แพทตี้รู้สึกใจคอไม่เป็นสุข ตั้งแต่เกิดเรื่องในคืนนั้นแล้ว เนติก็ไม่เห็นจะส่งข้อความมาหาเธออย่างที่เขาบอก หญิงสาวเปิดจอคอมพิวเตอร์แล้วเริ่มทำงานแต่ทำไปได้สักพักก็คิดถึงใบหน้าของชายหนุ่มที่ลอยอยู่เหนือร่างตนเอง
เขาครางด้วยน้ำเสียงขยี้ใจจนเธอต้องจ้องด้วยความตะลึง...ไม่ใช่แค่ในคลิปอย่างที่เคยเห็น ทุกอย่างเกิดขึ้นแล้วจริงๆ
ปั๊บ!
“อย่านะ!”
“อะไรแพทตี้? ฮ่าๆ พี่เห็นแกนั่งเหม่ออยู่ตั้งนานแล้ว ถ้าไม่ไหวก็ไปกินกาแฟสักแก้วไป๊!”
แพทตี้หน้าแดง “ค่ะ พี่ชม เดี๋ยวแพทออกไปกดกาแฟเย็นที่ตู้ด้านล่างสักแป๊บ”
เธอหันไปล้วงเอากระเป๋าเงินใบน้อยแล้วเดินออกจากห้องลงบันไดไปข้างล่าง ตู้กดเครื่องดื่มอัตโนมัติมีคนยืนรออยู่แค่คนเดียว ช่างเหมาะนัก พอถึงคิวของเธอ หญิงสาวก็กดเอากาแฟเย็นออกมาหนึ่งแก้ว
“ของผมขอเหมือนคุณด้วยสิ” เสียงทุ้มต่ำดังอยู่ข้างหลัง แพทตี้ตัวแข็งทื่อ ผู้ชายที่ทำเธอว้าวุ่นใจอยู่สองวัน กำลังยืนอยู่
