavy.

My throat went dry as I continue to shout for help. My body trembled as his lips find a way through my chest. He keep sucking, licking and my skin.

"Oh fucking...god Red. You're skin looks delicious. I couldn't get enough of it" he whispered in my ear.

Stop please. Stop!

I couldn't move my body. He strained me while molesting my body.

"Alam mo ba kung gaano ako kabaliw sa'yo Red? You are so precious and beautiful. I want you be mine. All mine!"

Tumama ang mga kamay niya sa aking dibdib. I wiggled my body but his body stops me from moving. Tuluyan na niya akong napatungan at wala akong nagawa nang eksperto nitong minasahe ang aking dibdib.

I shouted but help never came. Patagal ng patagal ay nandidiri ako sa pambababoy na ginagawa sa akin. Wala akong magawa nang punitin nito ang aking damit at makita nito ang pinagkakaingatan kong katawan.

Sobrang natatakot ako sa bawat ekspresyon na pinapakita niya. I never been scared like this in my whole life. Para siyang may rabies sa baliw. Naglalaway at namumula ang mga mata. It is horrible to watch.

I cried helplessly when he position himself on my center ngunit bago pa ako mawalan ng dignidad ay biglang bumukas ang pinto. Isang lalaking matipuno ang pumasok at sa bilis ng pangyayari ay namalayan ko na lang na wala na sa ibabaw ko si Lucas.

Nakita ko na lang siya na walang habas na binugbog ng lalaking biglang nagpakita.

Napunta ang atensyon ko sa lalaki. He has this dark expression on his face. Kita mo ang dilim doon at bawat paghinga nito ay may bigat at panggigil. Nakatulala lang ako habang nakikita ang brutal na pagsuntok kay Lucas.

Duguan ang mukha ni Lucas at kaunting kaunti na lang ay madudurog na niya ang mukha.

It was horrible sight but it gives me satisfaction. Gusto ko siyang mamatay after doing this to me.

He's crazy.

Kaagad akong bumangon at kahit mahirap na takpan ang expose kong katawan ay pilit kong bumaluktot sa isang sulok habang walang tigil ang pagluha.

Naiisip ko na naman ang nangyari sa akin kaya napuno na naman ako ng takot.

I'm watching them helplessly. Wala akong magawa kung hindi umiyak.

Hindi ko na alam ang pangyayari basta ang alam ko ay nilapitan ako ng lalaking biglang na lang sumulpot. Hinubad niya ang jacket na suot para ipantakip sa akin bago niya tinanggal ang mga buhol ko sa kamay at paa. After that, my hands automatically wrapped on his nape while the handsome guy lift me up.

"You're okay now" he said with his soothing voice.

"Thank you so much. Thank you!" I keep saying that while my face was buried on his neck. Iyak ako ng iyak.

Akala ko katapusan ko na.

When I calm down, he put me down on the bed again. He called the police and tell our location.

The crazy man named Lucas is tied up in the chair. He is bathing with his own blood. He has a lot bruises.

He deserves that.

Wala lang akong lakas para sapakin ko siya.

"The police is on the way" inporma niya sa akin bago ako nilapitan. Hinubad naman niya ngayon ang t-shirt nitong suot.

"Wear this. My jacket alone is not enough to cover your body" iniwas niya ang tingin sa akin.

My cheeks blushed as I realized that I'm almost naked. Napunit kasi ni Lucas ang aking damit.

"T-thank you" kinuha ko ang malaki niyang t-shirt at sinuot iyon. Sa laki no'n ay nagmistulang bestida na iyon sa akin. Natakpan na ang aking hubad na katawan.

Napansin ko na lang no'ng tapos na ako magbihis na hindi pala niya ako sinilipan. Nakatalikod pala siya sa akin.

What a gentleman.

"O-okay na" nahihiya kong sambit.

Muli siyang humarap at pinagmasdan ako. "Good. Kaya mo na ba maglakad? I'll bring you to the hospital while I'll talk to the authorities"

Kinagat ko ang labi at umiling bilang sagot. My legs are shivering so bad. Nanghihina ito sa sobrang takot kanina.

"Okay. Would you mind if I lift you up?"

Mabilis akong tumango. Maingat at magaan ang mga kamay niyang dumapo sa aking katawan. He make sure that his hands were placed only in the back of knee and my stomach.

Ipinulupot ko naman ang mga kamay sa kaniyang leeg bago siya lumakad. Nabigyan ako ng pagkakataon na pagmasdan siya.

His exterior is really cold. Wala siyang emosyon sa mukha. His eyes are empty black hole. Hooded iyon kaya boring tingnan ng kaniyang mata. His hair is long, natatakpan nito ang kalahati niyang mukha.

I looked at his raven tattoo below his neck.

"What is your name?" Tanong ko habang nakatingin lang sa leeg niya.

"No need to tell miss"

Umangat ang tingin muli sa kaniyang mukha.

"I want to know the name of my savior"

Bumaba ang tingin niya sa akin. "I will not tell"

Medyo nalungkot ako sa kaniyang desisyon.

Mahigpit akong kumapit sa kaniyang leeg.

"Will I see you again?"

"Probably not. Fate can tell miss"

Bumagsak ang balikat ko. I want to meet him again to formally say thank you.

Wala akong dala ngayon. I don't even have money.

There's only one thing I could offer.

"Hey..." tawag ko ulit sa kaniya.

Ang binata ay tumingin sa akin at kinuha ko ang pagkakataon para iangat ang mukha ko. Ang aking isang kamay ay umangat papunta sa kaniyang pisngi. I gripped it before I touched his soft lips.

Naramdaman ko ang pagtigil ng kaniyang hininga. I could also feel how his hold became loose so I need to held tighter on his neck to prevent my fall.

I closed my eyes as my lips brushed against his. Nanginginig pa ito sa kaba.

I don't know how to kiss so it was lasted only a seconds before I pulled away.

"That is my first kiss" nahihiya sambit ko pagkalayo ko. I look at his face again. Ang mukha niyang wala man lang reaksyon sa halik ko. "It is a precious gift from me. Many guys want me, but I give it to you... willingly" I'm babbling non-stop because I was nervous. Umiwas ako ng tingin.

"Basta, consider that as my thank you. Thank you for saving me"

I open my eyes while gasping for air.

Nakita ko sa aking harapan ang mukha ng aking bodyguard, nakatingin sa akin ng mariin.

"Finally, you're awake" he whispered.

Huminga ako ng malalim bago ko nilibot ang tingin. I'm still in the car pala.

"Nakatulog ka habang pauwi. I think you're having a nightmare so I tried to wake you up" paliwanag niya.

My eyes automatically went to his lips. Kaagad nag-init ang pisngi ko sa hiya dahil sa napaginipan ko kaya umiwas ako ng tingin.

"I do. Binabangungot nga ako" kinuha ko ang dala kong bottled water sa bag bago ko iyon ininom. When I calm down, I looked at my bodyguard.

"I saw you in my dream. Bigla kang sumulpot" saad ko pa.

Naghihintay ako ng sagot pero lumabas lang siya ng kotse at pinagbukas ako ng pinto.

Wala talaga siyang naalala?

I'm disappointed again. Lumabas na ako ng kotse bago siya dali-daling sumakay ulit ng kotse at iniwan ako.

That man. How can he forget me?!

________

Three days had passed since I got my new bodyguard.

And now I'm pissed for some reason.

Tuwing ihahatid at susunduin ko lang siya nakikita. Tuwing papasok ako ng school at uuwi!

Faven is really serious about keeping distance. Hindi ko siya nakikita. Naiirita ako.

At pagkatapos ng away namin ni Ruby, naging payapa ang sumunod na mga araw kaya hindi rin siya sumusulpot.

"How's your relationship with the new bodyguard?" Tanong sa akin ni Kuya Rev while we are in our dining area.

Wala ang magulang namin dahil nag-da-date. Well, my parents still act like a lovey dovey. Minsan nakakainggit!

"You mean, my driver? I haven't seen him guarding me though!" I arched my brow while eating my only dinner. An apple.

"Why? Iyon naman ang gusto mo? Ayaw mo ng may aaligid-aligid. Faven will surely guarantee your safety even without by your side"

"How can you be so sure na walang mangyayari sa akin kahit wala siya sa tabi ko? Huh?"

"I know that man. He's trained Red.Isa pa bakit ka ba nagkakaganiyan?"

I keep staring at my apple before answering.

"Because...I change my mind"

"What do you mean?"

Tumigil si Kuya sa pagkain bago inangat ang tingin sa akin. Tumayo ako ng tuwid. I feel like my heart is going to burst out of my ribcage because of his stare. Parang hinihimay niya ang pagkatao ko!

Huminga ako ng malalim bago nilaro ang aking buhok. "Akala ko okay na ako Kuya but...still not" huminga ulit akong ng malalim.

I don't know why my hands is shaking right now but it will be effective. I'm sure of it. "Nang walang bodyguard na umaaligid sa akin, nagsimula na naman akong...kabahan. My anxiety kicks in Kuya. I feel not safe. Gusto ko pala ng bodyguard sa tabi ko..."

What the hell Reishan Devon!

You're really using your trauma for your new bodyguard!

"Seryoso ba 'yan?"

Tumango ako ng paulit-ulit. "Yes"

"What do you want then?"

Kinagat ko ang labi para itago ang ngiting gustong kumawala sa aking labi.

"I want him, my bodyguard to stay with me 24/7. Is that okay Kuya?"